[ Zawgyi ]
ကမ႓ာတစ္ျခမ္းကလင္းဖို႔
ကမ႓ာတစ္ျခမ္းက ေမွာင္ေပးရတယ္လို႔
ငါ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္ ေတြးလိုက္တဲ့အခါ ...
ငါ့လုပ္ရပ္ေတြက မွန္တယ္ ထင္ ...
✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖
ေဆးရံုထဲ၌ ဖုန္းျမည္သံတစ္ခုၾကားရသည္ ။
ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ဖုန္းကိုကိုင္ရင္း ေခါင္းတစ္ျငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္ ....
ထို႔ေနာက္ဖုန္းကို ခ်ၿပီး
" ခြဲခန္းထဲမွာ ျပင္ဆင္ထား "
ဆရာ့စကားေၾကာင့္ ေဆးရံုထဲ၌ ဆရာဝန္ ၊ ဆရာမမ်ား အေျပးအလႊား အလုပ္႐ႈတ္ကုန္ၾကသည္ ။
✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖
ဒီေန႔ ဘာေန႔လဲ ?
ခပ္ေတြေတြေတြးရင္း ျပံဳးမိျပန္သည္ ။
ဒီေန႔ မုန္းရဲ႕ေမြးေန႔
ထင္နဲ႔မုန္းရဲ႕ Anniversary ပဲ ....
ျပံဳးလိုက္သည္ ။
ထို႔ေနာက္ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ ခံစားခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ခံစားလိုက္သည္ ။
ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မထပ္၍ျပံဳးျပန္သည္ ။
သူတစ္မွ ဆုတ္ကိုင္ခဲ့ဖူးျခင္းမ႐ွိတဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ေတြေတြငုတ္ၾကည့္ရင္း ႐ူးသြပ္မတတ္ျပံဳးမိျပန္သည္ ။
လက္ေကာက္ဝတ္ေပၚက ဒဏ္ရာေလးနဲ႔ ထြက္လက္စေသြးေတြက ကြၽန္မဆီကအေႏြးဓာတ္ေတြကို ခိုးယူထြက္ေျပးေနသလို ....
က်ေနတဲ့ေရစက္ေတြကပင္ ပိုၿပီး ေအးစိမ့္စိမ့္ႏိုင္လာသလို ....
လူမွာလည္း တစိမ့္စိမ့္ခ်မ္းလာသည္ ။
" ထင္ ... " လို႔ ႏႈတ္ကေရရြတ္ေနရင္း ႏႈတ္ခမ္းမ်ား ဖြင့္ဟဖို႔ ေလးပင္လာသည္ ။ ႏႈတ္ခမ္းကိုေစ့ကာ စိတ္ထဲ၌ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေရရြတ္ရင္း ျပံဳးေနမိျပန္သည္ ။
တခါးကိုေဆာင့္ဖြင့္သံတစ္ခ်က္ၾကားလိုက္ရသည္ ။
သို႔ေပမယ့္ ကြၽန္မမ်က္လံုးမွာ ဖြင့္၍ပင္မႏိုင္ေတာ့ ....
" ငမိုး .... "
သူ႔ရဲ႕ေခၚသံကို တိုးသဲ့သဲ့ၾကားလိုက္ရသည္ ။
စိတ္ထဲတြင္ အားရပါးရ ျပံဳးမိသည္ ။
သို႔ေပမယ့္ ကြၽန္မမ်က္ႏွာမွာေတာ့ အျပံဳးမ်ား႐ွိေနမလားဆိုတာ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ပင္မသိႏိုင္ေတာ့ ....
YOU ARE READING
အဖြည့်ခံ ( Complete )
RandomNormal ဖတ်တဲ့သူ ရှားမှန်းသိပေမယ့် normal လေး ရေးကြည့်မယ် ။
