1) KANSER

51 4 0
                                    


Kitabıma Hoşgeldiniz🙅

...........................................................

"Aryaaaaaa"
"Nevar anne ya ben bu okula hergün gitmek zorundamıyım ya offf."
"Ah benim unutkan kızım, bugün randevun varya doktora gideceksin."
"Anne ben iyiyim boşuna aldın o randevuyu ,ben uyucam çok yorgunum."
"Kızım bende bunu diyorum, sürekli yorgunsun bi doktora göründe içim rahatlasın."
"Tamam anne ya çıkta hazırlanayım, için rahatlasın giderim ben."
"Anneye sinirli sinirli bakma ,hemen üstünü giy aşağı in kahvaltıya."
"Tamam anne "
Deyip banyoya girdim dişlerimi fırçalayıp omuzlarımda olan saçlarımı düzleştirdim.Saat 8'e geliyordu buda Yiğit'in evden çıkma saati demekti hızla cama koştum ama arabası kapıda yoktu .Onu görmeden bir güne başlayacaktım.Kesin kötü bir gün olacak diye oflarken annem içeriye girdi.
"Allahım neydi günahımda bana böyle uyuşuk bir kız evladı nasip ettin.Arya! sen hala hazır diilmisin çabuk giyin ve in aşağı."deyip kapıyı kapattı .Bense hala Yiğit'i görememenin mutsuzluğunu yaşıyordum.Hızlıca hazırlanıp aşağı indim. Herkese günaydın dedikten sonra yemek yemeye başladım.
"Arya kızım iyimisin ?Hastaymışsın anne söyledi neyin var?"
"Birşeyim yok baba ya annem abartıyor."
"Bencede bişeyi yok baba baksana kızın maşallah domuz gibi."masanın altından ayağına sertçe vurdum.Tabi hemen bağırdı Aras bey
"Baba siz bu kızı çok şımarttınız çokkk."
"Abi bi sus artık yemek yiyeceğim."
"Ye ye şişkosun zaten,aslında benim maaşı senin göbeğine bağlasak hep senin göbeğine gidiyor paralarım."
"Sensin şişko"
"Güzelim benim kilom, 1.90 olan boyuma göre gayet iyi, kıskanma bence senin gibi tıfıl ve şişko değilim."
"Ben mi seni kıskanıcam hahayy eşek suratlı."
"Arya abinle düzgün konuş, sende kardeşine inadına kilosuyla ilgili şaka yapma Aras. Bana cevap vermeden yemeğinizi yiyin."
"Arya şaka falan ama sen diyetmisin?çok zayıfladın."
"Ben zaten zayıftım abi "
"Yok yok zayıfladın sen."
"Evet 3 kilo vermişim. Ama diyet yapmıyorum,iştahım yok sadece."
"Öyle olsun diyet yapma zayıfsın sen ben şakasına diyorum biliyosun demi."
"Biliyorum abi."deyip yemeğime devam ettim.Yemeğimi bitirip annemlerle vedalaşıp evden çıktım.
"Aryaaa"
"Nevar"
"Cık cık cık abiye nevar denmez."
"Efendim abicim"
"Ha şöyle yola gel"
"Seni hastaneye bırakıcam hadi atla."
" Hiç hayır diyemicem ayakta uyuyorum zaten ." radyodan sıla/ saki yi açıp dışarıyı izlemeye başladım.Hiç konuşmadan yola devam ettik 20 dakika sonra hastaneye varmıştık.Abimle vedalaşıp randevu saatimi beklemeye başladım .Benimle gelmeyi teklif etmişti ama bu önemsiz kontrol için gelipte işe geç kalmasına hiç gerek yoktu hastaları onu bekler.Aras diş hekimiydi ve Yiğit'te kalp cerahıydı hem bu kadar zeki olup hemde bu kadar yakışıklı olnurmu ah Yiğit ah.....

Ben düşüncelere dalmışken adımı duymamla ayağı kalkıp odaya girdim.Karşımda 30'lu yaşlarda bir bayan vardı.
"Hoşgeldiniz"
"Hoşbuldum."
" Bana şikayetlerinizden bahsedermisiniz?" Son zamanlardaki halsizliğimimden iştahsızlığımdan ve bikaç kilo verdiğimden bahsettim.Bana birkaç soru sordu sonra tetkik için biyopsi ve bikaç test yapılması gerektiğini anlattı.Yarına biyopsi için randevu aldım

