Boyfriend Rules! (COMPLETED)

Chapter 1: Meet the NBSB

"Love is an intense feeling of affection. It is an intense feeling for someone or something. Love can change a person for the better. But it can also break someone into pieces. Love can light your world but it can also destroy your universe. Love is like a gamble, it's either you'll win the prize or you'll lose everything. Love isn't all about rainbows and butterflies. It's all about you with him against the world. Against all odds. Love isn't fairy tales. It isn't all about the happily ever after or it's not always based on the happy ending. Sometimes it's based on the parting ways. But one thing is for sure. Love can rule the world."

I closed my book as I finished reading it. Sobrang refreshing sa pakiramdam na may natapos na naman ako. And most importantly, sobrang sarap sa feeling na may natutunan na naman ako. Maybe that's the reason I'm very fond of reading books. Everytime na may natatapos akong story feeling ko naee-energize ako. Ginaganahan sa buhay o di kaya'y nai-inspired.

"Billy!"

I smirked as I heard my sister's voice. Nasa baba sila ngayon dahil birthday ni Timmy, my younger sister. Kahapon pa siya excited para sa araw na ito. Maybe because ngayon na ibibigay ni daddy ang new phone niya. Maluho ee.

"Bababa na!" I shouted as I placed my book on my bag. Nag-ayos labg ako ng konti at handa na akong bumaba ng maalala ko ang gift ko para sa kaniya na kahon ko lang binili. Pahirapan pa dahil hindi ko alam ang gusto niya.

Pagkababa ko, nabigla ako sa dami ng bisita niya. I mean, hindi naman sobrang dami. Mga nasa siyam hanggang sampu ang mga narito na sa tingin ko'y mga kaklase niya.

Timmy is grade 8 student while I'm already on my last level as high school student. Mas friendly siya kaya walang duda na marami rin siyang kaibigan, while I'm the opposite of her. Si Maxie lang naman ang kaibigan ko slash pinsan pa.

"Happy Birthday Timmy!" I greeted her as I handed my gift for her. She looks excited as she's trying to open it. Pinuno ko kasi ito ng scotch tape para may thrill. Haha.

And she hugged me after opening it. It's just a headset. She loves music that's why iyan nalang ang binili ko. May gitara na kasi siya kaya hindi nalang yon ang napili ko. And one more thing, wala akong malaking budget para bilhan siya ng gitara. Nasira kasi earphone niya last week kaya yan nalang binigay ko na mukhang nagustuhan naman niya.

Matapos non' dumating si Papa na may dalang spaghetti. Ganon' din si ate na may dala namang pancit. Tinulungan ko narin sila na maglabas ng ibang handa. Matapos manalangin, nag impusa ng kumuha ng pagkain ang mga barkada ni Timmy. While I'm busy taking pictures of them especially on my sister.

Ilang oras din nag-stay ang mga kaibigan ni Timmy. Nagkwentuhan pa kasi sila at nagkantahan pa. Tawang-tawa nga kami kasi may mga ilan na trying hard kung bumirit pero may iilan din na sapul ang mga nota. Kita ko naman ang tuwa sa kapatid ko. At iyon ang mahalaga sa amin nina Papa at ate.

"Ate Summer, Ate Billy, Papa thank you for today! Sobrang nag-enjoy ako at natuwa sa mga gifts niyo sa akin. Lalo na yung gift ni Papa!" she said while smiling. Ngumiti lang din ako sa kaniya. Si ate naman tinulungan siyang sukatin yung sapatos na regalo niya.

Naiwan kami ni Papa dito sa sala. Tahimik lang akong naglilinis ng biglang tumikhim si Papa kaya napatingin ako sa kanya.

"Ikaw Billy, what do you want for your Birthday? Debut mo na non' diba?"

I was shocked with that. Hindi naman kasi ako excited sa birthday ko. At ayoko rin naman ng bonggang celebration kaya hindi ko rin napag-iisipan ang tungkol diyan.

"Ahm...wala naman po Pa. I just want a simple celebration. Yung ikaw, si ate Summer, si Timmy, si Maxie at ako lang." Sagot ko sa kaniyan. Ngunit ang ipinagtataka ko ay ang nakakunot niyang noo habang pinapakinggan ako.

