1992

162 2 0
                                    

YUKARIDAKİ CESET GERÇEK DEĞİL ARKADAŞLAR CKSPCKOECN BİRAZ BENZİYOR DİYE ONU KOYDUM İLK BAŞLAR BELKİ SİZE SIKICI GELEBİLİR AMA OKUDUKÇA GERÇEK KATİLİN KİM OLDUĞU HAKKINDA CİDDEN ŞÜPHELENMEYE BAŞLIYORSUNUZ  🤦‍♀




Bahçe sessiz, hava sakindi. Ağacın altında yatan kız kadar sakin.
Çok sakindi.
Kızın gözleri kapalıydı. Elleri yanında uzanıyor, avuçları yukarı bakıyordu. İpek gibi sarı saçları çimlere yayılmıştı. Üzerinde yattığı çimlerdeki çiçekler yıldızları andırıyordu.

   Çocuk ellerini uzattı ve kızın hâlâ soğumamış teninden yayılan sıcaklığı hissetti.  Ay ışığında bile kızın yüzündeki kanı, boynunun etrafındaki morlukları, sarkmış göz kapaklarını, göz yuvalarındaki boşluğu görebiliyordu. Gözleri, beni unutma diyen masmavi gözleri gitmişti. Dudakları aralık, yüzü şişmişti.
Kız çok güzel, hatta hiç kimsenin asla olamayacağı kadar güzeldi. Mükemmeldi. 
  Bu çocuğu şaşırttı ama onun ölmüş olmasına aldırmadı. Onu incitebilecek bir şey söylemesinden  veya yapmasından korkmadan,  hiç rahatsız  olmadan ona bakabiliyordu... Ona dokunabilirdi. Uzandı ama kendini tuttu.
  Ona birdaha asla dokunamazdı.
  Nefesi hızlandı. Kendine dokunmak istedi ama bunu da yapamadı. Burada olmazdı.
Bunun tek nedeni onu çok sevmesiydi. Herkesten çok. Her şeyden çok.
Beni unutma.
"Unutmayacağım." Diye söz verdi. "Asla unutmayacağım" Sanki kız ona gülümsemiş gibi geldi.

PARAFİLİ (ALINTI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin