30 gün önce
"Ne?" Min Yoongi şaşkınlığın mavisiyle boyanmış gözlerini ona çevirmişti. "Şu an şakayla uğraşacak vaktimiz yok."
"Ben" demişti Jeongguk kafasını yan tarafa çevirirken "Şaka yapmıyorum, hayatımda hiç bu kadar ciddi olmamıştım."
"İyi de" Yoongi anlayamıyordu, böyle bir şey nasıl mümkün olabilirdi? "Ben..."
Gözbebekleri merakla çevrelenmiş olan Jeongguk ona bakmayarak boynundaki dövmeye dokunuyordu, belirsizlik düşünme yetisini paramparça etmiş, her bir parçanın kalbine ve ciğerine saplanarak içini yok etmesini sağlamıştı.
"Sevilmeyi hak etmiyorum."
"Tüm insanlar arasında" Jeongguk gözlerini içeceğine dikmişti, o nasıl böyle düşünürdü? "Sevilmeye en layık olan kişi sensin."
Yoongi elindeki sayfaları masanın üstüne bırakarak geriye yaslandı ve gözlerini kapattı, daha önce defalarca kez duyduğu cümleler beyninde yankılanıyordu: "Seni kim sevebilir? Ucube."
"Yoongi?" Jeongguk endişeyle ona bakıyordu.
"İnsanların yüz karası."
"İyi misin?"
"Sevmezsen sevme, sana mı ihtiyacım var?"
"Bir şey getirmemi ister misin?"
"-Yoongi hakkında ne düşünüyorsunuz?
-Yoongi mi? Benden ne kadar uzak olursa o kadar iyi.
-Katılıyorum."
"İstersen çıkalım."
"Sen ne kadar iğrenç bir insansın."
"YOONGI?"
"Senden nefret ediyorum."
Jeongguk yine cevap alamayınca hızla ayağa kalkıp Yoongi'yi kaldırmış ve dışarı götürmüştü, saatlerdir burada oturmalarından dolayı bir baskı olduğunu düşünüyordu. Derin bir nefes alarak ciğerlerini şişirip tekrar boşaltan Yoongi, sakince yanındaki kırmızı saçlı çocuğa döndü, gözlerini kısarak ona bakıyordu; bunun, gerçekten bir şaka olup olmadığını anlamaya çalışıyordu. Vücudu öfke, özlem ve üzüntünün bulanık karışımı ile bütünleşmişken Jeongguk'u düşünüyordu. Kalbi sözcüklerin acı tatlarına daha önce defalarca kez dayanmıştı ve şu an pek sorun etmiyordu, köşe bucak kaçtığı birçok şeyin ortasında buluvermişti kendini ve artık yapacağı bir şey yoktu. Sevginin yüceltici gücü, içindeki yıllardan beri yoğunlaşmış olan duygu çorbasına karşı üstünlük sağlamaya başlamışken dudaklarını tereddütle açıp biraz önce duyduğu cümleyi fısıldamıştı: "Seni seviyorum."
