Seasons of love

Chapter 11

This chapter is dedicated to Iam_Grace014 Thank you beshyy for the book cover. You can view it on the multimedia above! Love lots💕

SPRING

Dahil sa tindi ng ulan na parang may galit ata e nakarating kami sa isang bahay este mansion?

"Hindi 'to mansion HAHAHA!" napanguso nalang ako.

Mind reader ba 'to? Tangina lang ha! Masyado ba kadali basahin ako? Aist ewan. Dahil sa lamig dali-dali kaming pumasok ni Pierce. I guess this is their house. Geez. Kinabahan tuloy ako bigla.

"Daaadddddd!" Sigaw agad nito pagkapasok palang namin sa pinto kaya nagulat ako.

Sht. Lalo akong natatakot nito e. Kasi naman I've never been in a guys' house before. Kahit group project e hindi ako pinapayagan ni Dad except kapag mga kakilala ang magulang or maybe familiar saka dapat babae! Ghad.

But I think.. this one will pass naman. Hopefully. Childish 'yon si Dad e.

"Bakiiiiitttt??!!! Ay!" Sigaw din nito at napatigil pag tapat saamin.

"Bakit basang basa ka?! Aba naman Pierce. Oo, gwapo ako pero hindi naman ako bobo!" Sabi ng tatay nito.

Napa-huh? Look nalang ako. Parang 'di pa kasi ako nito napapansin e..

"Kung ganon!! Ahhh! Saan ka nagmana?! Kanino?! Hindi naman din ganyan ang mommy mo! Honeeeeyyyy!" Histerikal na sambit nito.

Ang lakas lakas pa ng boses. Napakamot nalang ng batok si Pierce at saka lumapit sa ama "Dad.. mahiya ka namann..." pagpapakalma nito.

The moment he turned his gaze ay napako ito saakin. Oh no.. now, I'm doomed.

"Hala! Iha, kanina ka pa ba jan? Bakit hindi ka nagsasalita. Basang- basa ka rin pala. Manang!! Dalhan niyo ako ng dalawang towel dito bilis" ani nito at sumigaw na naman.

I don't know kung bingi ba ang mga tao dito at kailangan pa niyang sigawan o sadyang hindi lang niya marinig ang sarili niyang boses kaya nilalakasan niya. Hmm.. which one?

'Ghad.. ang lamig. Parang aircon pa ata dito eh?'

Pinaupo kami ng tatay ni Pierce but I refused kasi naman mababasa 'yung sofa e lalong mas nakakahiya.

"Bakit ba ang ingay ingay mo ha?! Dinig na sa kabilang kanto yang boses mo!" Biglang pagdating ng isang babae.

Shocks. Ang ganda niya.. OMO! *0* nawala ata yung panlalamig ko dahil aa ulan dahil napatitig ako dito. She's so beautiful!

Ang puti nito at mapayat.. tama lang pero parang model kung maglakad at fierce ang aura neto. Hehe medyo nakakatakot nga..

"Mom!" Kaagad na sabi ni Pierce na ikinalaglag ng panga ko

"MOM?!" Gulat kong saad with matching takip ng bibig at paglaki ng mata.

Napatingin naman sila saakin. Si Pierce parang nagulat sa sigaw ko at ang tatay naman ni Pierce ay nanlaki ang mata at tumayo. Ehh?

Ngayon ko lang narealize ang kahihiyan ko dahil sa pagsigaw and I was about to say sorry when..

"Mom?! Tinawag mo siyang mom?! Anak ka niya? Nanay mo siya?! Sabihin mo! Bakit mo siya tinawag na MOM?! With matching laki ng mata at takip ng bibig"

Nalaglag naman ang panga namin sa sinabi niya.  Damn, what?!

Maya maya pa ay napahagalpak ng tawa si Pierce at mas sumama ang timpla ng magandang dilag— este binibini at binatukan ng napakalakas ang tatay ni Pierce at piningot ng malakas ang tenga nito which made me gasped.

"Araaaayyyy! Huhu" pagngawa nito. Kitang kita sa mukha nito na nasasaktan talaga siya kaya napangiwi nalang ako.

'A sadist wife, eh?'

Nakakatakot pala ang nanay ni Pierce. Aawatin ko na sana ito nang dumating ang isang maid na may katandaan.

"Ay jusko! Ma'am tama na po yan. Iho, Iha ito na ang towel ninyo. At mga damit na rin." Ani nito at lumapit saamin.

Inabot ko naman ang towel at nagpasalamat. Kaagad ko itong binalot sa aking sarili dahil baka magkaubo at si—

"*cough* *cough*" napatingin sila saakin dahil sa pag-ubo.

Shems. Sinasabi ko na nga ba e. Sisipunin ako at uubuhin neto. Binitawan na ng nanay ni fierce ang tenga ng tatay nito at lumapit saakin.

"C'mon. Maligo ka na sa guestroom at may mga damit pangtulog doon" she said

"Ah, wag na po! Nakakahiya naman saka kailangan ko pa pong umuwi—"

"Do you think you can just go out there with that rain? Hindi ka papauwiin niyan. You'll stay here just for tonight and I'll give you some of my clothes. Hindi pa nagagamit ang iba so no worries" aniya at ngumiti ng tipid.

I was stunned by her smile. Kahit pa konti lang at hindi ganon kalawak ang ngiti niya ramdam ko ang sincerity nito.

Napatulala nalang ako. Pierce is lucky to have a mother like her. Caring and loving but a sadist one. I wish I could have one like her. This is what I envy from everyone.. having a mother to care for them.

"You okay?" Tanong nito.

Hawak ako nito sa magkabilang balikat at kita ko ang pagaalala nito. I looked at her eyes and suddenly I felt the loneliness together with the tears rolling down my cheeks.

Before I even knew it, I hugged her as tears continue to run down my face. Her body stiffened for a while.. I was about to pull out of the hug when she hugged me back.

I wish I could feel the warm of my mothers hug.

"Hug and cry all you want, dear.. It's okay" she said while caressing my hair.

Mas lalo pa akong napaiyak dahil sa sinabi niya. 'Ang sarap pala sa pakiramdam na may nayayakap kang ina.. Mom, where are you? And when are you planning to comeback?'

  PIERCE

I was shocked.. I've never seen Spring cry like that. Lagi kasi itong kalmado at masaya. She seems happy kapag kasama namin ang barkada.

Pero sa nakikita ko ngayon. She's so fragile. Kailangan iniingatan at pinoprotektahan dahil madaling mabasag. Parang isang mababasaging crystal. A diamond..

Teka nga! Ano namang kinalaman ng crystal at diamond dito? Tsk!

Kalaunan ay tumigil ito sa kakaiyak kaya pinabuhat na saakin ni Mom. Nakatulog pala kasi ito kaya dinala ko na sa guest room.

Pumunta naman kaagad doon si Mom dahil siya na daw ang maglilinis kay Spring kaya naman lumabas na ako para mag shower na rin.

'Aba, sayang ng kagwapuhan ko kung magkakasakit lang ako 'diba?'

Pumunta na ako sa kwarto ko at nagshower sa banyo. Ang lagkit ko na kasi tsk.

To be continued...

Hope you enjoyed~! 💕