ℍ𝕠𝕝𝕕 𝕞𝕖 𝕥𝕚𝕘𝕙𝕥

~Κεφάλαιο 21 Part 1~

Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα τριγύρω. Είχε ήδη ξημερώσει. Σηκώθηκα απο το κρεβάτι και ετοιμάστηκα όσο πιο αργά γινόταν. Η πόρτα του δωμάτιο μου άνοιξε και μπήκε μέσα η μητέρα μου. Κατευθύνθηκε απειλητικά προς το μέρος μου και στάθηκε μπροστά μου. Η παλάμη του χεριού τους προσγειώθηκε με δύναμη στο μαγουλο μου με αποτέλεσμα να γυρίσει προς τα δεξιά.

Taeyeon:Αυτό γιατί συναντιθηκες εχθές με τον Jimin άντε φύγε τώρα

Πήρα την τσάντα μου και κατέβηκα τις σκάλες. Στον σαλόνι συνάντησα τον Yugyeum.

Yugyeum:Wendy πως είσαι?

Δεν πρόλαβα να απαντήσω διότι χτύπησε το κουδούνι.

Wendy:Εγώ φεύγω

Κατευθύνθηκα προς την πόρτα και την άνοιξα. Αντίκρισα έναν χαρούμενο Taehyung σε αντίθεση με εμένα που ήμουν στεναχωρημένη.

Taehyung:Wendy τι έπαθες?

Με ρώτησε γεμάτος ανησυχία.

Wendy:Θα σου πω στον δρόμο

Του απάντησα ατονα. Στον δρόμο για το σχολείο του είπα ότι είχε εχθές και σημερα. Φοβόμουν παρα πολυ και το χειρότερο είναι οτι σημερα την τελευταία ώρα έχω γυμναστική και αυτό το κάνει ακόμη πιο δύσκολο γιατί δεν θα μπορέσω να τον φιλήσω, να τον αγγίξω. Ευτυχώς όμως έχω τον Taehyung τον άνθρωπο που μου δίνει ελπίδα μέσα σε αυτόν τον εφιάλτη που ζω. Με καθησυχάζει και με ηρεμεί. Χωρίς να το καταλάβουμε φτάσαμε στο σχολείο. Μπήκαμε στο προαύλιο και καθίσαμε σε ένα παγκάκι χωρίς να μιλάει κανείς. Και οι δύο κοιτούσαμε το πάτωμα. Ο καθένας είχε βυθιστεί στις σκεψεις του αλλά η ατμόσφαιρα που κυριαρχούσε ήταν άβολη. Το κουδούνι χτύπησε και έτσι σηκωθηκαμε απο το παγκάκι και πήγαμε στην τάξη μας. Καθίσαμε στις θέσεις μας και περιμέναμε να έρθει η καθηγήτρια. Όταν ήρθε ξεκίνησε και το μάθημα. Σε όλο το μάθημα είχα σκυμμένο το κεφάλι μου και ζωγράφιζα στο βιβλίο μου. Ένοιωθα το βλέμμα του Taehyung καρφωμένο πάνω μου αλλά δεν έδωσα σημασία. Το κουδουνι χτύπησε και ολοι οι μαθητές έφυγαν απο την τάξη εκτός απο εμάς. Δεν ήθελα να φύγω ήθελα να κάτσω εκεί και να βυθιστω στις σκεψεις μου για μια ακόμη φορά και αυτό έκανα. Κάποια στιγμή ένοιωσα το χέρι του Taehyung να μου χαϊδεύει απαλά την πλάτη.

