One Stop Job

'Simula'

"Hahahhaha! ..........Oo nga, bakla eh!...........  Aakalain mong joke lang kaso totoo! .........Hahahah! ........ Oo feeling close talaga yun si JR! Pacheco ba naman eh?! Hahahahahah!! "
laptrip kong sabi habang kausap ko ang katrabaho ko mula sa telepono. Panay ang tawa ko habang inaalala ang mga nangyari kanina sa odfice at hindi ko mapigilang matawa. Matawa ng sobra!

"Miss... "

[Oh eh bilang malandi ano namang inakto mo? Nailang ka ba?  Nahiya man lang?! Hahahahaha!] sarkastikong tugon ng kausap ko.

"Gaga! Syempre pakipot muna ah. Pangalan pa lang alam niya sa akin eh!  Hahahaha!! "

"Miss...... marami nang nakapila oh! "

"Miss pakiasikaso naman kami 'oh! , Ah, iho, saan ba yung office ni Misterr Santiago?"

"Ayyy.... Janitor lang po ako dito.  Ayan po ang receptionist siya po ang tanungin nyo... Pasensiya na po.... Hoy Oddessa! Tigilan mo muna nga yang pakikipag-usap, pwede?! Ang haba haba na ng pila oh!  Aabot na sa entrance! Jusmiyo! " sigaw ni Erman,  ang janitor ng kumpanyang pinagtratrabahuhan ko.

Aware naman akong marami nang tao. Hindi niya pa kailangan na ipagsigawan at ipaalala sa akin. At saka mas importante kaya itong tsinitsismis ko!

First day ko kasi ngayon sa trabaho ko kaya ineenjoy ko ang libreng  load at pangmayamang telepono dito sa desk ko.

"Tsk! Sandali lang ho okay...." sabat ko habang nakababa ang telepono ngunit itinaas ko ulit upang makapag paalam sa kausap ko.

".......bakla,  mamaya na lang hah...... Oo eh..... Hmmmm...... Marami pa akong ikwekwento sayo mamaya!......o sige na...... babay! Jiji! " sabi ko at nakabusangot na hinarap na ang mga nagpapa-asikaso. Napakarami nila pero laking pagtataka ko nang makitang lahat sila ay nakaupo na sa may waiting chairs at masamang nakatingin sa akin....

At ang tanging kaharap na sa akin ay isang matangkad na lalaki.  Maputi, gwapo, mabango, at mukhang mayaman na lalaki.  Naka formal attire siya, naka silk gray suit, red necktie at mamahaling bag,  relos, at sapatos. At gaya ng mga nakapila kanina ay napakasamang nakatingin sa akin. Siya na la mang ang kaharap ko ngayon at mesa na lang ang pagitan namin.

Sa kabila ng kabusangutan ko ay pinilit kong ngumiti sa kanya at inayos ang pustura ko.

"Good morning, Sir? May I know your matter, please? " maayos kong tanong pero nanatili siyang nakasimangot sa akin.

"My matter? You manage to know my matter but my clients' matter are all neglected? And what? A receptionist? For Pete's sake! You're a receptionist! But you don't bother care about the line! " sigaw niya sa harap ko. Hindi ko na alam ang nararamdaman ko. Nagagalit, nagugulat, napapahiya, naiiyak o natatawa? Hah! Di ko na alam!!

"Ay sooooory serr hah?! May kausap po kasi ako eh noh?! Oo nga po't receptionist lang ako diba?! Ibig sabihin, obligado akong asikasuhin ang mga tao!  Kaya maghintay ka! Hindi porket naka formal attire ka eh, igagalang kita agad! Wala kang modo! Babae ako! At dahil binastos mo ako, kakasuhan kita! Abuse! Hah! Oo abuse! Sino ka ba sa tingin mo? "

Gulat naman siyang napatingin sa akin. Ang mga singkit at almond colored niyang mga mata ay lumaki. Napanganga pa siya at napasapo sa noo niya.

"What the....?? What kind of human are you? You're asking me who am I? You're working inside my company, you're wearing my company shirt, sharing with my company's things but you don't know me?! " galit niyang tanong.

"Bakit? Pangulo ka ba?"

"Hinde! "

"Bise Pangulo? "

"Mas lalong hinde! "

"Senator?! "

"Never! Ugh! My god! Imbecile! "

"Aba't...?! Minura mo pa ako hah? Ang kapal ng mukha mo! Isusumbong kita sa manager o kaya sa may-ari nitong kompanyang ito! Letse ka! " padabog kong sabi at saka tumalikod para kunin ang telepono. Narinig ko pa ang pagtawa niya at pagbubulungan ng mga tao. Doon ko nakita na marami na palang nanonood sa amin o kaya nagvivideo.

Dinial ko ang office telephone ng nakalagay na 'Manager Lopez's pero nakailang try call na ako ay wala pang sumasagot.

"Ano Miss? Tapos ka na bang tumawag sa managerr mo? " natatawa pero may diing sabi niya.

"Sandali lang! " sigaw ko at dinail naman sa phone ko ang number ng isa sa kasamahan ko dito.

[Hello? ]

"Hello, Lyka? Si Odde to. Hehe.  Itatanong ko sana kung nakapasok na ba si....uhmm..... Sir Lopez? Kasi I need to talk to him eh. Nakita mo ba siya? "

[Ah.... si Sir.... Oo nakita ko na siya kanina sa may parking lot. Nandito na siguro yon sa loob ng company.]

Para namang nabuhay ang buong kalamnan ko sa narinig ko.

"Talaga?! Anong hitsura niya nang mapuntahan at may isusuplong lang akong kampon ng demonyo dito." sabi ko at saka inirapan ang aroganteng lalaki sa harap ko. Nakangisi lang siya at nilalaro ang isang ballpen.

[Uhmm..... Naka ano siya..... ahhh..... Silk gray na office suit.... Red na necktie..... Brown na leather shoes..... Ah basta! Makikita mo naman yun sa office plate niya eh! Nakapin sa suit niya!]

Feeling ko tumigil ang mundo ko. Naestatwa ako sa kinatatayuan ko at pikit matang ginagalaw ang ulo ko papunta sa suit niya, papunta sa pin niya na nakasulat,

'Harley James Lopez'
'CEO/Owner of CHSC'

"Yes, Miss. I am Manager Lopez. The owner of this company. Their boss but not your boss anymore because as of this second, YOU. ARE. FIRED. Get loss. " mayabang na saad niya at nilayasan ako.

I am Oddessa Hannaj Mariano. Today is the day of my employment and the day of my unemployment. Ako ang babaeng may one-stop job.

Clarifications:

Oddessa 'Odde' Hannaj Mariano
Pronunciation : Odesa Odd Hanaj Maryano

Jare Malex Peralta
Pronunciation : Jeyr Maleks Peralta

CHSC
Meaning: Coldrrine and Harley Shipping Companies

Coldrrine
Pronunciation : Koldrayn

NOTE

For my beloved readers (if there is), the Author which is me, will never be putting any corresponding real characters as a partrayer of the fictional characters. Here at wattpad, authors use wide imagination. Better use yours as well.