When I Accidentally Pressed The Red Button

Volume I - Buhay ni Isabelle

I've waked up because of Dads annoying voice "Isabelle! Your running late!'' paninigaw pa niya "Argh! Dad! Can you please stop shouting! I'm not running late!'' sigaw ko sa kaniya pero ilang seconds pa ang lumipas bigla niyang hinila ang paa ko.

"Dad! Stop this crazy things! I'm not too young to do this f*cking  childish things!" at binalibag naman niya yung paa ko ''Isabelle! Your words!" sigaw niya "Damn! Ok! Ok! Bakit ba kasi?!" sigaw ko pa "Youre running late na nga e! Ano ba maligo ka na nya!" dahil sa inis I jumped on my bed at kinuha yung phone ko.

At tumambad saakin yung real time!

FUCK! 6:10 PALANG AND 7:00 PA YUNG PASOK KO!

"Duh! Ano ba to Dad! Stop lying to me!" tapos hinarap ko sa kaniya yung phone na halos dumikit na sa mukha niya.

"Dad! Baka gusto mong ipakain ko to sayong phone ko!" sigaw ko at inayos ayos niya naman yung glasses niya "I know! Pero baka malate ka sa first class mo Science pa naman yun!".

Napapadyak na lang ako sa inis at napamewang ako bago sumagot "Duh! I don't care if science yung first class namin! Kung gusto mo, ikaw nalang ang umatend dun! And dad I DON'T LIKE SCIENCE!" tumalikod nalang si Dad at "Go downstairs kakain kana" mahinahon niyang sagot.

Guys, masanay na kayo sa ganitong eksena araw-araw. Hindi naman ganito kagulo at kaingay dito sa bahay noong buhay pa si Mommy Maricar.

My mommy is a historian in our campus, but when I was only 10 years old when she died because of an accident. Our days become lonelier and colorless started when Mommy died.

At si Daddy Francis na ang naging Mommy/Daddy ko simula nun.

Daddy Francis is a scientist and meron kaming laboratory dito sa house Yah! Our big house is a bomb, bullet and explosion proof house! #Bongga.

Kaya simula baby palang ako Hindi kami close ni Daddy kasi lagi siyang wala at madalas nasa lab lang! Pinagkakaabalahan niya ngayon ang papatapos niyang TIME MACHINE daw! Omg! Daddy is super crazy!

I was driving when magvibrate yung phone ko. I opened my phone ng ngumiti ako! Omg! My stress reliever texts!

Baby:
Hi baby! Are you driving na? Just text me kasi baka daanan kita sa bahay niyo :)

Marco always driving me crazy! Ang sweet niya talaga! Btw, were campus crushes kaya nung naging kami halos magimbal ang buong campus! Syempre paano na yung mga may crush saakin diba?

And I replied him baka maghintay pa siya doon sa bahay...

Me:
Thanks but no thanks Baby! I'm on the way na isang kanto nalang nasa school na ako.

Then he replied me...

Baby:
Okay baby! Take care! Pagdating narin naman ako diyan.

Me:
Love lots baby! Take care too!

Ang sweet namin noh? Say SS to us! Hihi charot! 3 years na nga pala kami ang going strong!

Btw, I'm Isabelle Moraine K. Hernandez a soon to be doctora niyo! I'm the only child of Francis O. Hernandez and Maricar H. Ken-Hernandez. A sexy and mestiza campus crush ng school.

Omg! I'm on campus na! Pinagtitinginan ako ng mga tao dito.

"Hi! Isabelle!" nginitian ko nalang yung lalaking yun nasa tingin ko ay patay na patay saakin ng biglang sumulpot ang lalaki ng buhay ko "Baby!" sigaw niya saakin sabay halik sa noo at sa lips, We don't care what people say ng umeksena si Beshu Jamaica at hinila kami sa gilid.