U-Prince 2: Kim SeokJin ✔️

11 ~ Little boy.

Uzun bir aradan sonra ilk defa bir pazarım çok güzel geçiyor. Tamam çokta güzel değil, çünkü yazmam gereken kötü bir olay var.

U-Prince'lerden birisi hastaymış ve ameliyat olmuş. Ameliyat sonucu, komadaymış. Bütün okul bu haberle çalkanıyordu. Ben de çocuk için güzel bir haber yazmaya karar verdim.
(Kim olduğunu bilen lütfen yazmasın.)

Ah tabii bir de gazeteye geri alındığımı söyleyebilirim.

Hatta bugün dönüşüm şerefine bir de Jaebum ile röportaj yapacağım. Sonuçta bizim bölümün U-Prince'i kendisi.

Laptopumu, kahvemi ve diğer araç gereçlerimi alıp bahçeye çıktım. Hava artık hafiften soğumuştu. Yine de ferahlatıcı bir hava vardı. Çardağa geçip laptopu açtım. Gözüm havuza kaydı. İlk defa burada oturduğumda, o yüzüyordu.

Üç gündür onu görmemenin verdiği bir burukluk vardı içimde. Hatta büyük bir çukur. O gün kavga ettikten sonra onunla hiç karşılaşmadım. Eve geliyordu ama çok erken çıkıyordu ve gelir gelmez odasına gidiyordu.

Jaebum'un birkaç kez onunla tartıştığını duydum, odasından çıkmasını söylüyordu.

İtiraf etmesi çok güç ama onu özledim. Yani aramızda bir şey yoktu ama...

Garip hisleri başımdan atıp habere odaklandım.

Ben bitirmek üzereyken Jaebum'da bahçeye girdi. Elindeki koca sepeti masaya bırakıp bana göz kırptı "Muhabirime bir hediye!"

Sepete gülümseyerek baktım.

"Teşekkürler!"

O hemen karşıma geçerken ben de hazırladığım soruları açtım. Yuna'dan aldığım kamerayı çıkarıp ilk olarak güzel bir fotoğrafını çektim.

Bütün sorularımı olgunlukla ve neşeyle cevapladı.

"Çok eğlendim." dedim laptopu kapatırken. Çok komikti.

"Ben de öyle!" dedi ve telefonunu çıkardı "Hadi bir selfie yapalım."

Beni tutup yerimden kaldırdı. Birlikte havuzun kenarına gidip gülümseyerek fotoğraf çekindik. Hatta kendimizi o kadar kaptırdık ki bir ara saçma sapan pozlar bile verdik.

Ama neşemi bozan şey SeokJin'i hemen mutfağın çıkışının önünde görmem oldu.

Tam olarak neşem kaçtı denemezdi. Çok heyecanlanmak, neşe kaçmasına girer mi?

"Vampir sonunda odadan çıktı!" Jaebum gülerek benim omzuma kendi omzuyla vurdu.

SeokJin birkaç gün öncesine göre kötü görünüyordu. Geniş omuzları biraz çöküktü, saçları karışmıştı ve üstünde bir kot ve hoodie vardı. Bu sadeliğe rağmen harika görünüyordu.

Tüm bunlara rağmen insan gözünü alamıyordu.

"Ben markete gidiyorum," dedi Jaebum'a doğru. Gözünü benden kaçırıyordu.

"Neden?"

SeokJin ona ters bir bakış attı. Sanırım bu, bana karışma, bakışıydı.

"İşim var." dedi ve dönüp gitti. Jaebum ile arkasından boş boş baktık.

"Bu aralar çok kötü, bu son olayların onu bu kadar etkileyeceğini bilmiyordum," Jaebum omuz silkip bana döndü "Affet demiyorum ama en azından onunla konuşsan olmaz mı?"

Bir şey demeden havuza dönüp, gözümü oraya diktim.

"Sadece... O röportaj olayı Jin'in en hassas noktası. Kendi ailesini yıktı ve işte bilirsin... Onu savunmuyorum tabii ki. Ama sadece birkaç kelime söyle-"