ეს არის ისტორია j-hopeსა და მის ექიმზე, ერთ დღეს ის იგებს რომ საშნლად ავად არის ცეკვის დროს ცუდად გახდება და მოიყვანენ ექიმს, მისი მდგომარეობა კი უარესობისკენ მიდის, ეს არის რომანტიკული ისტორია, ცოტცოტა ყველაფრით: გულის ტკენით, ვნებით, ცრემლით და რა...
გინდათ გაიგოთ რა ბედი გვეწია ამის შემდეგ მე და ჯეის? თუ გაინტერესებთ მომისმინეთ.. ახლა უკვე 2 წელი გავიდა მას შემდეგ რაც ერთად ვართ.. ნიუ იორკიდან სეულში ჩამომიყვანა და აქ ვცხოვრობთ.. ისე ახერხებს რომ ყველა მის ტურსა და კონცერტზე მასთან ერთად ვარ.. მისი თქმით ის ისევ ავად არის და ჰაერივით ვჭირდები.. ბიჭები შემეჩვივნენ.. როცა დაღლილი არ ვარ ან არ მეზარება საჭმელსაც ვუმზადებ.. ფიქრობენ რომ ჩემ გარეშე შიმშილით მოკვდებოდნენ.. მათ სახლში ვცხოვრობ, თავს ზედმეტად არ მაგრძნობინებენ, ცალკე სახლიც მაქვს მაგრამ იქ დარჩენა არ მინდა ზედმეტად ცარიელია.. ძველი ჰობი დაბრუნდა, როგორც ბიჭები ამბობენ, ის ისევ ისეთი პოზიტიური და ცანცარაა, მაგრამ დროდადრო საშინლად სექსუალური.. იშვიათად ხდება რომ ჩემგან შორს იყოს ერთი დღით მაინც, მაგრამ მე მაინც მენატრება, მაშინაც როცა გვერდით მიდგას მენატრება, მაშინაც როცა მის გვერდით ვწევარ.. ვუყურებ მძინარე ჯეის და ვხვდები როგორ გამიმართლა და რამდენი გოგოს ოცნება ამიხდა.. საზოგადოებამ კარგად მიმიღო. რათქმაუნდა ბევრი უკმაყოფილო დარჩა და ჯეის ლანძღვა დაიწყეს და ჩემი მითუმეტეს,რამდენიმემ ხელით შეხებაც სცადა.. მაგრამ ეს მოსალოდნელიც იყო, ჯეი სულ ჩემთან იყო და მიცავდა.. საზოგადოების უმეტესობამ კი შემიყვარა, მათთვის მთავალი ჯეის ბედნიერება იყო.. ვხვდები რა ბედნიერები არიან რომ ასეთი ადამიანების ირგვლივ არიან, ვისაც უანგაროდ უყვართ ისინი და ისეთებს მიიღებენ როგორებიც არიან.. მწერენ სოციალურ ქსელებში , რომ მომკლავენ თუ ჯეის გულს ვატკენ.. დამიჯერეთ .. თუ ჯეის გულს ვატკენ ჩემით მოვიკლავ თავს.. ყველაფერზე მეტად მიყვარს, საკუთარ თავზე მეტადაც კი..მოსიყვარულე, თბილი, მზრუნველი, ერთგული.. ზოგჯერ ვკამათობთ ხოლმე მაგრამ ეს კამათი 1 საათზე მეტხანს არ გრძელდება.. მენდობა მაგრამ მაინც ეჭვიანია..მე უფრო ეჭვიანი ვარ...ახლა ჩვენი სიყვარულის ორი წლის თავზე მის გვერდით ვწევარ საწოლში და მივშტერებივარ, მისი ყურებით არ დამიღლები.. მისი მშვენიერი სახის ყურებით.. თვალებს ნელნელა ახელს..
-დილამშვიდობისა -ვეუბნები მშვიდი ხმით.
-დილამშვიდობისა პატარავ.- მეუბნება და ცხვირზე მკოცნის..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
.....................................
მადლობა რომ წაიკითხეთ ყველანი ძალიან მიყვარხართ, ეს ბოლლო თავი იყო, ვცადე რომ ყველაფერი შემეჯამებინა იმედია მოგეწონათ და ისიამოვნეთ მისი კითხვის დროს... <3
