Evden çıktım ve gezmeye basladim , annemin ihtiyaclarini aldim . Parka ugradim cevreyi ,insanlari izledim . Aslinda hic fena degildi . Tamam alistigim gibi degildi hic bisey ama alisabilirdim . Bir iki teyzeyle sohbet ettim yarin gidecegim okulun onunden gectim . Hersey gayet iyiydi . Mutlu olmustum . Ama teyzelerin dedigine gore kiyafetlerime dikkat etmem gerekicek sanirim :) Hava kararmak üzereydi iphone min sesiyle daldigim hayallerden uzaklastim ve annemin aradigini gordum .
"Geliyoruuum anneegg " diye gulerken telefonu kapattim . Burayi sevmistim . Eve donme zamani , evin oralara yaklasmis yuruyordum . Karsimda benim yaslarimda 3 -4 tane erkegi gorunce korktum . Cevremi sarmislardi onumdeki cocuk dikkatlice beni inceliyordu .
Bana yiycekmis gibi bakmasi korkutsada ,
"Napıyosunuz yaa ? Cekilin onumden ! "
diye bagirdim . Benden bu hareketi beklemedigi gozlerinden anlasilsada tekrar kendine gelip oyle donuk bi sekilde buz gibi bakmaya basladi . Yuzunde en ufak bir ifade yoktu . Sinirlendim . Napiyorlardi boyle . Tekrar bagirmak icin agzimi acicaktim ki
"Bu saate buralarda böyle dolasma , kurt kapar ;) " derken yuzundeki sırıtmadan keyif aldigini anlamistim . Aslinda gozlerine biraz daha baksam o an kendimi kaybedebilirdim kusursuz gorunuyordu . Nefes kesen bi kokusu siyah saclari , gozleri ... Ne diyorum ben yaa . Bunlara dalmisken adini bile bilmedigim o cocuk arkadaslariyla beraber gitmisti . Sinirlenerek arkdasindan kendi kendime soylendim ama duymadi tabi ki .
-
Okul icin erken kalkmistim . Formam hazirdi, giydigimde yakistigini dusundum . Aslinda kizlari catlatacak bi guzelligim vardi ve giydigim hersey yakisirdi bana . Saclarimi duzlestirdim , beyaz converse mi giydim ve cantami alarak ciktim annemle babam erkenden gitmisti . Babam mudurun yanina ugramami soylemisti . Evden ciktim . Okulu bulmam zor olmadi . Mudurun odasina girdim veee
Olamaz . Gozlerime inanamiyorum !
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Hayat
RomanceBabamın iflası üzerine evimizi arabamızı herseyimizi satıp İzmir'e taşınıyorduk . Biz yarın sadece bu şehri değil paramızı , gücümüzü , saygınlığımızı , dostlarımızı terkediyorduk . En ağırıda arkamda beni seven kime kalmamış olmasıydı . Tıp kı anne...
