Game Over

Chapter 3

Kesha's POV

I'm still at the Hospital . Nakaupo ako habang may kausap si papa na doctor. Nakatulala parin ako . Pinipilit i-sink in sa utak ko ang nangyari .

Inatake si Lola . Nagawa pa syang dalhin dito sa ospital pero minuto lang ang lumipas , namatay sya . Ang sakit lang isipin na sa lahat ng tao , bakit si lola pa ? Bakit ang nag-iisang taong nasasandalan ko pa ang namatay ?

Great . Just great . Ang gandang salubang naman sa umaga .

Napangiti ako ng mapait . Siguro kung nakikita ako ng isa sa mga studyante ng school namin , pinagtatawanan na ako . Sino ba namang hindi matatawa ? Ang binansagang EVIL ng school , ang isang cold hearted girl , ang walang pake-alam sa mundo ay umiiyak na parang bata . Pero wala akong pake .

Tama nga ang sinasabi nila .

Ang sakit mawalan ng pamilya .

"Arnold !"

"Karen"

Napa-angat ako ng tingin . So nandito na pala sya ? What a great life talaga .

"Kesha ? What are you doing here ? Diba dapat nasa school ka ?" tanong ng magaling kong mama . Sakin na naman nabaling ang atensyon nya .

"What do you want me to do ? I-subsub ko ang sarili ko sa klase at hayaang hindi makita si lola ?"

"Don't talk to me like that Kesha. Wala kang respeto"

"Bakit ma ? Kailan ba tayo nagka-usap ng matino ? And besides , wala naman kayong pake-alam sakin so why bother ?"

"I'm still you're mother" diin nyang sabi . Tumayo ako at hinarap sya .

"Really ? Sa pagkaka-alam ko kasi kahit kailan , you never treated me as you're daughter" pinag-diinan ko talaga yung never .

*pakkk*

She slapped me . Well , hindi na bago sakin yan . Sanay na ako sa sampal nya .

"Wala ka talagang respeto"

"Nawalan lang ako ng respeto sa inyo ma"

Sasampalin na nya dapat ulit ako pero napigilan ni papa ang kamay nya .

"Please stop this Karen . Nasa ospital tayo at isa pa , respetohin nyo naman si mama . Kakamatay lang eh" sabi ni papa .