İnsan'ları üzerken, kırarken düşündügünüzden daha fazla düşünmeniz gerektigini düşündünüz mü hiç.
Ya haksızlık ediyorsanız.Ya suçladıgınız her şey aslında kocaman bir siyahsa.Pişman olmak hoşunuza mı gidiyor,peki ya üzmek kırmak.Hoşunuza gidiyor mu?
Hoşça kal demenin onlarca yolu var.En kırıcı olanlardan birini seçmekte bir seçenek tabi ki.İnanıyoruz ki devran dönecek.Sıra gelecek.Üzdügünüz kadar üzüleceksiniz.Yaşattıgınızı yaşayacaksınız.Hemde hakettiginiz gibi.Hatta belki de çok daha fazlasını yaşayacaksınız.Belkide yaşattıgınız kötü günlerden çok daha kötüsü sizleri bekliyordur.Hazır mısınız buna.Kendinizden nefret edersiniz belki.
Hiçbir hayalim tabiyatıma uygun degil.Kendime bile aykırı insanım ben.Başına buyruk,dikbaşlı ama bir o kadarda uyumlu ve uysalımdırda.Çünkü ben yaşayacağım bu Hayatı hemde Kendim için.Kimin hakkı var Annemin onca acıyla Dünya'ya getirdigi Benim hayatımı mafetmeye.Beni üzmeye,kırmaya.Kendi kararlarını dayatmasına ve yaptırımlar uygulamasına.Hiç kimsenin.
Senin buna hakkın yok.Çünkü Bu hayat benim ve sen eğer istersen sonsuza kadar benim hayatımda sonsuza kadar misafir olabilirsin.Beni kabullenirsen eger herikimiz de kendimiz iken biz olup mutlu olabiliriz.Bence bu çokta zor degil.Aksine çok kolay.Yıllar geçer tek nefeste.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zeliha KÜÇÜK - Kelimeler Ve Katil
RomanceHenüz beni anlatacak çıglıgı atmadım. Cigerlerim henüz kan gibi gül kusmadı avuçlarıma. Herşeyi geride bırakıcam ama önce kendime ayna da sıkı bi tokat atıcam. Sonra çıkıcam o kapıdan ve seni orada bırakıcam. Bi çığlık atıcam ve yıkıcam dört yanı. B...