Gülru

I

Evde yükselen seslerle açtım gözümü. Büyük ihtimalle annemle babamın kavgasının habercisiydi bu sesler. 18 yıllık hayatımda alışmıştım ne de olsa.

Yataktan doğrularak gerindim. Uzun siyah bir elbisenin üstüne çiçekli tülbentimi takıp aşağıya indim. Toplanan kalabalıkla şaşırsam da konuşmadım. Buralarda böyle öğretmişti bize, tanımadığın adamların yanında sesimi çıkarmam uygun olmazdı. Annemin arkasına saklanmış olan biteni izlerken hiçbir şeye anlam veremiyordum. En sonunda annem yalpalayarak salona geçerken ben de onu takip ettim.

Meraklı gözlerle ''Ne oldu anne? '' diye sormam üzerine alt dudağı titredi. Titrek bir nefes alıp ''Abin, Kemal ağanın kızını kaçırmış'' dedi. Boğazıma oturan yumru nefes almamı güçleştirirken sesimin titremesine mani olamadan ''Peki ne olacak şimdi?'' diye sordum. Olacak olan belliydi. Öldüreceklerdi abimi.

Sanki bunu kabul etmek istemez gibiydi zihnim. Bu yüzden teyit etmek için anneme sordum. Bakışları donuklaşmış, dili lal olmuştu. Ağzından çıkacak olan cümleleri ikimiz de tahmin edebiliyorduk ama konduramıyorduk. İmkansız geliyordu abimin öleceği.

İçeri hışımla giren babama bakmadan tülbentimi düzeltip kenarındaki oyasıyla oynamaya başladım. Annemin sormak istediklerini tahmin ediyordum. Ama o da babamın ona kızacağını tahmin ediyordu. Üçümüz de sus pus otururken babam ''Neyine lan bu çocuğun ağa kızı kaçırmak neyine!'' diye kükrerken dudaklarımı dişlemeye başladım.

Annem sessiz sessiz ağlarken benim göz pınarlarımdaki yaşlar adeta akmamak için yemin etmiş gibilerdi. İçeriye giren bir adamla babamın dikkati kapının girişine kesildi. Hemen adamı da alıp avluya çıktılar. Konuştukları burdan duyulmuyordu ama deli gibi merak ediyordum ne konuştuklarını. Anın heyecanıyla dudağımı öyle bir dişledim ki, acıdan değil de kan tadından fark ettim dişlediğimi. Yaklaşık beş dakika sonra salona gelen babamla dikkatim girişe doğru kaymıştı.

''Bize bir yol sundular''

Annemle benden bir ses gelmeyince devam etti.

''Ölüm harici tek bir yol. Berdel.''