Kabanata 27

22.4K 641 49
                                    

Kabanata 27

Nakasimangot na napatitig nalang ako sa orasan na nakapatong sa aking bedside table. Hindi rin naman ako nakatakas dahil nakatulog ako. Sa sobrang himbing ng tulog ko ay tinanghali pa tuloy ako ng gising.

Binuksan ko ang bintana ng aking kwarto. Napasimangot ako nang makitang wala parin doon ang paboritong sasakyan ni Brandon. Asan kaya siya? Nawili ba siya sa paglalakwatsa at nakalimutan na ako?

I went straight to the bathroom when my head throbbed painfully. Napakapit ako sa tiled wall sa takot na matumba ako. I closed my eyes and tried to calm myself. My breathing turned heavy when the pain didn't stop. Halos maiyak na ako habang nakatitig sa aking sarili sa harapan ng salamin. I mentally count from one to ten. Paulit-ulit ang naging pagbibilang ko hanggang sa naramdaman kong hindi na sumasakit ang aking ulo. Napahawak ako doon nang maramdaman ko ang pagbaligtad ng aking sikmura. I throw up. I throw everything up and I can't help but cry after seeing my pale face in the mirror.

Am I sick?

Maybe I am.

Super late na akong kumain kahapon and maybe that's why I'm throwing up. Tapos I was crying the whole day pa. I'm so stressed. I badly need to see a doctor.

I washed my face after brushing my teeth. Gusto kong maligo pero tinatamad naman akong gumalaw. Napalingon ako sa pinto nang gumalaw iyon pabukas. Mom's unsmiling face welcomed my sight.

"You're up late again, Miranda?"

I just nodded. It's no use lying. Halata namang kagigising ko lang. I still had my night dress on.

"We're attending a party tomorrow night. Make sure you'll look great. Marcus will be your date."

I nodded again. I have no energy left for another argument. But I'm wondering though, magaling na ba ito para maging ka date ko bukas?

I heaved a deep sigh. Bahala na. Bukas pa naman iyon. I just wanna curl up all day and hug my favorite pillow.























I blinked a couple of times while staring at myself in front of a mirror. The dress is too short for me. Halos umabot lang kasi iyon sa gitna ng aking hita. And what's worst is, it's too sexy for me too. Natatakot na tuloy akong gumalaw dahil baka bumaba ang damit na nasa parteng dibdib. That asshole Marcus will probably feasts on my boobs.

"Tapos ka naba, Miranda?"

I pouted. Itinuro ko ang sarili kay Ines. "Do I look fine with this dress?"

Lumapit siya at inayos ang bandang dibdib ng damit. I saw a glimpse of worry crossed her eyes. Napakunot naman ang aking noo.

"Ang ganda mo, Miranda."

Napangiti ako. "Talaga, 'Ya?" I hope Brandon can see me in this dress. Sasabihin din kaya nitong maganda ako? O sexy kaya? I feel sexy kasi. Huwag lang akong bastusin ni Marcus at hindi ako mangingiming ipahiya siya sa harap ng maraming tao.

Tumango siya, nakangiti na. "Alagaan mo ang sarili mo ha?"

"Yes, Ines." I answered grinning. Naninibago ako sa kaniya. Ang bait-bait na kasi niya sa akin.

"Huwag kang iinom ng alak, naiintindihan mo?"

I pouted. "Bakit naman?" Gusto ko pa namang uminom. Konti lang naman. I kinda missed drinking and partying.

"Basta. Be a good girl. Huwag na huwag kang iinom ng alak."

Naguguluhan man ay tumango nalang ako. Marami namang pagkakataon para uminom. Baka ayaw lang ni Ines na mapahamak ako. Baka samantalahin ni Marcus ang pagkakataon na lasing ako at gawan ako ng masama. Tama lang ang bilin niya. Hindi ako dapat uminom.

I'm In love with a MonsterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon