Jeffin sırıtmasına karşılık bende onun ayağına bastım. Ve Liu kapıda olduğu için merdivenlerden yukarı çıkıp bir odaya daldım. Girdiğim oda tam bir ergen odasıydı. Ama Liu'nun mu yoksa Jeff'in mi çözemedim. Tabii Jeff benim merakımı gidermek için bi kaç kere kapıyı tıklatana kadar.
Jeff: Melis çık hadi üstümü giyinmem gerek.
Ben: üstünü giyinirsen çıkarım
Jeff: İyide giyinmek için odama girmem gerek.
Ben: Liunun kıyafetlerini giy ozaman.
Jeff: Ama-- tamam giyicem.
10 dk sonra Jeff kapıyı tıklattı. Bende açtım ama Jeff hâlâ havluluydu. Ben tam kapıyı kapatacaktım ki Jeff beni durdurdu. Beni odanın bi köşesine fırlattı.
Jeff: Şimdi gidicek misin yada benim giyinmeme yardım mı edeceksin ?
Bana pis pis sırıtıyordu. Birşey demeden çıktım daha da kızarmaya niyetim yoktu. Aşağı çantamı almaya gittiğimde Liu bana ne olduğunu sordu sizce ben nasıl cevap verdim.
Liu: Burda ne yapıyordunuz?
Ben: Kesinlikle o şeyi yapmıyorduk.
Onun cevap vermesine izin vermeden evden koşarak çıktım ve eve gittim. Kendimi yatağa fırlattıktan sonra hapishane de 1000 yıl gibi olan 1 haftamı düşündüm. Uykum gelmeye başlayınca birşeyler atıştırıp duş aldım. Temiz pijamam kalmadığı için üstüme birşey giymeden uyudum. Nasıl olsa yarın dışarı çıkacaktım. Geceleyin camdan gelen seslerle uyandım ve yüzüme vuran o nefesle. Gözümü açtığımda Jeff bana bakıyordu. Tam çığlık atacaktım ki Jeff ağzım kapattı. Susmamı söylerken bi yandan yavaşça elini indirdi.
Ben: Senin burda ne işin var? Kapıyı neden çalmadın?
Jeff: senden Özür dilemek için kapıyı Çaldım ama sen açmadın bende endişelenip camdan girdim.
Ben: Telefondan aramak aklına gelmedi mi ?
Jeff: Telefonuna bak ve seni aramamış mıyım gör.
Telefonda 58 cevapsız arama yazıyordu. Telefonum sessizde kalmıştı.
Ben: Herneyse seni affetmemi istiyorsan git şimdi.
Jeff: Birşeyler yapmak istemediğine emin misin?
Gine o pis sırıtışını gösterdi. Bende kafasına yastığı atmak için hazırlandım ama o hızlı davranıp hemen dışarı çıktı benim yastığımda kapıya çarptı. O yastığı alacak cesaretim olmadığından yastıksız yattım yada öyle olduğunu sandım çünkü uyandığımda yastığım yanımdaydı. Anlaşılan gece dikizcimiz hemen gitmemişti. Kimsenin olmadığından emin olunca giyinmeye başladım. Dikizcime doğum günü hediyesi vericektim. Jefflerin evine gittim ama kimse kapıyı açmadı. Büyük bir iç çektim. Arkamı döndüğümde Kate bana sırıtarak bakıyordu.
Kate: Jeffi arıyorsan beni takip et. Burda değiller.
Onunla beraber giderken bana Victoria'yı nasıl dövdüğümü sordu. Bende ona olayları detaylıca anlattım. Kate'in bizi getirdi ev biraz büyüktü. Ve dediğine göre evin sahibi Michael adında Liu'nun bir arkadaşıydı. Çocuk biraz soğuktu ama ginede onu sevmiştim. Çocuk şuna benziyordu.
Hoş çocuktu belki bunu Kate'e ayarlarsam Jason'u unuturdu. İçeceklerin olmadığını fark edince fırsatı kullanıp bu ikisini markete gönderdim. Bende Jeffin yanına gittim. Ona bıçaklı bilekliğini verdim.
Jeff: Bunu bana almak nerden aklına geldi teşekkürler.
Ben: Mağazada saatlerce dolaşmak zorunda kaldım. Ama buna değdi. İstiyorsan değiştirebilirsin
Jeff: Gerek yok bu oldukça güzel. Ha bu arada bende sana bir özür hediyesi aldım.
Ben: Doğum gününde hediye vermek nasıl bi histir acaba ama ginede teşekkürler.
Bana verdiği baltalı üzerinde ejderha olan bir kolyeydi tıpkı şuna benziyordu.
Eski gibi görünse de çok sevmiştim.
Jeff: Benim için manevi bir açısı var. Hem senin gibi gotik bir kızda güzel durur diye düşündüm.
Ben: Tanrım bu çok güzel. Teşekkürler.
O sıra kapı çaldı ama ben Kate ve Michaeldır diye o tarafa bakmadım. Kapıyı Liu açtı ve ince ve tatlı sesli bir kız konuşmaya başladı.
Liu: Merhaba Larissa
Larissa: Biraz geç kaldım Üzgünüm Liu.
Larissa mı kim bu kız ??
🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪
Çok şükür 9. Bölümde bitti bu bölümü yanlışıkla sildiğim için şuan 2.ye yazıyorum motivasyon için yorum ve oy atarsanız sevinirim 10. Bölümde görüşürüz.
♥💙♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Katilime aşık olmadan önceki hayatım
Randomokula 7. sınıfta yani 1 yıl önce geldim. Fazla arkadaşım yok 8. sınıfta belki arkadaş edinirim diye düşünmüştüm ama onun yerine aşık oldum kendi katilime.Ailem sürekli yurt dışına iş için gidiyor bende yanlız yaşıyorum belki o olaylar olmasaydı aile...