Jeffin o halini görünce koşarak kaçtım. Çünkü biraz daha dursaydım bayılabilirdim. Eve gidip kapıların hepsini kitledim. Çok korkuyordum. Aşık olduğum Jeff çok değişmişti. Kendimi koltuğa fırlatıp bir süre ağladım. Ama sonra Jeffin iyileşebileceği aklıma geldi. Ağlamayı kesip yarın ona geçmiş olsun hediyesi almalıyım. Beni yanlış anlamış olabilir. Daha fazla düşünmek istemediğimden yattım. Sonra gece 1-2 gibi bir çığlık sesi duydum. Jefflerin evinden geliyordu. Cama çıkıp baktığımda birşey göremedim. Belki yanlış duymuşumdur diyip tekrar yattım. Ama 15-20 dakika sonra
kapıya vurma ve zorlama sesleri geldi. Elime mutfak bıçağı ve telefon alıp aşağıya indim. Kapı açıldığında kendimi öbür odaya attım. İçeri giren Jeffti ve odama çıkıyordu. Yüzünü görmedim ama sürekli adımı mırıldanıyordu.Jeff: Hey Melis seni uyutmaya geldim tatlım. Nerdesin söyle bana ? İyi geceler öpücüğü ister misin?
Odama çıktığında benim orda olmadığımı anladı bende koşarak tuvalete saklandım. Ama ayak seslerimi duymuş olmalı ki beni buldu. Ağzıma bir peçete tutup bayılttı. Uyandığımda bir bodrumdaydım sandalyeye bağlanmıştım. Sonra içeri Jeff geldi. Ama bu.. Bu Jeff tıpkı şuna benziyordu.
Jeff: Sonunda uyandın. Çok uykucuymuşsun Ahaha.Ben: Jeff neden böyle yapıyorsun ve ağzına ne yaptın?
Jeff: Ben birşey yapmıyorum. Birde yeni suratımı beğendin mi ? İstiyorsan sana bir tane yapabilirim
Ben: HAYIR Hayır istemiyorum.
Jeff: Tamam seni anlıyorum. Sadece benim böyle olmamı istiyorsun.
Ben: Hayır Jeff. Ben senin eski halini istiyorum. Hadi beni burdan çıkar ve seni tekrar tedavi ettirelim.
Jeff: İstemiyorum.
Ben: Neden? Ailen buna hiçbişey demiyor mu ?
Jeff: Bunu onlara soralım bekle onları buraya getiriyim.
15 dakika sonra Jeff anne ve babasının cesedini getirip önüme koydu. Çığlık attığım da bana sadece uyuduklarını söyledi ama ben gözyaşlarımı ve hıçkırıklarımı durduramıyordum.
Jeff: Üzülme onlar sadece uyuyor.
Ben: S-sen Jeff değilsin. O-onlar senin annen ve baban onlardan ne İSTEDİN?
Jeff: Üzülme onlara bişey yapmadım.
Yanıma gelip bana sarıldı. Eliyle gözyaşlarımı sildi. Bana ağlamayı kesmessem beni öpeceğini söyledi. Ama bunu yapmam imkânsızdı. Önümde 2 ceset duruyordu ve bana aşık bir katil vardı. Titriyordum. Çenemden tutup beni öptü. İlk öpücüğümde kan tadı aldım. Bu tat beni ele geçirdi. Uzun süre hiçbirşey yapamadım. Sonra cebimdeki telefon çaldı. Jeff telefonu cebimden aldı. Alırken bi yandanda eli özel bölgelerimde gezmişti.
Jeff: Arayan Kate konuşmak ister misin ?
Ben: Ne Kate mi ?!?
Jeff: Al dinle
*Telefonda* Kate: Melis ben sizin evin kapısındayım. Bizde ilaçlarını unutmuşsun. Hani bayıldığında onu vermek için geldim ama yoksun. Nerdesin?
Ben: Kate! Bu sensin Kate
Kate: Melis iyi misin? Sesin farklı geliyor? Sen ağlıyor musun?
Ben: Kate çabuk git burdan çabuk git o evden hemen polise haber ver HEMEN!!
Kate: Ne? Melis sen neden bahsediyorsu--
Jeff telefonu kapatmıştı
Jeff: Neden Kate'e kaçmasını söyledin. NEDEN?!?
Ben: Ben sadece--
Jeff: KES! Ben Kate'i alıp geliyorum bunu sen istedin.
Ben: Jeff dur. Hayır! Özür dilerim. Lütfen gitme! JEFF DUR !
Benim yüzümden Kate'de bu işe bulaştı. Kendimden hiç bu kadar nefret etmemiştim. Yaklaşık 30 dakika sonra Jeff elinden bir çuvalla geri döndü. Çuvaldan Kate'i çıkarıp benim gibi sandalyeye bağladı. Kate de 3 saat sonra uyanmıştı.
Kate: Melis? Ha? Biz neden bağlıyız?
Ben: Kate üzgünüm seni de bu işe bula--
Jeff: Sana da günaydın Kate. Sevgilim sen uyumadın mı yoksa? İşte bu harika sende bizi izleyebileceksin.
Ben: Sen neden bahsediyorsu--
Jeff elinde garip bir alet tutuyordu ama bu biraz işkence aletine benziyordu. OLAMAZ YOKSA JEFF...
🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪
Sonunda hikâye olması gereken şekilde ilerliyor. Motivasyon için oy ve yorum atarsanız sevinirim. 14. Bölümde görüşürüz
♥💙♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Katilime aşık olmadan önceki hayatım
Randomokula 7. sınıfta yani 1 yıl önce geldim. Fazla arkadaşım yok 8. sınıfta belki arkadaş edinirim diye düşünmüştüm ama onun yerine aşık oldum kendi katilime.Ailem sürekli yurt dışına iş için gidiyor bende yanlız yaşıyorum belki o olaylar olmasaydı aile...