Ya! Byun Baekhyun! [Texting]\ChanBaek

10. bölüm

Ara sokaklarda olan bu küçük pastane, Chanyeol'un bağımlı olduğu pastaneydi. Baekhyun'u defalarca izlediği, ilk gördüğü, ona ilk ulaşabildiği yerdi, burası onun için özeldi.

Saat geç olmuştu, kapanma saati gelen pastanenin tüm ısıtma sistemleri kapanmıştı. Chanyeol, daha çok sarındı giyindiği eski kabanına. Kepçe kulakları soğuktan kızarmıştı. Boynundaki eski atkının ise ısıttığı söylenemezdi. Chanyeol bekledi, mutluydu. Bu sefer olacaktı. Kendine bile zor açıkladığı bu hisleri söyleyecekti Baekhyun'a. Baekhyun'un küçük olması Chanyeol'u ümitsizliğe sürüklesede Chanyeol bu sefer emindi. Başaracaktı. Küçük bir çocuk değildi ya yapabilirdi.

Yeni çalışmaya başlayan eleman Chanyeol'u son kez ikaz etti. Pastane kapanmalıydı saat geç olmuştu. Chanyeol, utana sıkıla son kez azıcık daha beklemesini rica etti. Babasından kalan kolundaki saate baktı. Çizik camın ardından gördüğü saat onu hüsrana uğratmıştı. Bu kadar beklemiş miydi Baekhyun'u? Neden gelmemişti? Derin bir soluk alıp verdi. Baekhyun'u beklerken diktiği 4. mumu üfledi. Erimekten yarılanan mumun ateşi titredi. Chanyeol tekrar denedi ve mumu söndürdü. Daha fazla pastanede beklemeyecekti. Yeni eleman Chanyeol'a deliymiş gibi baktı. Deli miydi? Baekhyuna cidden inanmış mıydı? Kırılmıştı. Kaç saat beklemişti bu sandalyede? Çalışandan özür dileyerek pastasıyla beraber dışarı çıktı. Pastanenin önünde, elinde pasta ile dikildi. Ne kadar orada durduğunu hesaplamamıştı. Soğukta buharlaşan nefesini izleyerek oyalandı. Pastanenin ışıkları söndü, kapıları kilitlendi, eleman ellerini nefesiyle ısıtarak evine yol aldı. Chanyeol ise bekledi. Bekleyecekti.

Sokak lambasının ışığının altına oturdu. Başını, sıcak bir omuzmuş gibi düşündüğü direğe yasladı. Elinde pasta, gözleri kapandı. Pasta da üşümüştü. Öyle gözüküyordu ki üzerinde karlar oluşmaya başladı. Chanyeol açmaya bile zorlandığı gözlerini gökyüzüne çevirdi. Kar yağıyordu. Atkısını kulaklarına çekti. Daha fazla dayanamadı. Sözünü bozuyordu, uyumalıydı. Isınmak için cebinde kalan son mumu pastaya dikti. Çakmağıyla muma hayat verdi. Isınıyordu, artık uyuyabilirim diye düşündü. Gün bitmiş, sihir bozulmuştu. Sözler havada asılı kalmıştı. Chanyeol kafası direkte uyudu. Mum sönene kadar ısınıyordu. Mum söndü Chanyeol tekrar üşümeye başladı.