Demi's Invention °[KathNiel] ✓COMPLETE

XXXVII- Strangers

🌺 Demi's Point of View:

Nasa condo ako ngayon ni Wyatt, hinihintay siyang umuwi. Naiinis ako sa sarili ko kung paano ko natitiis na 'wag siyang makita. Miss na miss ko na siya. Para akong mababaliw.

Malapit ng maghating-gabi pero hindi parin siya dumadating. Pumasok na nga lang ako ng kwarto niya para mayakap ang unan niya at maamoy ang bango niya. Wyatt, what have you been doing when we weren't seeing each other? May iba ka na ba? Hindi ko kakayanin Wyatt.

Napadilat ako ng mga mata nang maramdamang may nakatitig sa'kin. I saw my pretty boy. Automatically, a smile formed in my lips.

"I miss you, boyfriend."pabulong na anas ko.

Walang pasabi na inilapit ni Wyatt ang mukha niya at hinalikan ako. Napapikit na lamang ako at sinuklian ang halik niya. We kissed for so many times but I didn't know if I'm doing it right. I just followed him suit.

"I miss you baby. Like crazy."bulong niya nang mayakap niya ako. "I'm just so glad that you're here because I really need you tonight."

Napabangon ako. Alam na ba niya? Nakikita ko sa mga mata niya na hindi siya masaya—something is bothering him.

"What's wrong, love?"I asked desperately as I held his chin.

"You wouldn't believe it Demi."he said, smiling scornfully. "Noah Palmer. Your Jacob? He's my brother."

Niyakap ko siya matapos niyang sabihin 'yon.

"I know. I know Wyatt. Kaya ako nasasaktang makita ka, kasi ang hirap na may inililihim sa'yo."pag-amin ko. Nakakunot siya ng noo nang titigan ako. "I'm sorry. I realized you were right, our parents have the right to tell us about our families. I couldn't deprive your father that, Wyatt. I'm sorry."

Like he always is, he just smiled because he always finds a way to just understand me. How could he be just like that? Why can't he be impatient? Para siyang hindi totoo. Kahit anong kasalanan ko, palagi niya akong pinapatawad, palagi niyang nakakayang intindihin ako. Samantalang ako? Kunting sakit lang, umaayaw na kaagad. Kunting kirot lang, sumusuko na kaagad.

"Sorry, love."

"No baby, it's okay."nakangiting bulong niya. "Alam mo, ako na ang pinakaswerteng lalaki sa mundo. Kasi akin ka."

"No, Wyatt. Ako 'yong... maswerte sa'yo. Ba't ka gano'n? Paano mo nagagawang patawarin lang agad ako? Na intindihin ako?"

"Tinatanong pa ba 'yan? Loser, mahal kita. Mahal na mahal."

"Mahal din naman kita pero bakit 'pag ako, ang duwag ko?"

"Kasi hindi ka sanay masaktan. Natatakot kang masaktan. Sapat na sa'kin na alam kong ako ang mahal mo. Maging duwag ka man, okay lang. Kasi hindi naman kita susukuan."

"Thank you Wyatt. Thank you for making me the happiest girl in the universe."

He chuckled, that sweet manly chuckles I really love to listen to. I'm the luckiest.

MALAPIT NA NAMANG magsimula ang pasukan. Kahapon lang, nagpaenroll na kaming mga magkakaibigan. Nagkita nga kami ni Noah pero siya na ang kusang umiwas. I'm happy he did it but at the same time, I was sad. I can't believe I have just lost a friend.

"May lakad ka, nak?"tanong ni mommy nang mapansing niyang bihis na bihis ako.

"Pupuntahan ko lang si Wyatt, mom."

"Mukhang seryoso na talaga kayo."

"Mom? What does that even mean? Ayaw mo ba kay Wyatt para sa'kin?"I asked anxiously.