Taehyung:Wendy μην αγχώνεσαι όλα θα πάνε καλά

Δεν του απάντησα απλώς ξεφυσιξα. Για μια στιγμή πίστεψα οτι θα τα ξαναβρισκα με τον Jimin. Η μέρα κύλισε πολύ αργά και ήρθε η προτελευταία ώρα. Η ώρα των καλλιτεχνικών. Η αγαπημένη ώρα του Taehyung. Η πόρτα άνοιξε και μπήκε μεσα ο κύριος Jungkook. Αφού μας εξήγησε το θέμα της εργασίας το οποίο ήταν να ζωγραφίζουμε τον διπλανό μας, ξεκίνησε να με ζωγραφίζει ο Taehyung. Το κουδούνι χτύπησε και έφυγα απο την ταξη χωρίς τον Taehyung διότι ο κύριος Jungkook είχε ζητήσει να του μιλήσει στο διάλειμμα. Πήγα και κάθησα στο παγκάκι που καθόμασταν το πρωί με τον Taehyung. Κοιτούσα τριγύρω και το βλέμμα μου έπεσε πάνω στον Jimin. Μιλούσε με μια καθηγητρια συγκεκριμένα γελούσαν και ήταν πολύ κοντά. Με ξεπέρασε κιόλας? Ξεχασε τόσο γρήγορα όλα αυτά που περάσαμε? Τις όμορφες και τις άσχημες στιγμές τις ξέχασε? Είμαι η μόνη που πονάει? Αναρωτήθηκα. Το κουδούνι χτύπησε για μια ακόμη φορά. Με γρήγορα βήματα πήγα στα αποδυτήρια έβαλα την φόρμα μου και πήγα στο γήπεδο του μπάσκετ. Ήμουν η πρώτη που είχε φτάσει. Μετα απο λίγο ηρθε και ο Jimin με μια μπάλα μπάσκετ στα χέρια του. Ούτε καν με κοίταξε. Ήθελα τόσο πολύ να τρέξω και να τον αγκαλιάσω να ξανανοιωσω  ασφάλεια αλλά δεν τον έκανα κρατήθηκα. Δεν ήθελα να μας δει κανείς και να μπλέξουμε. Δεν ήθελα να πάθει κάτι  ο Jimin εξαιτίας μου. Τον αγαπώ και τον νοιάζομαι για αυτό έκανα οτι έκανα. Για αυτό του είπα να μην μου ξαναμιλησει και μην μου ξαναστειλει μήνυμα γιατί φοβάμαι για την ζωή του δεν θέλω να μπει φυλακή εξαιτίας μου. Σιγά σιγά όλα τα παιδιά του τμηματος ήρθα στο γήπεδο, ολοι εκτός απο τον Taehyung. Μα καλά τι κανουν τόση ώρα αυτοί οι δύο? Σκέφτηκα. Μετα απο λιγα λεπτά ηρθε ενας λαχανιασμένος Taehyung. Ο Jimin τον κοίταξε θυμωμένα.

Jimin:Που ήσουν Taehyung?

Τον ρώτησε με αυστηρό τόνο στην φωνή του.

Taehyung:Συγγνώμη κύριε αλλά ο κύριος Jungkook ήθελε να μου πει κάτι

Jimin:Εντάξει. Λοιπόν σημερα θα σας χωρίσω σε ομαδες και θα παίξετε μπάσκετ

Μας χώρισε σε δύο ομάδες. Ευτυχώς ήμουν στην ίδια ομάδα με τον Taehyung. Σε ολόκληρο το μάθημα δεν ανταλλαξα ουτε ενα βλέμμα με τον Jimin. Η ώρα κύλισε γρήγορα και χτύπησε το κουδούνι. Πλησίασα τον Taehyung και του είπα:

Wendy:Tae φύγε άμα είναι γιατί θέλω να κάνω ένα ντουζ

Με αγκάλιασε πήρε την τσάντα του και έφυγε απο το σχολείο. Αφού βεβαιωθηκα πως όλα τα παιδιά έχουν φύγει απο το σχολείο πήρα την τσάντα μου και πήγα στις ντουζιερες των κοριτσιών. Μπήκα μέσα και άφησα τα πράγματα μου στο ντουλάπι μου. Ξαφνικά δύο χέρια τυλιχθηκαν γύρω απο την μέση μου. Γύρισα το κεφαλι μου και είδα τον Jimin.