May mali ba sa mga nasabi ko?

"But it's your debut. I mean, are you sure you don't want a grand celebration?" Matagal ko ng pinag-isipan ang tungkol diyan. At hindi naman ako nahirapan sa pagdedesisiyon kasi ayoko talaga ng enggrande. Ang kaso, naisip ko narin na iyan ang sasabihin ni Papa.

"No, it's okay Pa. Parang hindi ka naman sanay sa akin. Yearly namang ganyan diba?" Kasi si ate Summer lang naman talaga at Timmy ang mahilig sa brthday party. Ako, basta may regalo lang okay na.

"Iba kasi ngayon, it's your eighteenth birthay. Dapat mas pnaghahandaan." Pangungulit sa akin ni Papa pero kahit anong sabihin niya buo na ang desisyon ko.

Napabuntong hininga nalang si Papa sabay sabing matulog na ako't magpahinga. He just wants the best for us. Mula nang siya nalang naiwan sa amin, naging mas maalaga siya. Lagi niyang binibigay ang mga gusto namin.

Pagkaakyat ko ng kwarto, I did my daily rituals na bago matulog maligo muna para matanggal yung dumi na nakuha ko maghapon. Nakapantulog na ako nang biglang pumasok si ate sa kwarto ko.

"Your room is a mess!" Hiyaw niya sa akin. Masyado kasing malinis ang isang to. Organized din ang mga gamit kaya ganyan nalang reaksiyon niya sa itsura ng kwarto ko.

"I know right. Nothing's new. Anyways, ano kailangan mo?" Sabi ko nang hindi humaharap sa kabya. I am busy with assignments. Sunday pa naman ngayon tapos first subject pa yung assignment ko kaya no choice.

"Pumupunta lang ba ako dito t'wing may kailangan ako?" Tanong niya na may kasamang pagpapabebe. Ang drama talaga ang isang to.

Ngumisi lang ako sa kaniya at hindi na sumagot pa. Busy talaga ako sa pagtapos ng assignment ko. Ang hirap naman kasi ng Practical Research 2. Kailangan ko pa tuloy magbasa ng sampung article para sa citation.

"You know what? I think you should really have a boyfriend na. You're turning eighteen. Pwede na iyan!" Sabi niya sa akin habang nakangiti na para talagang ang ganda ng suggestion niya. Like err. I'm just seventeen years old and 5 months from now pa ang debut ko.

"Seriously ate? Why are you in a hurry?" I asked her in disbelief. Like hell. Ni hindi ko nga alam ung payag na ba si Papa na magkaboyfriend ako.

"Yeah! I'm freaking serious here. I mean, look at yourself. Ang plain mo! Ang boring mo pa! Sis...kahit anong gawin mo, hindi magiging totoong tao yung mga fictional character sa mga binabasa mo. So stop daydreaming about them, okay?" I looked at my sister with disbelief. Sino bang may sabi na dahil sa ga binabasa ko sa libro kaya ako sigle?

I don't get the idea!

"I'm just seventeen Summer Lopez!" I said to her and like what I was expecting. Her expression's changed. Ayaw niya kasing tinatawagn siya sa buong pangalan. Bakit? Hindi ko rin alam.

"Duh. I was just sixteen when I met Job." She answered me as she help me clean my room. I just look at her. I know she doesn't want to talk about her past with Job.

"Darating din siya. Besides, I'm still enjoying my status right now. Mahigpit na daw kasi pag may kasintahan kana. I hate limits."I told her as I tapped her shoulder. Nginitian lang iya ako agt hindi na nagsalita pa.

Tinatapos ko nalang yung assignment ko nung narinig ko siyang nagbuntong hininga. Naglakad siya palabas kwarto ko ng bigla siya tunigil sa may pintuan.

"Hirap talaga kumbinsihin ang mga NBSB! Palibhasa walang lablyyp!" Sigaw niya sabay bato ng throw pillow malapit sa akin kaya nabaling sa kaniya ang atensiyon ko pero paglingon ko wala na siya.

Baliw talaga!