My Roommate | ChaeLisa

-7-

Kafasını ve gözlerini, yavaşça bana çevirdi.

"Evet."

Yutkundum.

"Her şeyi hatırlıyor musun?"

Ayağı kalkmasıyla, bende ayağa kalktım. Bana yaklaşmaya başladı ama ben, geri gitmiyordum. Aramızda, mesafeler vardı. Çok yakındık...

"Her şeyi hatırlıyorum... seninle yatakt-"

Sırıttım.

"Sarhoştum."

Yalan söylüyordum, tabiki. Bu söylediğime karşılık, oda sırıttı.

"Serhoşsan, dünü nasıl hatırlıyorsun ve soruyorsun, Chaeyoung? Serhoş değildin. Serhoş olmadığını, ikimizde biliyoruz. Yalan söylemekte cidden kötüsün..."

Böyle söylediğinde, yüzümdeki sırıtma, yavaşça söndü. Cidden, 'yalan söylemekte' kötüydüm. Hiç bir şey söylemeden, boş gözlerle, ona bakıyordum.

Sırıtarak, aramızda ki mesafeyi açıp, tekrar yatağına doğru yürüdüğünde,  arkasından baka kaldım. Kafası hala, bana dönüktü ve bana aynı benim gibi, boş gözlerle bakıyordu.

"İkimizde, serhoş değildik. Kabullen artık, Chaeyoung."

Gözlerim, hala ona boş gözlerle bakmaktan başka bir şey yapmıyordu. Kabullen miştim. Ama göstermiyordum, kabullendiğimi.

"Tamam. Bu olanlar, unutulsun gitsin işte. Çok saçma. Yaptığımız çok saçma..."

"Belki sen unutabilirsin."

"Ne yani, sen unutmayacak mısın?"

"Bilemeyeceğim."

"Biz arkadaşız, Lalisa. Bunu bil."

Böyle söylediğimde, ufak bir kahkaha patlattı.

"Arkadaşlar bizim yaptığımız şeyi yapar mı, Chaeyoung?"

"Sadece, yaptığımız bir hataydı. Unutalım bitsin. Daha fazla, bu konu hakkında konuşmayalım."

Dediğimde, yatağıma oturdum.

"Peki, sen bilirsin. Konuşmayalım."

Yatağımın yanındaki, lambayı kapatıp, olanları düşünmeden, uykuya dalmaya çalışıyordum. Pijamalarımızı çoktan giymiştik, zaten.

Uyumaya çalışırken, arkadan bir ses işittiğim:

"Şey, bu yatak, beni çok rahatsız ediyor. Bazı arkadaşlar beraber yatabiliyorlar. Bizde beraber yatabiliriz, arkadaşız sonuçta..."

Lalisa, demişti bunu. Çocuk gibi davranması, sinirimi bozuyordu. Daha kafamı ona çevirmeden, Benim yatağıma geçti.

"Sanırım, beraber yatmak zorundayız, Chaeyoung."

Dedi, mırıltılı bir tonda.

Kendi yatağımdan kalkıp, Lalisa'nın yatağına geçtim.

"Merak etme, bu seferlik sen benim yatağımda uyursun, bende senin."

"Hayır. Ya, rahat edemezsen?"

"Boşver."

Dediğim gibi, yatağa yattım. Yatak cidden beni, rahatsız ediyordu. Ben 'benimle yatmak için bir bahane buluyor' diye, düşünüyordum. Ama cidden, yatak yatılacak gibi değildi.

Yavaş adımlarla, Lalisa'nın yanına yattım. Bana gülerek baktı.

"Sana rahat değil demiştim, Chaeyoung..."

Göz devirdim. Ve Lalisa'nın yanına geçtim. Yüz yüze değildik. Benim kafam Lalisa'ya dönük olmasada, Lalisa'nın kafası, bana dönüktü.

Uyumaya çalıştım. Ancak, Lalisa bacağımın üstüne bacağını attığında, gözlerim, yavaşça açıldı.

"Lalisa!"

Diye, seslendim Lalisa'ya. Sessizce kıkırdadı. Hoşuma gitmişti, aslında. Ama 'bacağını bacağıma atman, çok hoşuma gitti' demeyecektim.

"Arkadaşız, sonuçta."

'Arkadaşız' derken, tırnak işareti yaptı. Ve tekrar:

"Arkadaşlar, birbirlerine bacak bacak atabilirler..."

Dedi ve uyumuştu bile. Onun duymayacağı bir tonda:

"Evet. Arkadaşız, Lalisa. Arkadaş. Sadece, arkadaş."

Dedim ve bende gözümü kapattıp, uyudum.