26 saat sonra

Doktor hanım elindeki tahlili inceliyordu bense ilaçlarımı yazmasını bekliyorsum.Bir an önce hastanenin bu sıkıcı ortamından kurtulmalıydım.
"Arya hanım yanınızda kimse varmı tek mi geldiniz?"
"Evet tek geldim .Bir sorun mu var?"
"Malesef akciğer kanserisiniz ama daha ilk evrelerdesiniz erken teşhis olduğu için sanşlısınız." Doktor konuşurken kelimeler artık cızırtı gibi geliyordu kanserdim ben nasıl zor bir hastalık olduğunu biliyorum. Babannemide kanserden kaybetmiştik.
"Kanserim yani ben"
"Evet ama daha ilk evresindesiniz kanser yayılma yapmamış. Üzülmeyin hemen tedaviye başlayacağız."
Doktor tedaviyi anlatırken bense ölürsem kaybediceklerimi düşünmeye başladım.Ailemi ,Yiğit'i,arkadaşlarımı kaybetmek istemiyorum.
"Kusura bakmayın benim gitmem lazım bu olayı sindirmem lazım ,tekrar gelicem iyi günler."
Deyip kapıyı çarpıp ordan ayrıldım.
Ya ölürsem Yiğit onu sevdiğimi öğrenmeden ölmek istemiyorum. Kansermişim bu zamana kadar tek bir derdim vardı oda dert olmaktan çok mutluluk veriyordu dert dememin sebebi ise beni kardeşi gibi gören sevdiğim adam o kadar iyi kalpliki onu öyle çok seviyorumki onun, abim gibi davranması bile yetiyor.Beni öyle güzel sahipleniyorki ben onu hiç abim gibi görmedim.Hep sevdim ama söyleyemedim.Artık ne olursa olsun Yiğit onu sevdiğimi bilmeli. Kanserim belkide ölücem onu sevdiğimi öğrenmeden ona sarılmadan ölmek istemiyorum.

Taksi bir anda durunca düşüncelerimden sıyrıldım.Hastalığımı bugün öğrendim ve ilk işim Yiğit'i aramak oldu.Beni herzamanki yerimizde beklemesini söylemiştim.Küçük adımlarla yanına ilerledim.Yiğit 1.90 boyunda beyaz tenli ve  yakışıklı bir adamdı bu yüzden onun dış görünüşüne hep sinir olurdum.Küçükken kızlar onu sever bense sinirden kudururdum.
Yiğit "evleneceğim kızıda kıskanmazsın inşallah."derdi.Ben safıda kemdimi onunla evleneceğime inandırmıştım.
"Kendimi neden kıskanayım ki ?"derdim.
Yiğit'se bu dediklerime sadece gülerdi.Çocukluk işte..

Yiğit beni görür görmez yanıma gelip yüzmü elleri arasına aldı.
"Noldu abicim neden ağladın sen?iyimisin kim üzdü seni"
Bense ağlamaktan helak olmuştum. Düşünmemeliydim.Artık ne olacaksa olsun.Yiğit'in yüzümü tutan ellerini tutup gözlerimi gözlerine diktim.
"Yiğit ben .... yani benn yıllardır seviyorum seni,aşığım sana."derin bir nefes alıp devam ettim.
"Yiğit ben kansermişim ,ben ölücem ve ben sensiz ölmek istemiyorum. Sevgilim olurmusun?"
Yiğit'se kahakaha attı bu sözlerine ama acı bir gülüştü bu sinirden yüzü kasılmıştı.
"Arya sen benimle dalgamı geçiyorsun çok komik gerçekten çok güldüm.Saçmalamayı kes artık."
"Sorumun cevabı bu değildi Yiğit!"
"Dalga geçiyorsun dimi Arya ne ölmesi sen daha 23 yaşındasın bide beni seviyormuşsun benden buna inanmamı bekleme abinim ben senin."hala abinim diyor adama bak ya "Yiğit seni seviyorum anlamıyomusun ben sana ne zaman abi dedim? Dur ben söyliyeyim hiçbir zaman sana abi demedim çünkü ben seni hiç abim olarak görmedim anlıyomusun?"
Ellerimi kalbini üzerine koyup konuşmaya devam ettim.
"Sadece beni ben ölene kadar kalbinde taşımanı istiyorum Yiğit"
"Ha ölene kadar dediysem çok uzun bir zaman değil. "
Yiğit sesizce yanımızdaki banka oturdu .
Ne konuşuyor ne de bir tepki veriyordu. Belkide benimle sevgili olmak istemiyordu haklıydı aslında kim isterdiki kanser bir kızla uğraşmak .Yiğit'in sessizliği bunu açıklar nitelikteydi arkamı dönüp ağlayarak ilerliyordum gözlerim artık etrafı bulanık görüyordu.Yiğit'in arkamdan bağırdığını duyuyordum ama durmak istemiyordum.Durutsam ağlayıp beni bırakma diye yalvarırdım. Gurursuzum çünkü buraya gelip Yiğit'ten sevgi dileniyordum. Yiğit kolumu tutmasıyla beni kendine çevirdi.

"Olurum "
"Hı ne olursun?"
"Sevgilin olurum."

İtiraz edecek gücüm kalmamıştı.Aslında onu kanser bir kıza mahrum etmemeliydim. Ama ona ihtiyacım vardı.Bencillikti ama bu benim son dileğim olucaktı belki..

...........................................................

Yiğit( wavier Serrano)

Arya( maria Hrodrigues )

OY VERMEYİ UNUTMAYIN❤

GİZLENMİŞ DUYGULARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin