Webtoon <JeongMin>

B

Seungmin ormanın ortasındaki evine geldiğinde arabayı parketti. Jeongin'i kucağına alıp eve soktu ve odasına çıkarttı.

Bir halatla kollarını ve bacaklarını bağlayıp yanına oturdu. Yüzünü kendisine çevirdi.

Sm: Garip bir çocuksun. Hangi insan kaçırılırken güler ki? Hayır kaçırdıklarımdan biri bile normal çıksa dişlerimi kırarım orası ayrı. Ama sen...daha garipsin. Yakında öğrenirim. Hele uyan da.

Seungmin yemek hazırlamak için odadan çıktı.

Biraz sonra Jeongin uyandı. Etrafa bakıp nerede olduğunu bulunca gülümsedi. Ama sonra bileğinden gelen acıyla inledi. Çok sıkı bağlanmıştı.

Jeongin bileğindeki ipi biraz gevşetmeye çalıştı ama düğümü bile çözemiyordu.

Sonunda pes ettiğinde Seungmin odaya girdi.

Jeongin hala sakinleştiricinin etkisinde olduğundan saçmalıyordu.

Jg: Hyung beni çözsene~

Sm: Olmaz.

Jg: Hyung.

Sm: Hm?

Jg: Sesin neden böyle garip?

Sm: Bilmiyorum.

Jg: Hyung.

Sm: Efendim?

Jg: Çok yakışıklısın.

Sm: Biliyorum.

Jg: Hyung.

Seungmin derin bir nefes aldı.

Sm: Ne?

Jg: Beni neden kaçırdın?

Sm: Çünkü bana lazımsın.

Jg: Hyung.

Sm: NE VAR NE?!

Jeongin ürküp dizlerini kendine çekti ve ağlamaya başladı.

Seungmin göz devirip Jeongin'in yanına gitti ve sarıldı.

Sm: Çok konuşuyorsun. Ne söyleyecektin?

Jg: Bileklerim acıyor.

Sm: Tamam. Biraz gevşetelim.

Seungmin Jeongin'in iplerini biraz gevşetti.

Sm: Oldu mu?

Jg: Evet. Teşekkür ederim.

Sm: Önemli değil.

Seungmin kalkıp dolabına ilerledi. Kendine kıyafet çıkartıp kenara koydu ve tişörtünü çıkarttı.

Jeongin ise Seungmin'in kaslı vücudunu inceliyordu.

Seungmin üzerini değiştirdi. Dışarı çıkmak için adım attığında Jeongin'in sesiyle durdu.

Jg: Hyung.

Sm: Söyle.

Jg: Kalktı.

Sm: Ne?

Seungmin Jeongin'e döndüğünde altındaki şişliği farketti.

Sm: Seni banyoya götüreyim.

Seungmin Jeongin'in ellerini ve ayaklarını çözdü.

Jg: Banyoya gitmek istemiyorum.

Sm: Ya ne yapacaksın?

Jg: Sen indir?

Sm: Asla yapmam.