Αποφάσισα να κανω ενα bonus κεφάλαιο (βασικα δεν το αποφάσισα εγω το κάνω για την evelinaserafidou που το ζητησε) απολαύστε το!❤
Ο ηχος του ξυπνητηριού με ξύπνησε το πρωί. Άπλωσα το χερι μου και το έκλεισα κατευθείαν. Άνοιξα τα ματια μου και κοίταξα τριγύρω. Ο Jimin ακόμη κοιμόταν. Σηκώθηκα σιγά σιγά απο το κρεβάτι, πηγα κοντά του και του έδωσα ενα πεταχτο φιλί στα χείλη. Χριστέ μου ποσο λατρεύω αυτόν τον άνθρωπο! Είναι όλη μου η ζωή! Μαζι με την κόρη μου φυσικα. Έπειτα πηγα στην ντουλάπα. Την άνοιξα και πήρα ενα παντελόνι και ενα λευκο πουκάμισο. Πηγα στο μπάνιο έκανα την καθημερινή μου ρουτίνα και ντύθηκα. Βγήκα απο το μπάνιο και πήγα στο δωμάτιο της Ara. Άνοιξα σιγά σιγά την πορτα και περπατώντας στις μύτες των ποδιών μου την πλησίασα και κάθησα δίπλα της. Της χάιδευα την πλάτη και της έλεγα να ξυπνήσει. Με τα απο λιγο τέντωσε τα χέρια της και γύρισε να με κοιτάξει.
Ara:Καλημέρα μαμα
Μου ειπε με την αγουροξυπνημενη της φωνη και ενα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της.
Wendy:Καλημέρα αγάπη μου
Της ειπα και της ανταπεδωσα το χαμόγελο.
Wendy:Σε αφήνω να ετοιμαστείς
Της ειπα και έφυγα απο το δωμάτιο της και πηγα στο δωμάτιο μου. Άνοιξα την πόρτα και ειδα πως ακόμη κοιμόταν ο Jimin. Τον πλησίασα και τον φίλησα απαλά στα χείλη αλλα δεν ξύπνησε. Έπειτα τον σκουντιξα ελαφρώς αλλα και παλι δεν ξύπνησε. "Πρέπει να κάνω κατι αλλο" σκέφτηκα. Και ετσι άρχισα να φωνάζω δήθεν πανικόβλητη:
Wendy:Jimin βοήθεια! Ξυπνά σε παρακαλώ!
Ο Jimin αμέσως πετάχτηκε απο το κρεβάτι και με κοίταξε τρομαγμένος. Εγω αμέσως άρχισα να γελάω. Το ύφος τους όμως άλλαξε και μετατράπηκε σε πονηρό. Αμέσως σταμάτησα να γελάω και σταροβοκαταπια. Όταν με κοιτάει ετσι δεν μου αρέσει καθόλου. Σηκώθηκε απο το κρεβάτι και με αργά βήματα με πλησίασε. Με έπιασε απο την μεση και με κόλλησε στο σωμα του. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά πολυ δυνατά.
Jimin:Σου αρέσουν τα παιχνίδια απ'οτι βλέπω
Ειπε και ενα smirk εμφανίστηκε στα υπέροχα του χείλη. Δεν πρόλαβα όμως να απαντήσω διότι μηδενίσε την απόσταση μας με ενα φιλι γεμάτο πάθος. Αυτά τα χείλια δεν τα χορτάσω ποτε! Η πορτα του δωματίου μας χτύπησε και εμείς αμέσως απομακρυνθηκαμε ο ενας απο τον αλλο.
Jimin:Τι είναι Ara?
Ara:Αφήστε να σαλιαρισματα και ελάτε κάτω να φάμε έφτιαξα πρωινό
Αμεσως κοκκίνισα οπως και ο Jimin.
Wendy:Εμ ντύσου και κατέβα
Του είπα και έφυγα απο το δωμάτιο και πηγα στην κουζίνα. Μπήκα μέσα και αντίκρισα ενα τραπέζι γεμάτο φαγητά.
Wendy:Ποτε πρόλαβες και τα έκανες όλα αυτά?
Την ρώτησα κοιτώντας με θαυμασμό το τραπέζι.
Ara:Όσο εσεις σαλιαριζατε
Χριστέ μου τι ντροπή! Ευτυχώς μπήκε μέσα στην κουζίνα ο Jimin και μας διέκοψε.
Jimin:Καλημέρα στις όμορφες γυναίκες μου
Ειπε και εδωσε στην καθεμία μας απο ενα φιλί στο μάγουλο.
Ara:Εε! Εγω είμαι μια μικρή πριγκίπισσα
Wendy:Τι μικρή πριγκίπισσα καλέ? Δεκαπέντε χρόνων μοσχαράκι είσαι!
Ara:Ιι! Πως τολμάς να μιλάς έτσι στο παιδί σου
Ειπε δήθεν παρεξηγημένα και αμέσως αρχίσαμε να γελάμε. Αφου σταματήσαμε να γελάμε κάτσαμε στο τραπέζι και ξεκινήσαμε να τρώμε το υπέροχο πρωινό που μας έφτιαξε η Ara. Όταν τελειώσαμε το πρωινό σηκώθηκα απο την καρέκλα και ξεροβηξα για να κερδίσω την προσοχή τους. Και οι δυο με κοιτούσαν απο απορημενοι.
Wendy:Λοιπόν θέλω να σας ανακοινώσω κατι πολυ σημαντικό
Πήρα μια βαθιά ανάσα και συνέχισα να μιλάω.
Wendy:Είμαι έγκυος
Αμέσως ο Jimin και η Ara σηκώθηκαν απο τις καρέκλες τους και με ενα πλατύ χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη τους με αγκάλιασαν.
Ara:Αχ ποσο χαίρομαι που θα εχω αδελφάκι σας ευχαριστώ πολυ
Ο Jimin δεν μίλησε αλλα ακούσαμε εναν μικρο λυγμό. Σπάσαμε την αγκαλιά και τον κοίταξα. Έκλαιγε! Με πλησίασε μου χάιδεψε την κοιλιά και μου είπε:
Jimin:Αγάπη μου σε ευχαριστώ που θα μου χαρίσεις άλλον έναν άγγελο. Σ'αγαπώ πολύ
Μου έδωσε ενα τρυφερό φιλί στα χείλη και κάναμε μια ομαδική αγκαλιά.
Τέλος
Αυτο ήταν και το bonus παιδιά! Ελπίζω να σας άρεσε! Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και πάλι που διαβάζεται και υποστηρίζεται την ιστορία μου! Σημαίνει πολλά για εμένα❤❤
YOU ARE READING
ℍ𝕠𝕝𝕕 𝕞𝕖 𝕥𝕚𝕘𝕙𝕥
FanfictionΞαφνικά ένοιωσα ένα τράνταγμα στο κρεβάτι. Άνοιξα τα μάτια μου και ειδα τον Jimin απο πανω μου. Άνοιξα το κινητό μου και είδα την ώρα. Είχε ηδη πάει έντεκα. Wendy:Τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα? Jimin:Οι γονείς σου επέμεναν να μείνω μιας και έχουν φύγει...