Geçmiş Çok Uzakta

Geçmiş Çok Uzakta 1. Bölum

Mehabalar SDTT Ailesi umarım beğenirsiniz sizler için yazıyoruz hadi başlayalım #EsraP.

         Yeni yaza girmiştik. London'an New York'a ailemin yanına gidiyordum. Hava yağmurluydu mutlu değildim camdan dışarı bakarak düşünüyordum yüzümde ufacık bir duygu bile yoktu. Hatta içimde hüzünlü gibiydim yanımda oturan kız 2 saat önce inmişti. Ben galiba ailevi sorunları olan biriydim bilemiyorum. Ailemin beni istemediklerini düşünüyorum beni London'a yatılı okula göndermişlerdi. Her gün arıyorlardı ama yalancıktan olduğu çok belliydi. Sessiz sakin bir kızdım bu yaza kadar... Şimdi tatlı intikamlar vakti. Bu yaz yeni bir başlangıç yapıyorum. Geçmişi arkamda bıraktım benim için Geçmiş Çok Uzaklarda ... Neyse sonuç olarak yaza girdik ve bu yaz benim yazım olucak tatlı intikamların yazı ! 

        Ben Marabella Marebella Bennet  ama herkes bana Marabel der bende saten Marabella denmesinden nefret ederim. 18 yaşımdayım 2 ay sonra 19 olucam bu yaza kadar içine kapalı sessiz sakin kim ne derse tamam diyen bir kızdım ama artık o öldü onu bu kış öldürdüm artık her oyun benim kurallarıma göre oynanıcak intikam vakti bu yaz gerçekten güzel olucak geçmişte kim önüme çıktıysa dersini alıcak o kızdan bir canavar yaratıcam. 

Uçak hava alanına inmeye başladı  verilen pamukları kulaklarıma yerleştirdim çünkü çok fazla basınç oluyordu sonrada benim kulaklarım tıkanıyordu uçağa ilk binişim değildi bir çok kez binmiştim artık tecrübeliydim. İndikten sonra valizimi aldım ve çevreme bakındım ailemden kimse yoktu bahanelerini biliyordum ''çalışıyoruz'' ah ne kadarda bayık sadece bir yarım saat ayıramadılar kızlarına varlıklı bir ailedenim şöförümüz beni hemen görmüş ve ''Hoşgeldiniz'' diyerek valizlerimi alimden amıştı bişi demeden yüzümde yalan bir gülümseme oluşturdum. Arabanın kapısını açtı ve 15 dakikalık bir süreden sonra o koskoca eve gelmiştik. Kocaman bir evde sadece 3 kişiydi e tabi birde çalışanlar. Odama gittim masamın üstünde bir hediye kutusu ve bir not vardı. Annemle babamdan hep aynı şeyi yaparlardı hep istediği bişiyi alırlardı ama umrumda olmazdı onları görmeyi yelerdim. Notta ''Sevgili kızımız Marabel seni karşılayamadığımız için affet ama önemli bir toplantımız var umarım bizi affedersin Annen ve Babam ♥ '' Ne kadar bayık o sırada telefonum çaldı.

Arayan annemdi telefonu açtım annem dire söze daldı ; '' Hoşgeldin tatlım nasılsın ? bu akşam babanla birlikte çok önemli olan bir toplantı için Lüksemburga uçucaz bizi affet'' ''Şey, tamam... ''  diyemeden kapattı yüzüme telefonu. İçimde fırtınaların kopmasına neden olmuştu.

Ailem bana bir darbe daha vurmuştu ama bunları tek tek ödeyecekti bazen acı bazende tatlı şekilde...