[Larry] คนขี้หึง 2018 (END)

125 6 11
                                    




ผมเดินอยู่บนเส้นทางอันคุ้นเคย อีกไม่กี่นาที ผมก็จะได้เอนกายลงบนเตียงนุ่มๆ ใช้ชีวิตแบบสโลว์ไลฟ์ภายใต้รัตติกาล หลังจากที่วุ่นวายกับการเข้าสตูดิโอเพื่อทำอัลบั้มเดี่ยวมาทั้งวัน


ผมผิวปากอย่างอารมณ์ดี ขณะมือแตะคีย์การ์ดเปิดประตูคอนโด แสงไฟนีออนฉายให้เห็นบรรยากาศในห้องรับแขกที่แสนจะชินตา ทว่าวันนี้กลับมีอะไรแปลกไป เมื่อร่างสูงของ แฮร์รี่ สไตล์ส กำลังนั่งอยู่บนโซฟาตัวยาว


"อ้าว! กลับจากญี่ปุ่นตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วนี่ทำไมไม่เปิดไฟล่ะ"

นัยน์ตาสีมรกตช้อนขึ้นมองที่ผม ซึ่งเป็นช่วงเวลาก่อนที่ผมกำลังแขวนกระเป๋าสะพายข้าง ตามด้วยการปลดเสื้อคลุมตัวนอกออก เหลือเพียงเสื้อยืดสีดำยี่ห้อดัง


แต่แล้ว... แฮร์รี่ยังคงนั่งนิ่งไม่ตอบคำถาม ซึ่งผมไม่รู้เลยว่า ที่จริงแล้วเขาตั้งใจมารอชำระความบางเรื่อง ไม่ใช่มาหาเพียงเพราะคิดถึงตามประสาคนรักเช่นก่อนหน้า


ผมตัดสินใจหยิบน้ำแร่แช่เย็นมาสองขวด หลังจากที่เห็นบนโต๊ะกระจกมีเพียงถุงกระดาษใบใหญ่ตรงหน้า แฮร์รี่อาจจะเพิ่งมาถึงล่ะมั้ง และเขาคงยังเหนื่อยจากการเดินทาง

"อ๊ะนี่!"

ผมโยนขวดน้ำให้แฮร์รี่เหมือนทุกครั้ง ซึ่งอีกฝ่ายใช้มือเดียวรับขวดได้อย่างแม่นยำ ก่อนจะวางมันลงบนโต๊ะ ตรงข้ามกับผมที่จัดการเปิดของตัวเองดื่มทันที


"เป็นอะไรหรือเปล่า?"ผมหรี่ตามองอีกฝ่าย


ผมว่าแฮร์รี่ดูเงียบผิดปกติแล้วล่ะ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาปราศจากรอยยิ้มอบอุ่น แถมอัญมณีมรกตล้ำค่าที่มองสบกันดูมีความจริงจัง

[Fic 1D :: All Louis ] No Control เพียงลูอิสคนนี้...น่ารักเป็นพิเศษ Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora