İstanbulda okuduktan sonra Ankaraya girmiştim. Orda bir ev almıştık. Babam emekli olmuştu. Annemde emekliliği bekleyemedi, bel ağrıları iyice artmıştı. O kapı açıldı ve içerden çıkan Sılaydı. Annemi içeri bırakırken Sıla donup kalmıştı. Abim içerde annemle beraberken ben sıra beklediğim koltuğa tekrar oturdum ve başımı öne eğdim. Sıla yanıma oturup "Özür dilerim Suat, çok özür dilerim" dedi. "Ne için ?" Diye sorduğumda, "üniverstedeyken senin çok fakir olduğu u biliyordum. Aslında hoş çocuktun ama ailem böyle bi şeyin olmasına izin vermezdi. Beni istemezlerdi seni dışlarlardı. O yüzden istemedim ve o son seninle konuşan erkeği ben ayarladım ve ona onları söylemesini ben istedim" dedi. kafamı kaldıedım "her şey para için miydi yani !" diye sordum ve kız "çok üzgünüm" dedi. Cevimden 5-6 bin lira para çıkardım, "şimdi çok param var, kabul eder mi beni ailen ha söyle" dedim. Baktı ve ağlamaya başladı. "Ailem trafik kazasında öldü, amcalarım mal varlığımızı bölüşğcez diye kavgaya tutuştu mirasımızı çaldılar. Bana da sus payı diye arabamı ve evimizi bırakmışlardı. Geçinemediğimden arabamı sattım. Gün geçtikçe evimi. Şimdi senin o üniverstede kaldığın ev gibi bi evde kalıyorum. Bu doktora gelecek parayıda hastalığımı iyileştirebilcek tek doktor dedikleri içşn birinden borç aldım. Çok pişmanım" dedi. Ona acımıştım. Kafasından tutup göğsüme yasladım, ve fısıldadım... "Seni seviyorum" "bende seni..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessiz Çığlık
De TodoBelli belirsiz bir aşk, sarmaş dolaş umutsuzluk, açık bir kapı, ha tutundum ha tutunucam. Belki de kalmaz mecalim ama denemezsem affedemem kendimi.
