Not human {voltooid}

Hoofdstuk 21

P.o.v Arya
'We moeten je wat uitleggen' zegt mijn moeder en lacht ongemakkelijk naar ons
'Neem maar plaats bij je ouders dan zorg ik dat er ontbijt voor je word gemaakt' zegt Ethan en ik knik en ga tegen over me ouders zitten

'Wisten jullie dit al?' Vraag ik en mijn ouders knikken 'sinds de dag dat we in je ogen keken' zegt mijn vader 'eigelijk ben je nooit voor onze deur gelegd maar voor de grens van deze pack de oude alpha bracht je toen naar ons je moeder en ik waren al een tijdje aan het proberen om kinderen te krijgen maar je moeder is ontvruchtbaar en om toch onze kinderwens in vervulling te laten gaan besloten we meteen om jouw op te voeden en we hebben er beide geen spijt van' praat mijn vader verder 'je bent het mooiste wat ons is overkomen je leek wel een engel uit de hemel' zegt mijn moeder en je kan zien dat er tranen opbollen in haar ogen
'Hoe konden jullie de alpha het lijkt me niet dat een mens zomaar een weerwolf kent' zeg ik en mijn ouders knikken 'dat klopt lieverd maar je moeder is hier opgegroeid' zegt mijn vader en ik kijk me moeder aan 'ben jij een weerwolf?' Vraag ik en me moeder knikt 'ja dat ben ik maar toen ik je vader leerde kennen hebben we besloten om als mensen verder te leven niet volledig want we helpen met de financiële zaken van de pack waardoor we toch nog een beetje in contact zijn met de pack en dat was ook de reden waarom je vader en ik het zo druk hadden'
Ik knik en dan schiet er nog een vraag in me hoofd 'waarom hebben jullie het me nooit verteld?' Vraag ik 'we wouden het wel maar we wouden je aan de andere kant ook een normaal leven geven zodat je beide heb meegemaakt net als ik en je vader zodat je later kan kiezen wat je wilt net als ik of je leeft als een mens of je blijft wonen in de pack' zegt mijn moeder en weer knik ik

'Hier heb ik je ontbijt' zegt Ethan die lachend aankomt lopen met een bord pannenkoeken 'bedankt' zeg ik en neem het bord aan 'graag gedaan engel' zegt Ethan en drukt een kus op me haar terwijl die naast me komt zitten
Mijn ouders zitten lachend tegenover ons 'ik had veel verwacht maar niet dat je mate een echte alpha zou zijn en wel de alpha van mijn oude pack' zegt me moeder en kijkt naar Ethan met een goedkeurende blik 'toch is het zo mevrouw en ik kan me geen betere mate wensen dan u dochter ondanks ze nog veel moet leren maakt ze me nu al gelukkig' zegt hij terwijl hij met een stralende blik naar me kijkt
Tintelingen en vlinders gaan door me buik en me wangen worden knalrood
Dan schiet me wat te binnen
'Wat gaan we doen met Vins en Alissa want ik neem aan dat ik hier blijf om te leren hoe het is om een weerwolf te zijn?' Vraag ik en kijk naar Ethan die gelijk een lach op ze gezicht krijgt
'We hebben verteld dat je biologische ouders ineens op de stoep stonden en dat je daar voorlopig bleef' zegt mijn vader en ik knik
En zonder zorgen verder begin ik aan mijn pannenkoeken