Fıkra City (2.kitap)

Orman

Adam gecenin bir vakti evine giderken, yol kenarında otostop yapan güzel bir kadın gördü.. Durdu. Lafı uzatmaya gerek yok.. Az sonra kendilerini Belgrad Ormanlarında bir yol kenarında buldular. Arka koltuğa geçtiler. Kadın çılğın gibi sevişiyordu..

Bitince bir daha, diye çığlık attı..
- ''Bir daha'' O da bitti..
- ''Bir daha'' güç bela bir daha.. Adamın artık ayağa kalkacak hali yok.. Kadın hala aynı şarkıyı söylüyor..

- ''Bir daha.. Bir daha''.
Tam o sırada arkalarında bir araba daha durdu.. Birisi indi,
yanlarına geldi ve camı tıklattı..

- ''Sizi böyle bir zamanda rahatsız ettiğim için çok özür dilerim, ama çok müşkül durumdayım. Lastiğim patladı. Gecenin bu saatinda burda bana kriko verecek sizden başka kimse yok''.
Arabadaki adam cevap verdi;
- ''Ben senden daha müşkül durumdayım. Sana sadece krikomu vermem, hatta lastiğini'de değiştiririm.. Eğer buraya geçer, benim yerimi alırsan''.
Teklif yeni geleni şaşkına döndürdü, ama karar vermekte gecikmedi..
- ''Ben istedim bir göz, Allah verdi iki göz.. Madem öyle istiyor, öyle olsun''.
- ''O lastiği değiştirirken biz de keyfimize bakalım''.
Arka koltuktaki adamla, yeni gelen yer değiştirdiler..
Birkaç dakika geçmeden bir siren sesi duyuldu. Yanıp sönen kırmızı
mavi ışıklar yaklaştı, tam yanlarında durdu. Arabadan inen polis el
fenerini öndeki arabanın arka koltuğuna doğrulttu..
- ''Hey siz, ne yapıyorsunuz orda''.
- ''Şey memur bey'' diye kekeledi arka koltuktaki adam..
- ''Karımla sevişiyorum işte''.
- ''İyi'de'' dedi, polis, ''Bu işi kendi evinizde yapsanız olmaz mı? madem karınız''.
- ''Tabii'' dedi adam. ''Tabii daha iyi olurdu. Ama, siz bu ışığı tutana kadar, onun karım olduğunu bilmiyordum'ki''...