İkiz Kavgası

1.Bölüm:Zafer Dansı

Bu ilk hikayem.İşi batırmış olabilirim.Ama batırmamaya çalışıyorum tabi.Neyse saçmalamaya başlamadan devam edelim.

 Elimden gelen bütün hızla üstüme bir kot ve bir t-shirt geçirdim.Annem beni zorla arkadaşının evine götürüyordu.Hakkında hiçbirşey bilmediğim birinin evine neden gidiyordum ki?Bu devirde anne büyütmek zor.Annem 46 yaşında bir internet özürlüsü.Onunla gurur duyuyorum,bu bir yetenek olmalı.Ben 1 aylıkken annem babamın onu aldattığını anlamış ve ayrılmış.Babamı asla affetmeyeceğim,anneme bunu nasıl yapar?Yani annem melek gibi biri. “Bahar” Annem bağırıyor. “Geliyorum anne” Aşağıdan yukarıya bağırmak bizim iletişim yolumuz.Neyse merdivenlerden koşarak aşağıya indim.Annem beni arabaya sürükledi.Yol boyunca sessizdik,5 dakikada ne kadar konuşabilirdik zaten?Birkaç dakika sonra kapıyı çalmış birinin açmasını bekliyorduk. “Senin yaşında 2 çocuğu var” dedi annem. “Bu harika” dedim ilgisizce.Kapıyı açan Mine teyze oldu. “Hoşgeldiniz.İçeriye gelin.” “Merhaba Mine teyze,ben Bahar” dedim gülümseyerek. “Memnun oldum hayatım” Sonra içeriye benden en fazla 5 cm uzun olan ikizler girdi. “Hoşgeldiniz Rümeysa teyze”dediler bir ağızdan. “Selam ben Bahar” “Merhaba Bahar.Ben Aras.Bu da Bora” dedi ikizlerden biri. “Odamıza geçelim mi?Orası daha rahat.”dedi ikincisi. “Olur” Harry Potter’daki Fred ve George gibi bu ikizleri de diğerinden ayırmak mümkün değildi.Arkalarından onların odasına gittim.Beyaz duvarlar ve siyah perdeler vardı.Perdenin karşısında kitaplığı görünce diğer şeyleri unuttum.Hemen kitaplara bakmaya başladım.Oh!Yanlış görmüş olamam,bunu nerden görsem tanırım.Yan yana 7 kitap vardı,o Harry Potter yazısını nerde görsem tanırdım.Hepsine tek tek sarıldım.Evet koyu bir potterheadim. “Hep kendimizi Fred ve George’a benzettim” dedi Aras. Ona dönüp gülümsedim. “Eksik olan tek şey kızıl kafalar ve 5 kardeş daha”dedim.İkiside güldü. “Kimin kim olduğunu anlamam için ne yapmam lazım?”sordum. “Biilmiyorum”dediler.İkizleri hep sevdim.Çok şirin oluyorlar. “16 yıl yeterli olur diye düşünmüştüm” “Kitap okumayı seviyor gibi görünüyorsunuz” “Sende öyle”dedi Bora. “Evet” “Jenga oynamayı sever misin?”ikisinden biri sordu. “Bayılırım” “Öyleyse kaybetmeye hazırlan” “Sanırım birisi meydan okudu.Tamam oyna ve şampiyonu gör”dedim karşılık olarak.Savaş başlasın.Bir Jenga şampiyonuna meydan okumanın bedelini çekmesi gerekiyor.Kuleyi dizdik ve oynamaya başladık.Oyuna Aras başladı.1 saat sonra maçın 2 şampiyon arasında olduğunu anladım.Ona dönüp gözlerimi kıstım ve hamlemi yaptım.Bakışımın aynısı bana iade etti ve ağzından bir kelime çıktı. “Oh” Çektiği blok kuleyi yerle bir etmişti. “Evet şampiyonu gördün.Haha ezik”dedim heyecanla.Kalkıp zafer dansımı yaptım.İkiside kahkahalar atarak gülmeye başladı. “Ne?” Evet zafer dansım biraz tuhaftı ama hey bu zafer dansı,tadını çıkarmalıyım. “Sen...Dansın” kahkahalarının arasında sadece bunları söyleyebildi. “Bunu komik mi buldun ezik prens?Öyleyse bilmeni isterim ki ben bir Uno Şövalyesiyim.” “Öyle mi?Tamam,kardeşim kağıtları dağıt.” Dedi Aras.Nerdeyse 40 dakikalık savaşın ardından kazanan şövalye ben oldum. “Haklıymışım sen ezik prenssin.”dedim gülerek. “Yani prens olduğumu kabul ediyorsun?” “İnanılmazsın” “Biliyorum çok kişi söyledi”dedi sırıtarak.Başımı onaylamayarak salladım. “Birşeyler izleyelim mi?”Bora sordu. “Olur” Cdlere bakarken annemin sesini duydum.Hayır şimdi olmaz,şimdi gidemeyiz. “Bahar”  “Geliyorum anne”. İkizlere dönüp “Filmi sonraki sefere izleriz.Görüşürüz.” dedim. “Görüşürüz ve intikamını almayacağımı sanma”dedi Aras. Bora sadece “Görüşürüz”dedi.Mine teyze bizi kapıya kadar getirdi onunlada vedalaştık ve siyah arabamıza bindik. “Buraya ne kadar sıklıkla geliyorum demiştin?” “İstediğin zaman”dedi annem.5 dakika sonra kucağımda bilgisayarım yatağımda oturuyordum.Odamı ve yatağımı seviyorum.Beni yatağımdan kaldırmak zor.Youtube’a girip birkaç şarkı dinledikten sonra sıkıldım.Telefonum titreyince nerdeyse yataktan düşecektim.Nedeni telefonun tiremesini beklememem değil,düşme konusunda yetenekli olmam.Telefonu alıp baktım,en iyi arkadaşım Ceren mesaj atmıştı.

O:Selam burda mısın?

Ben:Hayır

Her seferinde bunu soruyor ve bende hayır diyorum.

O:Tamam bende birisinin bana çıkma teklif ettiğini başkasına söylerim.

Ben:Cidden mi?Kim?

O:Arda

Ben:Bu harika!Kabul ettin mi?

O:Evet

Ben:Bunu kutlamalıyız.

O:Biliyorum ve bu Ron ve Hermione’nin öpüşme sahnesini izleyerek olmayacak.

Çok gururlandım.Evet ona Harry Potter izlettim.

Ben:Tamam -,-

O:Buna sevindim neyse uyumalıyım iyi geceler Potter

Ben:İyi geceler

Bu takma isime bayılıyorum.Kuzulu pijamalarımı giyip yatağa atladım.Ve uyudum.Genelde yatağı uyumak için kullanırlar.Bence çok faydalı.Evet saçmalamaya başladım.