bebek gibi ❣
godisaswift senin olsun bebeğim ♥
***
-Liora-
Sabah uyandığımda kendimi Shawn'ın kollarında bulmayı hiç beklemiyordum. Hayal meyal hatırlıyordum olanları. Rüyamda o kadını görmüştüm. Sıfatı "anne" olabilirdi fakat benim hayatımda "annelik" adına bir vasfı yoktu. Olmadı, olmayacaktı. Bırakıp gitmişti beni. Hiç annem olmamıştı ki benim.
Dün olanlar ise teker, teker yerleşiyor gibiydi hafızama. Her şeyi sırayla hatırlıyordum.
Hıçkırarak ağladığımı, Shawn'ın beni kollarının arasına aldığını, beni sakinleştirdiğini, başımı göğsüne koyduğumu, saçlarımla oynadığını, gözlerimden akan yaşları sildiğini...
Her şeyi hatırlıyordum. Bunları hatırlamak utanmama sebep olmuştu. Shawn'ın kollarından sıyrılmak için hareket ettiğimde Shawn gözlerini yarı aralık açmıştı.
Uykulu sesi o kadar tatlı geliyordu ki kulağa. "Günaydın."
Derin bir nefes aldım. Hala Shawn'ın kolları arasındaydım. Zar zor konuşabilmiştim. "Gü-günaydın."
"İyi misin?"diye sordu yine uykulu sesiyle. Gözleri ise hâlâ kapalıydı.
"İyiyim. Sadece artık kalksam iyi olacak."
Bunu dememle Shawn gözlerini açtı.
"Ups! Özür dilerim."dedi mahzupça kollarını benden çekerken.
"Sorun değil. Kahvaltı hazırlamaya gidiyorum. Sen de kalk birazdan. Okula geç kalacağız."
Shawn boğuk sesiyle "Tamam."dedi.
Aşağı inip mutfağa girdim. Dün bana köfte hazırlamak için bilinmeyenden yani benden tarif istemişti. Aklıma geldiğinde yüzümde ki gülümsemeye engel olamamıştım.
Hemen masaya kahvaltılıkları koyup, omletleri pişirmiştim. Shawn mutlu olsun diye muffin de yapmıştım. Fırından yeni çıkarttığım muffinleri özenle tabağa koydum. Bir de papatya çayı yapacaktım. Bunun için de ısıtıcıya ısınması için su koymuştum. Suyun ısınmasını beklerken telefonumu elime aldım. Johnson'dan cevapsız çağrılar vardı. Onu arayıp biraz dün olanları anlatabilirdim değil mi? Evet anlatabilirdim.
Arama tuşuna basıp açmasını bekledim. İkinci çalışta açmıştı.
"Günaydın Liora. Tanrım beni çok korkuttun."
"Günaydın. Özür dilerim küçük ninja. Sanki biraz küsmüş gibisiniz."
"Evet küstüm ve Shawn'la aranız da bir elektriklenme olduğunu söylersen affederim."
"Şey... Aslında oldu sanırım öyle bişey."
"Ne!? Nasıl!?"
"Johnson kulağımın dibinde bağırma! Biz... Beraber uyuduk."
"Telefonu kulağından çek bağıracağım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bilinmeyen | Shawn Mendes
Short Story"Hadi pes atalım" dedi Matthew. Hemen karşı çıktım. "Hayır olmaz." diye bağırdım. "Daha önemli işlerimiz var. Pesi sonra da atarız." Hepsi bana anlamayan gözlerle bakıyorlardı. Bu nedenle açıklama yapmam gerekiyordu. "Bilinmeyeni bulacağız."
