Hani bazen anlamsız gelir her şey. Koca evrende hiç bir şey mutlu edemez seni.Uçuşan kuşlara bile kızarsın,küsersin hayata.Gülümsemek nedir hatırlamazsın,unutursun var olan gamzenin yerini. Koca bir boşluğun içinde debelenip durursun. Ne o koca boşluktan çıkmaya gücün yeter ne de canın ister.Biri gelsin seni çıkarsın istersin.Sen beni o koca boşluğumda buldun. Sanki son nefeslerimi verirken bana suni teneffüs yapmışsın gibi bir histi bu. Ölmek üzereymişim ve sen bana nefes olmuşsun gibi bir his...Şimdi öyle güzel gülmen yetiyor,kuşlara da kızmıyorum artık.Baksana ne de güzel kanat çırpıyorlar.Her şey anlam buluyor gözümde. Neden sırf yanımdan geçtin diye mutluyum ki?Hem gamzem de büyüdü sanki, iyice derinleşti kalbimdeki yerin gibi. Bunun adı ne? Aşk bu mu? Eğer aşk buysa ben hep âşık kalmalıyım.Lakin yalnızca sana. Sevdan bana çok yakıştı.
----------------
Merhabalar ben Gülümser. Zaman zaman yazdığım, içimi döktüğüm satırları sizlerle paylaşmak istedim.Umarım memnun kalırsınız. Desteklerinizi bekliyor ve köşeme çekiliyorum :)
