ဆုိဖာခုံထိပ္တြင္ ခပ္တည္တည္ႀကီး
လက္ပုိက္ထုိင္ေနတဲ့အဘြား~ဆယ္ဟြန္းေရာ ခ်န္းေယာလ္ပါ အျပစ္႐ွိသူ
ေတြမုိ႔ ေခါင္းငုံေနမိၾကသည္..."ဘြား~"
"ငါမ်က္ႏွာကုိအုိးမည္းသုတ္ၿပီးမွ ဘာကုိဘြား
လဲ ေျမးခ်န္း!!!""သား ေတာင္းပန္ပါတယ္~"
"ေတာင္းပန္ရမွာေပါ့ ေသခ်ာေပါက္
နင္လုပ္ခဲ့တဲ့အျပစ္ေတြတြက္~"အဘြားအသံကမာေနတာေၾကာင့္
ဆယ္ဟြန္းဝင္မေျပာလုိ႔မျဖစ္ေတာ့"အဘြား တ တကယ္ေတာ့ သားလည္း
စိတ္တူကုိယ္တူလုိက္သြားမိတာပါ ခ်န္းေယာလ္
တစ္ေယာက္ထဲအျပစ္႐ွိတာမဟုတ္ပါဘူး..""ဟြန္းေလးရယ္ အာ့ဆုိလည္းအေစာႀကီးကတည္း ေမေမ့ကုိဖြင့္ေျပာပါလား??"
"သားေတာင္းပန္ပါတယ္ ေမေမ"
"အဘြား သားတုိ႔ကုိခြင့္လႊတ္ေပးပါေနာ္"
အဘြားက ဆယ္ဟြန္းဝင္ေျပာမွ သက္ျပင္း
ခပ္ေလးေလးခ်ကာ အသံေပ်ာ့လာသည္"ကဲပါ ျဖစ္ၿပီးမွေတာ့ ဘာတက္ႏုိင္မွာ
တုန္း ျပန္ေပါင္းခုိင္းတုန္းက မေပါင္းပဲ
အခုမွ တကယ္တည္းမေျပာခ်င္ဘူး""အဘြားကလည္း~~"
ဆယ္ဟြန္းဘြားဆုိဖာလက္တန္းေပၚ
ေျပာင္းထုိင္ကာ ဘြားဖက္ထားလုိက္သည္.."သြားပါ ေကာင္စုတ္ေလး အဘြားကုိ
စိတ္ပူေအာင္လုပ္ၿပီး..""အဟီး အဘြားကလည္း.."
ဆယ္ဟြန္းနဲ႔မွျပဳံးေပ်ာ္လာတဲ့အဘြားကုိ
ခ်န္းေယာလ္ ႏွာေခါင္း႐ႈံလုိက္မိသည္က်ေတာ္ေျပာပါတယ္ ဆယ္ဟြန္းကမွ
သူ႔ေျမးအစစ္ပါဆုိ ဟက္~~ခ်န္းေယာလ္ေျပာတုန္းက အသံကခက္မာမာနဲ႔
ဆယ္ဟြန္းဝင္ေျပာမွ ...."ကဲ အခုဘာဆက္လုပ္ၾကမွာလဲ??"
အဘြားအေမးကုိ ခ်န္းေယာလ္
ခပ္ျမန္ျမန္ဝင္ေျဖလုိက္သည္
![](https://img.wattpad.com/cover/135343466-288-k916798.jpg)
YOU ARE READING
မာနတုိ႔ျဖင့္~လွပခဲ့ေသာ~အခ်စ္ [Completed]
Fanfiction◀◀SEHUN CHANYEOL▶▶ ◀CHANHUN YEOLHET▶ (Zawgyi-Unicode)