Turuncu

7. BÖLÜM

Ödeyeceğin karşılık .         

Bana asırlar gibi gelen zaman dilimi sonrasında bagaj kapağının açılmasıyla Berke'nin dudaklarının "o" şeklini alması bir olmuştu . Ben içime derin nefesler eşliğinde oksijen yollarken Berke bana şaşkınca bakmaya devam ediyordu .

- Senin ... Ne işin var burada ? diyen Berke'nin sorusunu umursamadan

-  Ah , şuradan çıkmama yardım edecek misin ? diyerek ona elimi uzatmıştım . Ben elimi tutup beni çekmesini beklerken Berke bagaj kapağını tekrar üzerime kapattı . Bu sefer dudaklarımın "o" şeklini alma sırası bendeydi . İnsan neden bu kadar pislik olur ki ! Sadece arabasının bagajına izinsiz bir şekilde binip onun sorduğu soruyu umursamamıştım. Ama o , bu olayı büyüterek beni tekrar buraya hapsetmişti . Aklıma gelen düşünceyle dehşete düşüp bagaj kapağını yumruklamaya başladım . Hem yumrukluyor hem de bağırıyordum .

Allah'ım , ya burada kalırsam .

Ben bagaj kapısını yumruklarken sağ tarafıma doğru savrulmamla arabanın hareket ettiğini anladım . Bu insan (!) beni nereye götürüyordu ?  Ya da ben buradan çıkacakmıydım ?

Arabanın tekrar durmasıyla yumruklarımı daha şiddetli bir şekilde vurdum . Güneşin yüzüme vurmasıyla sırıtmam bir oldu . Berke , bagaj kapısını açmıştı . Tekrar burada kalmamak için zaman kaybetmeden dışarı attım kendimi . Güneşi tekrar görmemle yüzümden atamadığım gülümsemem Berke'nin bana alaylı bakışlarını görmemle silindi . Bagaj kapağına vurmak için yumruk yaptığım ellerimle Berke'ye vururken :

- Seni adi pislik ! Orada oksijensizlikten ölecektim . diyordum . Berke ellerimi tuttuktan sonra :

- Arbamın bagajına binen sendin . diye öfkeyle soluduktan sonra ellerimi bırakıp yürümeye başladı . Bende onun peşinden giderken :

- Hey ! Bekle , nereye gidiyorsun ? diye sordum adımlarımı hızlandırıp kolunu tutmaya çalışırken . Evet , sadece çalışıyordum . Çünkü Berke'nin karşısında onun kolunu tutmam pek birşey farkettirmiyordu . Sonunda durduğunda bana dönüp :

- Senin arabamın bagajına binmek sebebiyle ödeyeceğin karşılık için alışveriş merkezine gidiyorum . diyip tekrar yürümeye başladı . Bende onu takip ederken ödeyeceğin karşılık sözcüklerinin zihnimde yankılanmasına izin verdim .

Alışveriş merkezine girdiğimizde etrafımı saran sıcak ortamın verdiği hazla sırıtarak yürümeye devam ettim . Berke sonunda durduğunda yemek bölümünde olduğumuzu anlamamla kafamın daha çok karışması bir oldu . Ödeyeceğim karşılıkla burasının alakası neydi ?

Berke , bir masaya oturup sipariş verdikten sonra bende ayakta dikilmeyi bırakıp oturmaya karar verdim . Siparişler gelene kadar hiçbir şey konuşmamıştık . Garson gelip siparişleri bıraktıktan sonra Berke :

- Ödeyeceğin karşılık . diyerek yemekleri gösterdi . Ah , Ödeyeceğim karşılık bedavaya yemek yemekmiydi ? Eğer karşılık buysa , her zaman Berke'nin arabasına gizlice binebilirdim .

- Tamam diyip sırıtarak yemekleri kendi önüme çekmiştim . Bu yemekler sadece bana yeteceği için Berke'nin aç kalacağını düşünsemde daha fazla dayanamayıp yemeğe uzandım . Elimi uzatmamla birlikte Berke'nin buna engel olması bir oldu .

- Ödeyeceğin karşılık bunları yemen değil . Bunları ben yiyeceğim . Sense tek lokmasına dokunmayacaksın . diyen Berke'ye şaşkın bir şekilde bakıyordum . Ama bu adaletsizlik ! diye yakınırken kollarımı göğsümde birleştirip oflamaya başladım . Berke iştahla yemekleri yerken ben ona bakıyordum . Böyle durmaktansa konuşmaya karar vererek ona başımdan geçenleri anlattım . O ise bana hiç cevap vermeden yemeğini yemeye devam etti . Sonunda yemeğini yediğinde bana hesabı ödeterek yürümeye başladı .

Cidden gidiyordu . Ona başımdan geçenleri anlatmıştım ama o gidiyordu . Boş durmayıp yüzsüzlük yaparak Berkeyi takip ettim .

- Hey ! Bana yardım etmeyecek misin ? diye bağırarak sormamın karşısında yürümeye ara vermek adına durdu ve bana dönüp :

- Yürü Turuncu . diyerek tekrar yürümeye başladı . Bende ikiletmeden Berke'nin peşinden pıtı pıtı yürüdüm . Acaba nereye gidiyoruz ? gibi soruların yanı sıra aklıma takılan başka sözcükler vardı :

Ödeyeceğin Karşılık .