Katilime aşık olmadan önceki hayatım

15. Bölüm FİNAL

Koşarak aşağı indim. Jeff elinde taramalı tüfekle bana sırıtıyordu.

Jeff: Silahımı beğendin mi ? Çatı katında bunun gibi onlarca var. Hahaha

Ben: Az önceki sesler neden geldi ?

Jeff: Dışarda bi kaç polis var. Yani vardı.

Ben: İşkence aletlerini de mi ordan buldun ?

Jeff: Evet

Koşarak çatı katına çıktım. Burası cephane doluydu. Burası resmen kaçak silah deposuydu. Elime henüz tam olarak kullanmayı bilmediğim bir tabanca aldım. Jeff arkamdan geldiğinde silahı alnına doğrulttum.

Jeff: Beni öldürmek mi istiyorsun ?! Durma!  Ölmemek için bir sebebim yok. Ayrıca eğer ölümüm senden olucaksa şuan dahi ölebilirim.

Ben: Ne yani hiç korkmuyor musun?

Jeff: Ölmekten korksaydım Yaşamazdım.

Elim titriyordu ve onu öldürebilecek kadar güçlü değildim. Silah yere düştü. Jeff beni kendine çekip kollarımın haraket etmemesi için bana sıkıca sarıldı. Biraz böyle durduktan sonra polislerin aşağıdan bağırış seslerini duydum. Jeff beni kolumdan tutuşturup arka kapıdan çıkardı. Ormana doğru koşuyordum. Jeffte arkamdan gelip polislere ateş ediyordu. Birkaç tanesini öldürdü. Ama bi tanesi hâlâ ölmemişti. Omzuna ve diz kapağına kurşun yemesine rağmen çok hızlı koşuyordu. Biraz daha yakınlaşınca anladım. Bu Kate'in babasıydı. Sanırım kızının cesedini görünce bu hale geldi. Ayağım bir tümseğe takılıp düştü. Jeff beni kolumdan tutmaya çalışırken kolundan bir kurşun yedi. Polise doğru ateş açarken bir yandan da beni çekiştiryordu. En sonunda adamı karnından vurdu. Adam yüz üstü devrildi.

Jeff: Biraz bekle dinlenelim.

Ağaca yaslanıp yarasının iyi olup olmadığını sordum ama çoktan kolunu keserek kurşunu çıkarmıştı. Kurşunu adama doğru fırlatıp gömleğimi yırtıp yarasını sardı.

Jeff: Bunu sorun etmezsin herhalde.

Ben: Hayır etmem.

Jeff: Güzel... Şimdi gidelim diğer polisler her an gelebil--

Polis henüz ölmemişti. Jeffin göğsüne bi kaç el ateş ettikten sonra elime Jeffin silahını alıp polisi vurdum. Kafasından giren kurşun beynini görünmesini sağlamıştı. Gri beyin sıvısı akıyordu. Midem bulandı. Jeffe dönüp yarasına baktım. Kalbine denk gelmişti. Sanırım daha yaşamayazdı.

Ben: Jeff yaran çok kötü.

Jeff: Birşey olmaz. Hadi gidelim.

Ben: Bekle daha yürüyemiyorsun.

Jeff: Madem öyle vedalaşma vakti geldi ozaman.

Ben: Ne yani beni yanlız mı bırakacaksın?

Jeff: Eğer istiyosan benimle gelebilirsin. İstiyor musun?

Ben: Şey... Evet.

Jeff: Tamam ozaman

Jeff çenemden tutup beni kendine çekti. Kan tadındaki öpücüğü bir kere daha tattıktan sonra sırtımda keskin bir acı hissettim. Ciğerlerime kan dolmuştu. Biraz kan kustuktan sonra Jeffin son sözlerini duydum.

Jeff: İyi uykular tatlım. Buda benden sana iyi geceler öpücüğü.

Ben: Cehennemde görüşürüz. Katilim.

Gözüm kararmaya başlamıştı. Etraf yavaş yavaş yok oluyordu. Son gördüğüm şey aşık olduğum katilimin cesediydi.

🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪
Hikaye burda bitti. Yeni bir seriye başlamayı düşünüyorum ama henüz karar vermedim. Nasıl birşey yapmamı istersiniz yorumlara yazın. Görüşürüz.
♥💙♥