A Nobody Story (On-Hold)

Greg's side

( Chapter 4. )

Greg's POV

"Ang sakit mo naman magsalita! *Sob* Kala mo kung sino ka din ha! *soob* fyi din, im not acting. hindi ako *sob* umaarte kanina *sob* at maging *sob* ngayon.

.... Hindi lahat ng babae eh patay na patay sayo! at isa na ako dun! kala ko mabait ka na nice ka! nagkamali nga talaga ako .. alam ko na nadumihan ko yang polo mo and im really sorry but  i don't think that's enough reason for you to insult me! you dont  know the real me! Hinabol lang naman kita dahil sa panyong naiwan mo. Dont worry ha? *sob* from now on, I won't talk to you! this would be the last time! Mark my words!  Ikaw na mayabang! na Arogante! Mapanlait! ANG PANGIT NG UGALI MO! I HATE YOU GREG YUL MIRANDA!! .''  Sabi niya at tumakbo na paalis nang humihikbi.

Shit! Shit! I don't mean to do that to her. Badtrip lang ako. Hephep! alam kong galit kayo sa akin at naiinis just like her but please? will you hear my side before hating me? Tutal, POV ko naman to eh. ^^ so this is what happened before our encounter of Janeickha Ria.

/Flashback:

'' im sorry yul but i can't bring back the love you are giving me." Sagot niya agad ng di man lang pinag iisipan pagkatanong ko ng 'Clarizze, will you be my girl?' At iniwan na niya ako sa room.

Pinaghandaan ko ang pagconfess na yun pero wala! Bestfriend ko siya and for 4 years of being friends, ngayon ko lang nasabi sa kanya ito. Minsan na nga lang mainlove  e ganito pa? I keep on asking her why but she always give me one firm answer.

"Yul we are friends since when we're freshmen and i dont want to ruin that friendship just because of this. And another thing, ayaw kong magkaBf ng sikat na maraming hahabol na babae. Selosa ako eh kaya hindi talaga pwede Yul. Crush lang yan, you don't love me. i know it will eventually fade as time goes by  and im willing to give you space and time. That's it and im not going to change it. just accept yul 'cause that's final."

Ang sakit di ba? kasalanan ko pa ba na habulin ako? di ko naman hiniling na maging gwapo eh.

sa totoo lang eh gusto ko ng tahimik na buhay. Wasak ang puso nang lumabas ako ng room namin.

and as usual e andaming babae ang naka abang sakin sa labas. may nagtutulakan pa nga hangga't sa may isang babaeng natulak sa akin kaya napakapit siya

"Oh my, *gulp* uhm, Greg! Letter for you oh?" Abot niya ng envelope habang nakakapit siya.

'Madadapa na lahat lahat ayun pa din ang nasa isip. Asan ba ang delikadesa ng mga babaeng to?'

Isip ko at biglang nahagip ko nang tingin si Clarizze at napailing siya sa nakita  tapos naglakad paalis. Naalala ko ang mga rason niya. Badtrip! Kasalanan to ng mga babaeng to eh! Sa inis ko ay binitawan ko ang babaeng nag aabot sakin ng sulat. Wala akong pakialam kung mahulog siya or what tutal alam ko namang pakana niya lang yun. tumakbo ako paalis.

I need a quiet place to calm down, To be Alone. kaya naman tumakbo lang ako sa kung saan ako dadalhin ng mga paa ko hangga't sa makarating ako sa Quad Bldg. , Building ng mga regular students. Tahimik dun.

walang mga babaeng nakakairita, mga hiyawan, tulakan, pagpapanggap.

'Badtrip talaga tong araw na to' sabi ko sa sarili ko hanggang sa tumulo ang luha ko at nang kinapa ko  ang bulsa ko para kunin  ang fave. hanky ko ay dun ko lang naalala na pinahiram ko pala  kay Rhia yun. 'MALAS! MALAS!' Bulalas ko sa sarili. habang patuloy na naglalakad sa corridor at dinadaanan ang mga classrooms.

Okay na sana eh, tahimik na. akala ko nang biglang ..

"Greg! Oy greg teka .. !.'' may boses na naman ng babaeng nakakairitang tumatawag sa akin. Di ko ito pinansin at  naramdaman ko nalang na sumusunod parin ito  habang tinatawag ako. Grrrr! Ano na naman ito, Oh hell! Kahit ngayon lang i don't want to hear a girl's voice .. Nang biglang --

Shit! Ang polo ko, ANO NANAMANG PALABAS TO?! Sabi ko sa isip ko.

#BADSHOT

/End of Flashback

At dun na nagsimula ang mainit na sagutan namin ni Ria. At dahil  alam niyo na ang nangyari ay di ko na pagkakaabalahang ulitin. Hay dala lang naman tala ng galit at init ng ulo yun. Di ko siya gustong saktan. So here i am sa school building rooftop. Galit na nga sakin si Ria tapos lumayo pa sakin si Clarizze. Ria doesn't really matter naman tala para sa akin eh pero yung nakita ko siyang umiiyak kanina sa bus habang nakatulala? really catched my attention at di ko rin pinagisipan ang mga sumunod kong ginawa. pinahiram ko  sa kanya ang favorite handkerchief ko na niregalo sa akin ni Raine, my childhood bestfriend  who passed away when we are 12 years old.

Nga pala, i haven't introduce myself formally. ^^

Hi, I'm Greg Yul Miranda. 16 years of age. Only son ako pero may half sister ako na kasalukuyang nasa States. Laking maynila with a silver spoon in my mouth pero di ko pinagsasabi, Hindi naman ako ganun kayabang eh. Both of my parents are working in a two different companies. si Dad ay CEO ng isang Shipping line company while my mom owns a popular shop na hindi ko na imemention pa, isa din siya sa mga big stockholder ng Petron.  See? Kaya ayaw kong pinapaalam ang real status at biography ko sa school dahil ayokong pinagkakaguluhan pero nakatadhana na ata talaga yun kasi itsura ko pa lang habulin na. Confidential ang katauhan ko na tanging banda ko lang ang nakakaalam at iilang head ng school. Si Clarizze naman ang tanging babaeng nakakakilala sa akin. Bukod sa magkaibigan kami ay siya rin ang Vocalist ng banda ko. Nga pala, Serendipity ang name ng band ko.

My physical features? I'm 5'9 in height. Physically fit, I go on gym everyday. We have our own sa bahay. Im a music lover. I know how to play violin, guitar and piano. I got thick black hair with golden brown highlights and may bangs. They say i got caramel brown eyes too. maybe because i have Spanish blood in my veins. Im a math wizard too and love English especially England Lit.

That's all about me.

ringtone: (you only need the light when its burnin low ..  ~)

Sinagot ko kagad.

'' Hi mom, napatawag ka?" tanong ko.

''Iho, where are you? umuwi kana. you're sister is here.'' Sagot niya.

"What? akala ko ba next month pa siya babalik? Hm, osige nasa school pa ako pero uuwi na din ako. Pasabi nalang kay manong na wag ako sunduin, i'll used my motor nalang."

"Gusto daw niya kasi mawitness ang graduation mo. Osige son, ingat ka. Godbless.''

* Call ended*

Bumaba na ako agad ng building at dumiretso sa parking lot to get my Ciana, name ng motor ko. at panaharurot ko na pauwi.