“Her Letter.”
Ivan’s POV:
SHT. SHT. SHT. T-INA! BLLSHT! Andame ko ng mura. Ang tanga ko! Parang wala lang akong pakealam sa kanya. Ganun ganun nalang mga nasabi ko.
Pero sa totoo lang, habang sinasabi niya yung mga words na yun, ang sakit. Ang sakit sakit sa puso. Aalis siya kasi gusto niya. Parang wala kaming pinagsamahan. Di ko alam bakit ko nasabi yun. Pinipilit ko lang maging matapang sa harap niya, pero ang totoo wala na eh. Konti na lang iiyak na’ko. Kaya umakyat ako dito sa kwarto ko.
Pinagtatapon ko na lahat ng mga gamit dito sa kwarto ko. Lakompake. Tapos pinagsususuntok ko pa ang pader. Wala rin akong pake kung dumugo ang kamay ko. Sht lang talaga…
“Hey! Kuya! Anyare?” si Izzy yan. Actually kapatid ko siya. “Lakampake zy, alis na nga! Leave me alone! Damn!”
BOG BOG BOG. Kalabog yan ng pinto. Ito namang si Izzy ang lakas. “Hoy! Izzy! Masira yang pintuan! Ano ba!”
“Masisira talaga toh, pag di mo toh binuksan.” Haaaayy. Di ba siya nakakaintindi? Slow talaga tong kapatid kong toh. “Edi sirain mo! Basta ba, ikaw ang aayos niyan.”
“Iiihh. KUYAAAAA!!!” kfine. Pumunta ako sa may pintuan at binuksan ko ang pinto. “What do you want lil sis?”
Pumasok siya agad.. “OMG! KUYA! ANONG GINAWA MO SA MGA GAMIT MO?! BAKIT MO SINIRA?!”
I just laugh “Tss, lakampake zy okay?”
“Alam mo ikaw? Di kita maintindihan eh. Dati sabi mo sakin, You have a feelings for Patchot, tas ngayon anyare? Pinapaalis mo na siya? Parang wala kang pakealam. Parang WALA KAYONG PINAGSAMAHAN.”
BINABASA MO ANG
I LOVE YOU, BEST FRIEND! (ILYBF 1) |FINISHED|
FanfictionMagiging kami ba o hanggang friendzoned nalang? He was my best friend since childhood. But of course, I'm expecting. -Patchot.
