Sen bir kağıt olsan sevgili...
Ben bir mürekkep kalemi...
Yazardım seni hayatıma mavi...
Bütün renklerle çizerdim
O tertemiz kalbi...
Sen bir tablo olsan sevgili...
Görmezdi fırçam o kara rengi...
Sen bir şiir olsan sevgili...
Bitmezdi o teşbih dizeleri...
Sen bir roman olsan sevgili...
Okuyanlar kıskanırdı seni...
Sen bir hayat olsan...
Sadece ben yaşayabilirdim belki...
