İdil'le birlikte bahceye indik ve İdik hemen konusmaya basladi .
" Bak Hande , Onur bu okulun sahibi gibi bisey yani okulda bi cetesi var ve ona kimse karisamaz o cidden kötü biri yasal olmayan işler yaptığını bile duyduk ondan uzak durmalısın o eski sevgililerine bile eziyet eden biri yani kızsın falan dinlemez "
İdil böyle anlatırken Onur tam karşımda beni izliyordu yanında iki üç arkadaşı vardı . Korkuyordum evet ! ama bunu asla belli etmeyecktim , gözlerim dolmuştu hayır bu okulda daha fazla kalamazdım , İdil'e birsey söylemeden kalktım ve cantamı alarak okuldan çıktım . Eve gidip uyuyacaktim ve bi daha asla bu okuka gelmeydcektim ! Ara sokaga girdiğimde onun sesini duydum .
" Bekle bakalım sürtük "
Korkudan bayılabilirdim evet gercekten cok sinirliydi İdil'in anlattıklarindan sonra daha da korkmaya baslamistim .
Bana dogru yururken kacacak yerimin olmadigini fark ettim .
Bana dogru yuruyen Onur giderek yaklasiyordu ve ben sadece gelmesini bekliyordum . Yaklasti,yaklasti,yaklasti ...
Sonra sinirle beni duvara itip iki kolunu duvara yaslasi . Burnu burnuma degiyordu . Nefesi nefesimi kesiyordu . O .. o cokk yakisikliydi
vucudunu vucuduma yaklastirince sertligini hissettim ve agliyordum . Korkudan kucuk bir kiz cocugu gibi agliyordum . Sonra iki eliyle kafami arasina alip ;
"Aglama . "
dedi . Daha cok agladim o da sinirlenerek ;
"Sana ağlama dedim kes şunu . Dayanamıyorum aglama ! "
Susmaya calistim ve o sanki cocugunu severmis gibi bi sevkatle beni omzuna yasladi şevkatle okşadı beni napmaya calistiginı anlamaya calisiyordum . O deli gibi davranıyordu . Sana dayanamıyorun ne demekti . Sonra benden uzaklaştı ve o soguk sesiyle ;
"Akşam seninle bir yere gidicez , simdi git hazirlane saat 8 de hazir ol "
" Olmaz "
diyebildim sadece aglamakli sesimle .
" Sana sormadım ! Gidicez dedim "
diye kükredi . Kafamı salladım ve hızla koşmaya başladım . Bu çocuk napıyordu bana böyle ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Hayat
RomanceBabamın iflası üzerine evimizi arabamızı herseyimizi satıp İzmir'e taşınıyorduk . Biz yarın sadece bu şehri değil paramızı , gücümüzü , saygınlığımızı , dostlarımızı terkediyorduk . En ağırıda arkamda beni seven kime kalmamış olmasıydı . Tıp kı anne...