Still addicted to you (manxman)

7.

"Dat was het dan, jongens en meisjes! Het was voor mij een eer om aan jullie les te mogen geven de afgelopen anderhalf jaar." Zo eindigde hij die dag elke les bij elke klas.

Maar na zijn allerlaatste les sluit hij de sporthal af, neemt zijn sporttas en loopt richting het kantoor van de directeur. Jackson klopt op de deur maar krijgt geen antwoord. Misschien is de directeur even bezig of niet aanwezig? Hoe dan ook, hij besluit niet langer te treuzelen en legt de sleutel van de sporthal in de kleine brievenbus in de deur.

Dan gaat hij verder naar de leraarskamer. Maar wanneer hij binnenkomt ziet hij dat heel het lokaal leeg is. Verbaasd draait hij zich om. Nu hij erover nadenkt, hij is niemand op de gang tegengekomen. Geen leerkracht, geen leerling, geen poetspersoneel. Niemand.

Nog steeds fronsend loopt hij naar de speelplaats. Hij moet die oversteken om tot de fietsenstalling voor de leraren te geraken. Hij duwt de dubbele deur naar de speelplaats open en zijn hart maakt een sprongetje.

Want zodra hij een voet de speelplaats zet, schreeuwt een hele bende: "DAG MENEER FORBES! U WAS GEWELDIG!"

Boven de hoofden van de leerlingen handen zelfgemaakte spandoeken en de leerkrachten klappen luid in hun handen. Hij kijkt even rond en ziet de andere LO-leerkrachten, de wiskundeleraren, de wetenschapsleraren en de taalleraren. Ook het poetspersoneel is er.

De leerlingen van het eerste jaar, tweede jaar, derde, vierde; noem maar op! Kortom: heel de school staat voor hem op de speelplaats. Hij krijgt tranen in zijn ogen en net wanneer hij denkt dat het niet beter kan, loopt de hele leerlingenstroom op hem af en wordt hij bedolven onder de knuffels.

Here Jezus, wat een school!

Ondertussen sluit Lucas de deur van het klaslokaal. Hij wil net naar de leraarskamer gaan als er geluid komt uit een van de kluisjes. Met opgeheven wenkbrauw zet hij een stapje dichterbij.

Dan klinkt het opnieuw. Gebons langs de binnenkant van het kluisje. Leerlingen in de gang blijven staan. Zij hebben het geluid ook gehoord.

"Hallo?", vraagt hij. Het gebons wordt harder en rammelt aan het slot. Fuck, hij heeft geen code!

Gelukkig komt op dat moment de conciërge langs. "Meneer, zou ik alstublieft de sleutel van de kneusjes mogen!" De conciërge knikt en overhandigt hem een bos sleutels. Na wat gezoek vindt hij de juiste sleutel en opent het kluisje. Iedereen houdt zijn adem in wanneer het deurtje opengaat.

Kobe stapt eruit. Meteen hapt hij naar adem en begint te hoesten. Hij valt bijna om en Lucas grijpt zijn arm om hem overeind te houden. De conciërge heeft een flesje water van een leerlinge gekregen en sprenkelt nu wat druppeltjes op het gezicht van de jongen.

Lucas draait zich om naar de leerlingen die in de gang zijn blijven staan. "Hier valt niets te zien. Hop, allemaal naar buiten. Moeten jullie niet naar huis?" Na wat gestommel en ontevreden gemompel verdwijnen de leerlingen door de deur naar de speelplaats. Lucas draait zich weer om naar Kobe.

"Gaat het weer een beetje?" Kobe knikt en neemt dankbaar het flesje van de conciërge aan. Hij drinkt met grote teugen en ademt nogal hevig. Na een minuutje of vijf gaat het beter.

Lucas bedankt de conciërge en geeft hem zijn sleutels terug. Die loopt daar naar het conciergehok en laat hen alleen achter op de gang.

"Kom even naar binnen, dan wachten we tot de school leeg is. Ben je met de fiets?" Hij opent het klaslokaal weer en houdt de deur open voor Kobe. Lucas gaat ook naar binnen en sluit de deur achter zich.

"Nee, met de tram." Hij kijkt even op zijn horloge en vloekt dan. Dan kijkt hij geschrokken op. "Sorry meneer, ik ben gewoon wat kwaad omdat ik de tram heb gemist. Nu moet ik weer veertig minuten wachten tot de volgende komt."

Lucas knikt begrijpelijk en glimlacht. "Dat is geen probleem. Ik breng je anders wel met de auto, dat gaat een stuk sneller." De vriendelijkheid en de stem van meneer Lye stellen Kobe op zijn gemak en hij begint te praten.

"Het was Bas. Bas en zijn vrienden." Lucas kruist zijn armen en vraagt voorzichtig: "En hoe heetten die vrienden?" Hij weet uit ervaring dat leerlingen elkaar niet graag verlinken. Maar Kobe schijnt er geen probleem mee te hebben.

Comment/like/share/follow