Dream

Great day 39

Update

--great day para kay maine at Alden, nakatulong na sila,nag enjoy pa sila.masaya kasama ang mga bata,nakakpanghinayang lang si kylline,imbes na nagaaral,at ineenjoy ang kabataan, eto s'ya naka kulong sa bahay, dahil sa karamdaman.kinabukasan, dapat nasa clinic si Alden pero nag decide s'ya na, dalawin nalang si lolo sa hospital, tapos mag go grocery ulit habang nasa trabaho pa si maine.hihintayin lang n'ya na mag off s'ya saka nila dadalawin ulit ang apo ni lolo Mario.

Meanwhile, nung nasa hospital pa s'ya,nagkwento s'ya sa matanda, tungkol sakanila kahapon, labis labis ang pasasalamat ng matanda sakanila,kinunan kase nila ni maine ng litrato at video ang mga bata habang masayang kumakain,yung bonding nila, tawanan.kaya labis labis ang tuwa at pasasalamat ng matanda.ngayon lang n'ya nakitang masaya ulit ang apo n'ya.

"Doc,,,hindi ko alam kung anong salita pa gagamitin ko para makapag pasalamat sainyo.maluha luhang sambit ng matanda.

Napangiti naman si alden."tay,,, wala na po kayong dapat sabihin pa,ang Makita lang namin kayong masaya,at naaappreciate n'yo yung tulong namin, okey na po sa'min yun,walang katumbas na salita ang ligayang hatid na nadarama namin dahil nakatulong po kami,sa simpleng paraan tay.wag po kayong mahiya or mag alala.as long as my willing po na tumulong sainyo, tanggapin n'yo lang po ng buong puso.hayaan n'yo po tay,hindi lang po yan ang magagawa namin, aasikasuhin ko po ang referral para pag pag pagpapagamot sa Apo n'yo.ako na po ang hahawak sakanya."nakangiting sambit ni Alden.naiyak na ng tuluyan matanda.napatingin sa taas, nagpasalamat sa panginoon,at dininig narin n'ya sa wakas ang matagal na n'yang idinadalangin na sana may taong may busilak ang puso na tumulong sa apo n'ya.napayakap s'ya ng mahigpit kay doc Alden.

"Maraming maraming salamat doc..."humahagulgol n'yang sabi.hindi narin napigilan ni Alden ang maluha.ramdam n'ya kung gaano kasaya matanda,at ramdam din n'ya kung ano ang pakiramdam ng may natutulungan ka.naaawa kase s'ya at naghihinayang sa bata,matalino,at mukhang mabait tulad ng lolo n'ya,kaya hindi dapat s'ya hinahayaang nasa bahay lang,at hintaying lumala pa ang karamdaman.kaya ngayon din, aasikasuhin na n'ya ang mga kailangan na papeles, para mapaghandaan nilang mabuti,pero habang hinhintay ang approval,sila na muna ang bahala ni maine sa maglolo.willing din kase si maine na tulungan sila,lalo na't kahit isang araw lang n'yang nakasama ang dalagita,parang close na silang dalawa.yun ang observation ni alden kahapon nung magkakasama silang kumakain.

Iniwan n'ya muna ang matanda para ayusin ang dapat ayusin, bago lumabas.tinatawagan s'ya ni maine, Everytime na may oras s'ya para makibalita sa lagay ni lolo,sabi n'ya,so far medyo Okey na s'ya,yung sugat lang n'ya, medyo malaki kase,nakakabahala lang baka pag inuwi sa bahay,maimpeksyon.kaya hindi pa s'ya pinayagan ni doc alden na lumabas, tutal,under his expenses naman si lolo,kaya okey lang, hangga't may bakante sa ward.

Pagkatapos n'ya, diretso sa grocery,then susunduin si maine.

Pagdating nila sa working place ni maine,nasa labas na pala naghihintay.bumaba kaagad si Alden.

"Babe,aga mo?"he asked.

"Saglit palang ako nandito."tugon ni maine while Alden kissing her cheek.

"Let's go!"he said.humawak naman kaagad si maine sa braso maine ng I offer n'ya ito to hold on.pagdating nila sa bahay ng matanda, nadatnan nila ang mga kaibigan ni kylline, sinalubong sila kaagad, para tulungan sanga bit bit na groceries.

"Wow!!! kuya dami nyan ha!!?"wika ng mga binAtilyo.

"Syempre! dinagdagan ko na, alam ko naman na malakas kayong kumain eh,,"biro ni Alden.

"Ay grabe naman si kuya,hindi naman masyado."depensa nila.

"Oh ano? Kamusta pasyente natin?"nakangiting tanong ni alden sakanila.