ℍ𝕠𝕝𝕕 𝕞𝕖 𝕥𝕚𝕘𝕙𝕥

~Κεφάλαιο 22~

Καθόμουν στο κρεβάτι με κατεβασμένο το κεφάλι. Κάποια στιγμή άκουσα τον ήχο του ξυπνητηριού. Αμέσως το έκλεισα σήκωσα το κεφάλι μου και κοίταξα έξω. Είχε ηδη ξημερώσει. Δεν το είχα καταλάβει καν. Όλα το βράδυ διάβαζα  ξανά και ξανα το μήνυμα και σκεφτόμουν αν έπρεπε να δώσω τα χρήματα ή οχι. Αν τα δώσω όλα θα είναι μια χαρά και κανένας δεν θα μάθει τίποτα . Αν όμως δεν το κάνω η μητέρα μου θα δει το βίντεο θα με διώξει απο το σπίτι και ο Jimin θα πάει στην φυλακή. Στον Jimin όμως πρέπει να το πω? Άμα με χωρίσει? Αν με αγαπάει πραγματικά δεν θα το κάνει. Η πόρτα του δωματίου μου άνοιξε και μπήκε μέσα ο Yugyeum. Με πλησίασε και έκατσε δίπλα μου.

Yugyeum:Wendy τι έπαθες?

Wendy:Τι έπαθα?

Τον ρώτησα δήθεν αδιάφορα.

Yugyeum:Γιατί είναι έτσι τα μάτια σου?

Χωρίς να του απαντήσω σηκώθηκα απο το κρεβάτι και πήγα στο μπάνιο. Κοίταξα το είδωλο μου στον καθρέπτη και αυτό που αντίκρισα με τρόμαξε. Τα μαλλιά μου πετούσαν τα μάτια μου ήταν κόκκινα και είχα μαύρους κύκλους. Αναστέναξα και βγήκα απο το μπάνιο. Κάθισα στην καρέκλα του γραφείου μου χωρίς να πω τίποτα.

Yugyeum:Θέλεις να κάτσεις σημερα στο σπίτι και να μην πας στο σχολείο για να ξεκουραστείς?

Αμέσως σήκωσα το κεφάλι μου και τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια.

Wendy:Ο-οχι θα π-πάω

Με κοίταξε καχύποπτα και μου είπε:

Yugyeum:Wendy συμβαίνει κάτι?

Wendy:Όχι όλα καλά είναι

Του απάντησα όσο πιο πειστικά μπορούσα αλλά φαίνεται οτι δεν με πίστεψε γιατί με κοιτούσε με το ίδιο καχυποπτο βλέμμα. Ευτυχώς όμως δεν το συνέχισε.

Yugyeum:Λοιπόν εγώ φεύγω αν δεν νοιώσεις καλα στο σχολείο πάρε με τηλέφωνο να έρθω να σε πάρω. Εντάξει?

Εγνεψα θετικά και ο Yugyeum με πλησίασε με φίλησε στο μέτωπο και έφυγε. Σηκώθηκα απο την καρέκλα και ντύθηκα στα γρήγορα. Εκεί που ήμουν έτοιμη να πάρω την τσάντα μου ζαλιστικα και παραλίγο να λυποθυμησω. Ευτυχώς πιαστικα απο το γραφείο μου και συνήλθα. Πήρα την τσάντα μου και έφυγα απο το σπίτι. Καθώς περίμενα τον Taehyung ξαναζαλιστικα αλλά επειδή δεν είχα να πιαστώ απο κάπου έπεσα κάτω. Έπιασα το κεφάλι μου και έκλεισα τα μάτια μου. Ένα χέρι με έπιασε απο το μπράτσο και με σήκωσε απο το κρύο πεζοδρόμιο. Άνοιξα σιγα σιγά τα μάτια μου και αντίκρισα έναν ανήσυχο Taehyung.