İ(FİNAL P.1) (ANGST)

345 25 55
                                    

Geçen günlerde Jeongin daha da zayıflamıştı. Göz kapakları içe çökmüş, elmacık kemikleri ortaya çıkmıştı. Seungmin Jeongin'in yanından bir saniye bile ayrılmıyordu.

İki hafta su gibi geçmişti.

Jeongin'in içinde o gün ayrı bir huzur vardı.

Seungmin önemli bir işi olduğunu söyleyip gitmişti. Ama gitmesinin tek nedeni sevgilisinin onun ağladığını görmesini istememesiydi.

Eve girip kapıyı kapattı ve yere çöküp bağıra bağıra ağlamaya başladı. Sakinleştiğinde çalan kapıya baktı. Chan ve Minho gelmişlerdi.

İlk adımı atan Minho oldu. Gidip Seungmin'e sıkıca sarıldı.

Mh: Üzgünüm Seungmin.

Sm: Ölecek o. Bugün ölecek. Onsuz ne yapacağım?

Ch: Ağlama. Ağlarsan onu üzersin. Yanına gidelim mi?

Seungmin Minho'yu biraz uzaklaştırdı.

Sm: Gidelim.

Jeongin yazdığı defteri kaldırıp kenara koydu. O anda Seungmin odaya girdi.

Jg: Jagi-ah~ yanıma gel. Sana bişey vermeliyim.

Sm: Geliyorum.

Seungmin Jeongin'in yanına oturdu.

Jg: Artık korkmuyorum biliyor musun? Neden bilmiyorum ama huzurlu hissediyorum.

Sm: Yanında olduğum içindir.

Jg: Sana bunu vereceğim. Öldüğümde oku olur mu?

Seungmin Jeongin'in elindeki defteri aldı.

Sm: Okuyacağım.

Jg: Uykum var. Çok yorgunum. Göğsünde uyumama izin ver.

Seungmin derin bir nefes alıp Jeongin'i son kez öptü ve göğsüne yatırdı.

Sm: Uyu sevgilim. Cennete git olur mu?

Jg: Tamam. Hoşçakal sevgilim.

Sm: İyi uykular meleğim.

Jeongin yavaşça gözlerini kapatıp sonsuz uykusuna daldı.

Yandaki monitörden gelen sesler sabitlenmişti. Seungmin göğsündeki cansız bedeni daha sıkı sardı. Gözlerinden yaşlar boşalırken odaya giren doktorlar Seungmin'i odadan çıkarttılar.

Seungmin önünden sedyeyle geçen sevgilisine baktı. Yüzü üzerine örtülen beyaz örtüden dolayı görünmüyordu.

O ana daha fazla dayanamayıp koşarak eve gitti. Kapıyı sertçe kapattığında aklına defter geldi. Açıp okumaya başladı.

Seungmin-ah~ beni özledin değil mi? Ben de seni özlüyorum. Öldüğümde beni unutmaman için sana bu defteri bırakıyorum. İyi okumalar sevgilim.

20 Eylül 2018

Kanserim değil mi? Üzücü. Ağlıyorum Seungmin. Hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. Ölmekten çok korkuyorum. Ama yanımda olursun değil mi? Bana cesaret verirsin. Her şeyden korursun beni. Benimle sevişmek istediğimi söyledin. Bu son zamanlarımda beni mutlu etmek içindi biliyorum. İşe yaradı sevgilim. Çok mutluyum. Yarın görüşürüz...

21 Eylül 2018

Canım acıyor! Sanırım kendim kaşındım. Ama hayatımın en güzel gecesiydi. Bir daha zamanımız olmayacağını bilsem de tekrarlamak isterdim. Evet bugün de ağladım. Seni kaybetmek istemiyorum. Senden ayrı kalmaya dayanamam ki ben. İnsan ışık olmadan etrafını göremez. Tamamen kördür. Sensiz ben de körüm hayatım. Göz yaşlarımı görebiliyor musun? Mürekkebi dağıtıyorlar. Ağlamak istemiyorum çünkü ağlamamı istemedin. Ama elimde değil. Göz yaşlarım benden izinsiz akıyorlar. Durduramıyorum. Yardım et...

Webtoon <JeongMin>Where stories live. Discover now