30

8.6K 580 328
                                    

İlkay

Yere çökmüş Bora'nın yanına gittim. Uzel de benimle birlikte gelip onunla aynı hizaya geçti. Kafasını kaldırıp sırayla ikimize baktı.

"Bunu yapabileceğimize inanıyor musunuz?"

Yüzümüze bakmadan sorduğu soruyu bir süre düşündüm. Bana bakıp kaşlarını kaldırdı.

"Benimle Uzel için tanıştın."

Daha sonra Uzel'e döndü.

"Sen de İlkay ile tanışmak için beni kullandın."

Bakışlarını yere çevirip durmaya devam etti. Ne düşündüğünü anlamak için Uzel'e baktım. O da en az benim kadar karmaşık görünüyordu.

Bora:

"Aradaki fazlalıkmışım gibi hissediyorum. Sadece kafa karıştırmak için buradaymışım gibi."

Uzel:

"Erkeklerden hoşlanabileceğimi senin sayende anlamamın sebebi neydi sence?"

Kaşlarını çatıp kafasını ona çevirdi. Şaşkın bir şekilde araya girdim.

"Nasıl yani?"

Uzel:

"Bu ilk değildi yani şey,"

Öpücükten bahsettiğini anlamıştım. Kaşlarımı kaldırıp Bora'ya baktım.

Bora:

"Erkeklerden tiksinmediğini göstermek için öptüm...Sinemadayken de o beni öptü."

Bakışlarım ikisinin arasında gidip geliyordu. Şaşırmıştım ama bu kötü hissetmeme neden olmamıştı.

"O yüzden kaçtın değil mi?"

Yutkunup yavaşça kafasını iki yana salladı.

Uzel:

"Neden kaçtığını biliyorum. Yine şimdiki gibi hissettin değil mi?"

Bora:

"Evet, ikinizi baş başa bırakmak istedim. Aradan çekilmek istedim."

Uzel:

"Neden olmasın ki? Yani üçümüz de bunu kabul ediyorsak sorun ne ki?"

Şaşkınlıktan ağzım açılırken Uzel'e baktım. Gerçekten ondan beklenmeyecek şeyler duyuyordum. Bora da en az benim kadar şaşkındı.

Yanına gidip Hafifçe kafasına vurdum.

"Uzel? Neredesin?"

Kaşlarını çatıp elini kafasına götürdü ve bana baktı.

Uzel:

"Ne yapıyorsun?"

"Sen böyle şeyler demezdin."

Uzel:

"Nedenmiş?

Bora araya girip Uzel'e bakarak konuştu.

Bora:

"Sabah sana sorduğumda beni sevdiğini söylemedin Uzel."

Uzel:

"Fırsat vermedin ki."

İç çekip kafasını salladı. Dudaklarımı birbirine bastırıp Bora'ya baktım.

Uzel:

"İçeri geçelim mi?"

"İyi olur."

İçeri girdiklerinde arkalarından kapıyı kapatıp salona yürüdüm.

Uzel:

"Bora, Sen fazlalık değilsin. Bana kalırsa bizi tamamlıyorsun. İlkay sence?"

Kafamı sallayıp onu onayladım. Bora olmadığında ben de bir şeyler eksikmiş gibi hissediyordum.

Uzel kahve getirmeye gittiğinde Bora'ya bakıp gülümsedim. Kendini kötü hissetmesi benim de moralimi bozuyordu.

Uzel; kendisi için mocha, benim için latte ve bora için de filtre kahve getirip önümüze koydu ve koltuklardan birine oturdu.

Uzel birden gülmeye başladığında kaşlarımı çatıp bakışlarımı ona çevirdim. Bora da tek kaşını kaldırmış ona bakıyordu.

Uzel:

"Ay, ay tamam sustum."

Soluklanıp derin bir nefes aldı ve gülmeyi kesmeye çalıştı. Tekrar başladığında Bora gözlerini devirdi. Ben de neden güldüğünü anlamaya çalışıyordum.

"Bu kadar komik olan ne?"

"Gergin ortamlarda gülesim geliyo. Bence bu huyumu da biliyosunuz."

Bora kıkırdayıp bana baktığında ben de gülümseyip ona ve Uzel'e baktım. Kollarını birbirine bağlayıp kafasını salladı ve konuştu.

Uzel:

"Tam 1 yıldır aralıksız kulağım çınlıyor nedenini çok merak ediyordum buldum şu an."

Dudaklarımı birbirine bastırıp gözlerimi kaçırdım.

Bora:

"O kadar saçmayız ki şu an."

Uzel:

"Hadi canım!"

Sahte bir şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdığında Bora göz devirdi.

Uzel:

"Birçok iyi yanı da var düşününce. Mesela oy birliği yapabiliriz."

Elini kaldırıp gülümsediğinde ben de ona bakıp gülümsedim. Onun hakkında en sevdiğim şey bu neşeli ve doğal halleriydi.

Bora:

"Ben hâlâ aradan çekilmem gerektiğini düşünüyorum."

Üzgün bir şekilde ona baktım. Beni yapabileceğimize inandıran kişinin böyle davranması moralimi bozuyordu.

Uzel:

"Oy birliği yapamayız ki o zaman."

Kaşlarımı çatıp Bora'ya baktım. Daha fazla böyle davranmasını istemiyordum.

"Bana olabileceğini söyleyen sendin. Şimdi neden kaçıyorsun?"

Uzel:

"Bana kalırsa asıl fazlalık benim. Siz de birbirinizi seviyorsunuz sonuçta değil mi? Ayrıca ikinizi de defalarca kırdım. Sevginizi bile hak etmiyorum."

Bora bir hışımla ayağa kalktığında merakla ona baktım. Gitmesinden korkuyordum.

Öylece üzgün bir şekilde yere bakan Uzel'in karşısında dikildi. Uzel kafasını kaldırıp ona baktığında elini yüzüne koyup dudaklarını öptü.

Uzel de ben de şaşkın bir şekilde Bora'ya baktık. Uzel de karşılık verdiğinde gülümsedim. Bora ayrılıp son kez ona baktığında bu sefer benim yanıma gelmişti.

Elini çeneme koyup kendisine çekti. Kalbim hızla atarken gözlerimi kapattım ve ona karşılık verdim. Geri çekilip arkasına yaslandı ve dudaklarını yaladı.

Bora:

"Oldu işte buyrun."

Uzel de ben de aynı şaşkınlıkla ona bakıyorduk. Gülümseyip bakışlarımı Uzel'e çevirdim. O da gülümseyip kaşlarını kaldırdı...

--

Of sonunda yazabildim wjwwnmamanama

Bugün bir bölüm daha gelir demek istemiyorum sonra yazamam belki diye ama gelir yani

Tşk

Ne düşündüğünüzü yazın bence yazılacak çok şey var smöaöama

🐜🌈💗🍩

Peri Kızı(bxbxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin