Yemek odasının kapısı kapandı ve karşımda yüzü ve elleri kana bulaşmış 'Y' duruyordu. Konuşmaya başladı.
Y: yemeğin bittiyse artık odana çık.
Gayet sakin konuşmasına rağmen kokutucuydu. Fazla sinirlendirmeden yemek odasından yavaşça çıktım ve merdivenleri çıkıp 'odama' girdim. Odaya girip kendimi yatağa atmam bir oldu. Resmen şoka girmiştim. 'Y' nin psikopat olduğunu anlamıştım zaten...ama bukadarı gerçekten fazlaydı! Bununla nasıl baş edecektim ben? Daha önce onun gibi korkutucu bir hastam olmamıştı...O adam kimdi? 'Y' onu gerçekten öldürmüşmüydü? Neden bıçaklıyordu? Kafamda yine bin soru vardı. Buradan çıkmalıydım! Bu odadan...bu evden...
Kapıma tıktıklama sesi beni düşüncelerimden ayırdı. İçeriye 'Y' girdi. Üzerinde takım elbise vardı. Nedense vücuduna fazlasıyla yakışmıştı...Ne diyorum ben?? Karşımdaki, ölüleri bıçaklayan bir psikopattı! Böyle düşünmemem gerekirdi!
Y: hazırlan.
Y/N: biryere mi gidicez?
Y: yok öylesine hazırlan dedim salak kadın!
Y/N: peki nereye gideceğiz?
Y: soru sormayı bırak! Hazırlan dedim!
Kapıyı çarparak odadan çıktı. Bu neydi şimdi? Nereye gideceğimizi bile söylemedi...benden nasıl hazırlanmamı bekliyor? Kendisi takım elbie giyindiği için bende ona uygun giyinmeye çalıştım. Koyu mavi diz altı, düz, günlük bir elbise seçtim ve saçlarımı at kuyruğuna bağladım. Odadan yavaşça çıktım ve aşağıya indim. Kapının önünde 'Y' dikiliyordu. Yanında yerde kocaman bir çanta vardı. İçinde ne olduğunu çok merak ettim...
Y: neden bu kadar uzun sürdü?
Sesi her zamanki gibi soğuk ve monotondu. Az önce söylediğinin soru olduğu zor anlaşılıyordu. Robot gibiydi.
Y/N: özür dilerim. Ne giymem gerektiğini seçemedim.
Y: özür dilemeyi bırak artık!
Y/N: tamam....
Y: şimdi dışarı çıkacağız. Kaçmaya çalışırsan peşinden koşarım. Bağırırsan bıçaklarım. Anladın mı?
Y/N: a...a...anladım...
'Y' yavaşça kapıyı açtı ve yerde duran kocaman çantayı eline aldı. Çanta gerçekten ağır görünüyoru...hem korkunç hemde kuvvetli bir psikopatın elindeydim resmen. Yapabileceğim hiçbirşey yoktu! Çantayı bir arabanın bagajına koydu ve arabaya bindi bende yanına oturdum. 'Y' ellerini maskesine götürdü...ve maskeyi indirdi! İnanamıyordum! Gerçekten yüzünü görüyordum şu an! Sandığımdan daha yakışıklıydı... ama yüzünde birkaç morluk ve yara vardı. Sanırım birisiyle kavga etmişti. Siyah saçları ve bembeyaz teni muhteşem görünüyordu. Eliyle birkaçkez saçından geçti. Bu adamın psikopat olduğuna inanamıyordum.
Y: ne bakıyorsun öyle salak salak? Erkek mi gömedin hayatında?
Y/N: özür dilerim.
Y: SANA ÖZÜR DİLEMEYİ BIRAK DEMEDİM Mİ BEYİNSİZ KADIN?!?
Elindeki maskeyi biryerlere ffırlattı. Arabanın içinde fazla yer olmadığı için çabucak biryerlere vurdu. Sanırım artık sakinleşmişti.
'Y' arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı. Nereye gidecektik acaba?
5 dakika sonra bir ormanın karşısındaydık. Orman mı? Neden buraya geldik ki?
Y/N: ne yapıcaz burda?
Hiçbirşey demeden arabadan indi ve bagaja koyduğu çantayı çıkardı. Bende arabadan indim ve yavaşça yanına gittim. Elimden sıkıca tutup beni ormana sürükledi. Resmen ormanın ortasına varmıştık artık. 'Y' ortalığa bakıyordu. Sanırım Bir şey arıyordu. Birden bakışı dondu ve belli bir noktaya konsantre olmuştu.
Y: bu taraftan.
Elimi daha çok sıkmaya başladı ve eli artık acımaya başlamıştı.
Y/N: nereye gidiyoruz?
Y: dur. Burası.
Ortalığa baktım. Karşımızda yerde küçük bir çukur vardı. Y çantayı yere bıraktı ve dizlerinin üzerine çöktü.
Y/N: burayı...sen mi kazdın?
'Y' yüzünü bana döndü. Gerçekten yakışıklıydı! Şu an Jonghyun ve diğerlerini tamamen unutmuştum.
Y: evet. Güzel oldu mu?
Güzel mi? Benden çukuru beğenmemi mi beklyordu yoksa? Gözel olmadı dersem yine sinirlenebilirdi...
Y/N: evet...yani bir çukur için iyi olmuş.
Gülümsedi. Küçük bir çocuk gibiydi. Birden bire nasıl böyle değişebildi anlayamadım...
'Y' çantanın fermuarını açtı ve içinden birkaç torba çıkardı. Hepsini tek tek açıp içlerine bakıp tekrar ağızlarını bağladı.. Torbalar siyahtı ve içleride ne olduğunu anlayamıyordum. En küçük torbayı elime aldım ve ağzını açtım. Açmaz olaydım!
Bir çığlıkla torbayı kenara fırlattım. Bu...bu o adamın...kafasıydı!
________________________________________________________
Merhaba arkadaşlar...uzun zamandır birşeyler yüklemediğim için üzgünüm ama geçen iki hafta benim için berbattı ve ondan önceki haftalarda neredeyse aynı geçti... umarım anlayışla karşılarsınız...
ama artık her şey neredeyse yoluna girdi ve yazmaya mutlaka devam edicem
Görüşmek üzere
~Neva