KAFANA GÖRE TAKIL...😜

BENİMLE HAYAL ET 4 DEVAM'I

Beni kendi evine getirdi. Bu çocukken beni sevmeyen ama şimdi beni kurtaran adam aynı adam mı?

-İndir beni.
-Yürüyebilicek misin?
-Sanane.
-Kooltuğa yatırıyım en azından.
-Hayır.
-Peki.

Dedi ve bıraktı beni biraz toparlamıştım ve bu yüzden yürüyebiliyordum. Kızaran bileklerimi görünce hemen yanıma krem alıp geldi. Kremi bileğime sürerken acısından dudağımı ısırıyordum. Patlamış dudağımı ısırıyordum hemde. Çok acımıştı. Ben bu sefer dudağımı ısırmak yerinw yumruklarımı sıktım. Kremi kaldır ve sonra yanıma elinde bir tepsiyle geldi. Su içmeye çok ihtiyacım vardı. Çorba umrumda bile değilde. Sadece su istiyordum. Kendi elleriyle beni yedirirken ben ise ona hiç bakmıyor etrafı inceliyordum.

-Nal bollae?(Bana bakıcak mısın?)
-Hayır.
-Neden?
-Sen korece ne zaman öğrendin?
-Sen koreyi sevmiyor musun? Bu yüzden korece konuşmayı öğrenmek istemiyor musun? İşte ben de arada seninle korece konuşmak isterim. O yüzden öğrendim.
-Nefret ediyorum senden.
-O yüzden mi beni görünce gözlerin doluyor Azra?
-Gözüme soğan kaçıyor.
-Her zaman soğan mı doğruyorsun?
-Ay sanane. Tamam kurtardın beni sağol. Ama bu kadar soru sorma aaaa. Zaten acıdan zorla konuşuyorum.
-Nereye?
-Eve.
-Annenin ben de olduğundan haberi var. Buraya geliyorlar.
-Neden söylüyorsun?
-Sen eve gitmiycektin demek.
-Evet gitmiycektim.
-Yine sana ait olan kendi yaptığın özel yerine mi gidicektin? Sonra kendine zarar verip geri dönücektin değil mi?
-Uf sanane be sanane.
-Kurtarmaya bilirdim seni.
-Evet o konuya gelirsek, beni neden kurtardın?
-Çünkü...
-Evet çünkü...
-Kapı çaldı.
-Kapı çaldığı için mi kurtardın? Sonra cevap vericeksin. Benden kaçışın yok. Otur ben açarım kapıyı.

"Asıl senin benden kaçışın yok" diye mırıldandı. Duymadım sanıyor gerizekâlı.

-Anne! Baba!

Diyerek atladım boyunlarına. Sonra biraz oturduk. O gerizekâlının anne babası da geldi hatta. Sonradan kalktık eve gittik zaten. Çocukluk aşkım beni kurtardı. Bu beni çok şaşırttı. Ama ayrı zamanda çok mutlu etti. Onun evine ilk defa gidiyordum.

Bir gün aradan konuşmayalı 3 yıl geçmiş ve bu 3 yılın ardından yanıma gelip benimle konuşmak istediğini söyledi.

-Ne konuşucaz?
-Bak ben yanlış yaptığımı düşündüm.
-Ne yanlışı?
-Senin beni vdiğini öğrendiğimde çok kızmıştım.
-Eeee...
-Özür dilerim.
-Tamam.
-Affettin mi?
-Hıhı.😢
-Neden ağlıyorsun?

Diye sordu göz yaşlarımı narin parmaklarıyla silerek sarıldı bana. Ama ben ne yaptım biliyor musunuz? İttim onu. Yılardır beni seviyor umuduyla yaşadığım adamı ittim ben. Gelmiş özür diliyor. Asıl özür dilemesi gereken benim. Ona sarılmaya hasreti yaşayan bern şimdi gelmiş bana sarılırken onu ittim.

-Özür dilerim.

Dedim ve onu iterek gittim.

Kalbi mi çok kırmıştı. Ben onu sevmekden başka hiç bir şey yapmadım. Ne için kızmıştı bana? Onu sevdiğim için mi? Ama o kadar kolay onarılmaz benim kalbim. Keşke zamanın da gelseydi yanıma.