(Küçük bir şiir bırakıyorum...
Hatırı yoktu...
Senin için ağlayan gözlerimin hiç mi hatırı yoktu?
Ya uykusuz geçen gecelerin
Senin için çarpan kalbimin
Hiç mi değeri yoktu?
Ölümü bekleyen hastaya
Çok yaşa demekti
Seni sevmek...
Sen ne zaman bitecek derken ben uzun yıllar sürmesini diledim ...)
"Anne!!! Ninem niye sürekli uyuyor?"
Sehun annesinin eteklerinden tutup bir yandan çekiştiriyordu. Genç kadın aklına gelenin olmaması için dua ediyordu. Oğlunu geride bırakıp koşarak annesinin odasına çıktı. Kapıyı açtıgında eşini annesinin başında ağlarken gördü. Kadın oldugu yere düşerken küçük Sehun neler oldugunu anlamaya çalışıyordu.
"Anne? Baba? Ninemin neyi var? Niye gözlerini açmıyor?"
Kadın Sehunu kollarına çekerken içli içli ağlıyordu. Küçük bir çocuga birinin öldügünü nasıl anlatırdınız? Anlatsanız bile bunu anlaya bilir miydi? Yüreği kaldırabilir miydi?
Nine'nin defin işlemleri hal olurken küçük çocuk yeni arkadaş edindiği yetimhanede ki RiJin'in yanında oynuyordu. RiJin Sehun daki bu durgunluğu farkedince durdu.
"Sehun-ah ne oldu? Niye keyfin yok?"
Sehun omuzlarını düşürüp dudaklarını büzmüş ağlayacak hale gelen gözleri söylenmese bile ölüm hissettigini gösteriyordu. RiJin Sehuna sıkıca sarılıp saçlarını okşamaya başladı.
" Ağla Sehun-ah ... Çok canın yanıyor değil mi? Bugün ağla ama sakın yarın ağlama çünkü sevdiğin kişinin yarın dua ya ihtiyacı olacak tamam mı? Canım arkadaşım"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SARAY HANIMI
Historical Fiction"Çok eski zamanların aşkı efsanevi olurmuş. O zaman ihanet yokmuş. Yaşamak için öldürmek varmış... " "Ama Nine niye burada kestin ki?" Nine aklına gelen hatıralar ile gülümsedi. Çocuklar bu gülümsemeyi normal sanarken aslında içinde bir çok acıyı ba...
