Uzandım tüm benliğimle sıcak,çuhanın üzerine
Kimsesi olmayan, ne düz ne de parçalıydım ben!
Dokunmanın yasak olduğu,
Dokunanın bir değil iki kez yandığıydım..
Fil dişi sopaya 'DOKUN' diye yalvaran!
Siyah 8'in hikayesi gibi aynı...
Zamanlar boyudur sırasını bekleyen,
Ve bulmak için yerini,o temâsı muhtaç..
Yan durmayı sevmem pek, sonsuzluk geliyor aklıma sürekli.
Siyahımdaysa bilinmezliğin enfes lezzeti..
Ama yalnızdım işte,
Kimseye de ait değildim üstelik.
Herkesin dokunmaya korktuğu,
Hatta zalim bir sopanın ilgisine muhtaç...
Kalabalığın kötü çocuğu,
Zifir rengi kalbinde aydınlığı saklayan.
En çok bekleyen, en çok özleyen,
Vakit geldiğinde,kimsesi yokken paylaşılamayan!
Dokunmanın yasak olduğu,
Dokunanın bir değil iki kez yandığıydım ben,
Herkes gittiğinde kıymete binen.
Aydınlıkları zifirden kalbine gömen,
En sonunda tüm hikayeyi yutan!
Siyah 8 gibiydi hayatım,
Kimsesi olmayan,
Hiç sevilmeyen...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Arsız'ın Notları
PoetryYaramaz ve arsız tarafımın, duygusal yanımla yaşadığı muazzam çelişkinin sonuçlarını bende çok merak ediyorum...
