Bana Sen Lazımsın

2. Bölüm

DEVAM EDİYORUZZ..

Kesin arkamda bir kız vardı ve ona göz kırpmıştı. Aman tanrım hayalim resmen bu ünv. Hep hayalimdi benim kolidorlarda dolaplar. Ayy çok güzel. Bu okulun güzel bir yanı varsa kötü bir yanı olduğundan da eminim. Les'in kolunu dürttüm ve 

-Hey Les bak kolidorlarda dolaplar var

-Evet, veee sürtük kızlarda var tatlım. 

O haklıydı. Minicik etek giyenlerle doluydu burası. Aman tanrım ohaa ya kızı dolaba yaslayıp öpüyor çok ayıp. İnanamıyorum nasıl bir ünv düştüm ben böyle. Kızlar o kadar çok bakımlıydı ki resmen kızlara yavşayabilirdim. 

-Aman tanrım Les şuraya bak kızlar ne kadar çok bakımlı görüyor musun ? 

-Ömrümde hiç göremeyeceğim kadar oje rengi, ruj rengi, manikür pedikür malzemeleri, saç boyaları ve mini etek var yanii bu ünv. kesin olarak erkeklerin hayali.

Les çok haklıydı ömrümde hiç görmediğim kadar zengin ürünleri vardı burada. Ben ortalığı incelerken Edward ve tayfası buraya doğru geliyordu. Neden ya of çocuğa daha ilk günden uyuz oldum. Çantamla ne kadar çok kendimi gizlemeye çalışsamda onların yanından geçerken Edward beni kolumdan yakaladı. Tayfasına yani diğer 2 zengin kurusuna gitmelerini söyledi. En kötüsüde Les'de gitmişti. 

-Merhaba canım 

Ne kadar kalbim onunla konuşmak istesede o lanet iç sesim yapmama gerektiğini söylüyordu. Aynı ilk tanıştığımız gibi onu takmamaktan geldim.

-Bana bak küçük kız benden göz devirerek kurtulmaya çalışıyorsun gerçektende de çok beklersin ne var yani bunda seninle diyolağa girmek istiyorum.

Anlayamıyorum bu ünv zenginleri neden bu kadar ukala oluyorlar ki iç çekerek cevap vermek zorunda kaldım çünkü bırakıcağa benzemiyordu.

-Merhaba

-Edwar

Elini uzattı gözlerime çok uzun süre baktı. O mavi gözlerinde adeta kaybolmuştum. 

-Rebecca :)

Dedim ve elini sıktım. Ondan korkuyordum daha demin beni tüm okulun yanında rezik etti şimdi ise dostluğa yakın olacağız.

-Iı bak Rebecca 

-Reb diyebilirsin

-Peki tamam bak Reb seni tum okulun karşısınde rezil ettiğim için özür dilerim. Bak normalde ben hiç kimseden özür dilemem. 

-Peki, özrün kabul edildi. 

Anlıyor musun beni kıymetli buluyordu herhalde. Beni dolapla kendisi arasına sıkıştırdı. Beni öpmek istedi. Tamam tek o istememişti sanırım. Bende istedim. Ama tam öpüşücekken o sinir bozucu akıl sesim yapma diyodu. Ve sanırım o sesi dinlemeliydim.

-Şey Edward üzgünüm yapmamalıyız.

-Peki ama niye.

-Bilmiyorum.

Uf ama sen herşeye inanıyorsun. Tamam dermiş gibi kafa salladı. Tam o sırada müdür bir ananosta bulundu. Konuşmadan önce mikrofondan "cızz" diye bir ses çıktı. Herkes acıyla haykırdı. Neyse konuşmaya başladı.