Chapter Four

43 6 4
                                    

Joshua's POV

What else do I need to explain for them to let me go at Bicol. I need to be there. I wanted to help at very least.

Bakit nangyayari ito? Of all people si Mr. Reyes pa? Na minahal at tinuring na isang pamilya? Bakit niya nagawa kila papa to? People can't really trust nowadays. Kaya ako I never trust anyone, no one except God of course.

Nakaka-inis that I need to pretend that I like this girl so called wife of mine kahit di ko naman talaga gusto. I have this dream girl, na di ko masungkit sungkit, di maligaw ligawan, di ako maka-aligid pre and I hate it. Gustong gusto ko siya to the extent na iniyakan ko pa siya. I want to marry her, not Raimie but how can I refuse my parent? They want Raimie for me then so be it. I want to play with her. Tignan natin hanggang saan ang mararating ng marriage na'to. Lets see.

Raimie is beautiful naman, kind and caring oh, she's sweet too but she's also childish. At yun ang ayaw ko sakanya. Don't get me wrong, ayaw ko talaga sa kanya. Noon pa lang pinapangarap ko na si Ashley Emperial pero sabi ni mama wag daw, wag ko na daw pangarapin dahil gumuho man ang mundo hindi kailan man kami makakasal over her dead body. So dahil may pagka mama's boy ako sinunod ko si mama. Hanggang tingin at pangarap lang ako.

Pero up until now di ko matanggap. As soon as possible gusto kong makawala dito, gusto kung umalis dito. I badly want to see Ashley kahit sa malayuan lang. Everyday na lang na ginawa ng diyos pinakikisamahan ko ang babae na ito for mom pero di ko pala kaya ng matagal. Nababagot na ako dito. Nakakapagod na magpanggap na mabait ako sa kanya, na mahal ko siya na I care for her dahil ang totoo hindi naman talaga.

Pansin ko naman sa babaeng ito, unti unti ng nafa-fall. And that is my plan, to make revenge on her. Because of her hindi ko napakasalan si Ashley na siyang mahal ko. So I'll make her fall and break apart.

Another day comes.... And I really really wanna go home. In Bicol where do I belong, where my hearts belong. I've already make up my mind and this is final. Uuwi ako no matter what happen.

So, one morning I've already ready to go. Handa na lahat sa pag-alis ko, small bag muna for now then eventually kukunin ko na ang mga gamit ko for good. Dahil sawang sawa na ako rito.

"Aalis ka?" di ko namalayan na gising na pala siya. Oh surprise. Gulat na gulat siya. Buti nga.

"Yeah, I really need to be there and help them. Mababaliw ako dito, kung maghihintay lang ako ng resulta. What if hindi na tuluyan magpakita si Mr. Reyes? Diba? I need to take an action. Di lang ako manunuod at makikinig lang. Understand?" I need to explain myself pa to this girl which I don't like.

Nakatulala lang siya and I hate it. Ang hina ng progress ng utak. Tanga siguro o baka low gets. O baka naman ayaw na akong pakawalan. So, alas! Indeed I make her fallen in love, success. What I want to is to ruin her life, as far as I can.

May dahilan ako so never judge me.




Note: Good to be back. I'm so sorry, I hope nanjan pa din kayo to support.Salamat.

"Life is not that easy"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon