Ταξιδι στο ονειρο!

Ο τελευταιος προορισμος

Ειχαμε φτασει σε ενα παρκο στο κεντρο του Los Angeles και ο Ross μ ειχε παρκαρει το αυτοκινητο του λιγο πιο περα! Με πηρε απο το χερι και αρχισαμε να προχωραμε προς το παρκο.. πηγαμε κ κατσαμε σε ενα παγκακι και μιλουσαμε! Ηταν τοσο αστειος με εκανε συνεχεια να γελαω! Γενικα ηταν τοσο υπεροχος!

Ομως εκει που μιλουσαμε αρχισε να βρεχει κ μαλιστα πολυ, ο Ross ειχε την ιδεα να παμε να κατσουμε κατω απο ενα δεντρο μεχρι να σταματησει λιγο η βροχη για να μπορεσουμε να παμε στο αμαξι κ να φυγουμε! Ετσι κ καναμε, πηγαμε κ κατσαμε κατω απο ενα δεντρο αν κ παλι βρεχομασταν λιγο!

R.: εδω τουλαχιστον θα βραχομαστε λιγοτερο

Ν.: ναιιι!!

R.: μωρο μ μηπως κρυωνεις?

N.: εεμμ.. λιγακι

Τοτε εβγαλε την ζακετα του και την τυλιξε γυρω απο εμενα περνοντας με αγκαλια για να ζεσταθω ακομα περισσοτερο

R.: ειναι καλυτερα τωρα?

Ν.: Εφοσον ειμαι στην αγκαλια σ ολα ειναι καλυτερα.. κ ευχαριστω για την ζακετα αγαπη μ

R.: παρακαλω γλυκια μ!♥

Μετα απο αυτον τον διαλογο και καθως ειμασταν αγκαλια γυρισε το κεφαλι του και αρχισε να με φιλαει! Ηταν καταπλικτικααααα.. φιλιομασταν κατω απο την βροχη και ηταν λες και ηταν ονειρο! Μετα η βροχη σταματησε και ετσι πηγαμε προς το αμαξι για να φυγουμε.. δυστυχως μετα απο λιγα λεπτα ειμασταν εξω απο το ξενοδοχειο μ και επρεπε να πουμε αντιο! μ ηταν τοσο δυσκολο..

N.: λοιπον δυστυχως πρεπει να φυγω!

R.: ναι δυστυχως! :(

Ν.: Ross σε ευχαριστω♡ μ χαρισες τις καλυτερες στιγμες τις ζωης μου! δν θα το ξεχασω ποτε αυτο

R.: ουτε εγω θα το ξεχασω ποτε μωρο μ!

Ν.: αυριο θα ξανβγουμε ετσι δν ειναι?

R.: εννοειτε τι ερωτηση ηταν αυτη? πως θα αντεξω μακρια σ τοσο καιρο

Ν.: χαχα ναι σωστο κ αυτο.. οποτε τα λεμε♥♥

R.: τα λεμε μικρη μου θα σ παρω τηλ. να βρεθουμε! Καληνυχτα

Ν.: Καληνυχτα

~ φιλιιιι :* ~

R.: θα σ σκεφτομαι

Ν.: και εγωωω! Σε αγαπω

R.: και εγω παρα πλ!♡

Ν.: bye♡♥

R.: bye♡♥

Μπηκα στο ξενοδοχειο αφου αποχαιρετησα τον Ross μου και πηγα στο δωματιο.. εκει με περιμεναν τα παιδια και τους ειπα μς λεπτομεριες οτι εοχε συμβει! στην αρχη δν με πιστευαν κ ηταν κ φυσιολογικο γτ ουτε κ εγω η ιδια δν το πιστευα στην αρχη αλλα μετα καταφερα και τους επεισα οτι ηταν αληθεια!!

Ηταν η καλυτερη μερα της ζωης μου!!♥♥♥ Δν θα την ξεχνουσα ποτε... Και ορκιστηκα στον εαυτο μ να μην απιτρεψω σε κανεναν κ σ τπτ να μπει αναμεσα σε εμενα κ τον Ross! τωρα που τον βρικα δν ηθελα να τον χασω γτ αν εχανα τον Ross θα εχανα απευθειας κ τον νοημα στο να υπαρχω! η ζωη μ θα ηταν εντελως αδεια χωρις αυτον να την κανει γεματη χαρα, ζωντανια κ αγαπη!♥♥♥♥♥♥♥